*** “มาตรการแห่งความห่วยแตกของปากท้อง” ***
พรุ่งนี้มี พ.ร.บ ห้ามเดินทางข้ามจังหวัด ประกาศโดย ครม.เมื่อตอนใกล้ทุ่ม
เห้ยย..มีแต่มาตรการ แต่ไม่มีอะไรมารองรับความเป็นอยู่ได้มากกว่านี้
ตัวแทนผู้นำเรา มีความคิดได้แค่ออกมาตรการนั้นมาตรการนี้ แต่ไม่มีอะไรมารองรับความเดือดร้อนของพี่น้องประชาชน
อ้างว่าทั้งโลกก็เป็นแบบนี้ทำกันแบบนี้ โว๊ะะะ..มันแสดงถึงศักยภาพของผู้นำในการพาประเทศขับเคลื่อนไปในทิศทางใดได้เลย
ไอ้คนไม่มีเงินเดือนแบบข้าราชการ มันกำลังจะไปปล้นพวกมีเงินเดือนอยู่แล้ว
พวกรัฐมนตรีมีตังค์มันไม่เดือดร้อนมีกินมีใช้ คิดอะไรไม่เป็น ผลมันปรากฏอยู่ ออกกฏนั่นกฏนี่ แต่ไม่หาอะไรมารองรับผลที่กลุ่มตนเองเป็นคนออกกฏ
ให้ผู้รับเหมามาเป็นคนออกคำสั่งของกระทรวงสาธารณสุข เขาเก่งทางรับเหมาจะไปรู้อะไรเกี่ยวกับสาธารณสุข
แค่เรื่องหน้ากากง่ายๆยังห่วยแตก หามาให้ประชนใช้ยังไม่ได้ยังไม่มี
ต้องซื้อหากันแพงๆ ทั้งๆที่มีโรงงานได้มาตรฐาน 13 โรงงาน ผลิตได้วันละเป็นล้านชิ้น หน้ากากยังขาดตลาด ใครขายก็จับ
ต้องระดมแพทย์ออกมาช่วยออกมาให้ความเห็น ว่าจะต้องออกมาตรการอะไรออกมารองรับโรคภัยที่มันเกิดขึ้น ทำไมไม่ให้แพทย์เป็นรัฐมนตรี.??
พอเหล่านายแพทย์ มาแก้ไขบอกวิธีเกี่ยวกับการรับมือ นายแพทย์เขาก็ไม่ใช่นักปกครอง เขาแค่ว่าไปตามวิธีของแพทย์ ว่าให้ทำอย่างงี้ๆๆๆ
ผู้นำต้องให้นักปกครองบริหารการปกครองแบบมหภาคลงมาจัดการด้วย
ไม่ใช่เอาคำสั่งของนายแพทย์ที่บอกอย่างงั้นอย่างนี้แบบคนป่วยทั้งประเทศต้องทำกัน เอามาปกครองประเทศ
โดยลืมไปว่า คนมันก็ต้องทำมาหาแดก ที่ไม่ป่วยมันมีมากกว่าไอ้ที่ป่วยน่ะมันเยอะแยะ
มาตรการรองรับคนที่มันไม่ป่วย ที่กำลังจะอดตายไม่มีอะไรที่จะมารองรับอนาคตของเขาเลย ตรงนี้มันทำให้ประเทศพัง
ธุระกิจหลายอย่างจะหายไป การดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดแบบแนวทางใหม่ ผู้คนจะต้องดิ้นรนเข้ากับมันให้ได้
มาตรการต่างๆมันเป็นสิ่งที่ดี แต่มาตรการต่างๆต้องมีสิ่งที่มารองรับความเดือดร้อนในการออกมาตรการอะไรออกมาด้วย
ไม่เช่นนั้น คนขายลูกชิ้นมันก็ออกมาตรการห่วยๆง่ายๆแค่สั่งแล้วแดกเงินเดือนแพงๆเพราะเป็นตัวแทนของคนทั้งประเทศ ให้ใครสั่งใครออกก็ได้ซิวะ
แพทย์เขาก็เก่งทางด้านโรคควรทำเช่นไรก็ว่ากันไป นักบริหารเก่งบริหารก็ว่ากันไป
ใครเก่งด้านไหนก็มาจอยและมาออกแบบการขับเคลื่อนไปในทิศทางใด มันจะได้ไปด้วยกัน
ไม่ใช่เอาคำสั่งแพทย์มาออกมาตรการทำการปกครอง หรือไปเอาไอเดียเจ้าสัวมาปกครองประเทศ เพราะเขารวยขึ้นมาได้เขาเก่ง ประเทศก็ต้องรวยแก้ไขได้อะไรแบบนั้น
ห่วยแตกว่ะ..เจ้าสัวเขารวยด้วยเหตุปัจจัยหลายอย่าง เป็นนักบริหารเฉพาะในองค์กรตน
เจอองค์กรใหญ่ๆแบบประเทศ ปัญหาหลากหลายมากมาย มันก็พังกับพัง มันไม่ใช่ครอบครัวไม่ใช่บริษัทนี่หว่า ที่จะไปชี้และใช้ความชำนาญความเห็นอะไรแบบนั้น
ผู้นำควรจะออกมาตรการอะไรก็ตาม ควรหาทางรองรับผู้เดือดร้อนตามมาด้วย และควรวางแผนบอกล่วงหน้าให้ผู้คนเตรียมตัวด้วย
คนมันไม่ได้ป่วยกันทั้งประเทศ แต่กำลังจะป่วยและบ้าตายกับความเฮงซวยของมาตรการห่วยแตกกันทั้งประเทศแล้ว
นี่กะจะลงไปเยี่ยมลุงที่แกกำลังจะประสาทแดกลงแดงตาย ทนๆไว้ก่อนลุง ประสาทไปเบาๆก่อนอย่าเพิ่งแตก
ตอนนี้หลายคนก็ประสาทแดกกับความห่วยแตกที่ไม่รู้จะแดกอะไรเหมือนกัน
พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 2 พฤษภาคม 2563
โดยพระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
