*** “ชีวิตสบายเริ่มต้นมาจากความยากลำบากเสมอ” ***
ชีวิตคนเรานั้น เดินหน้าอยู่เสมอ อย่าไปจมกับเบื้องหลังและเสียงเห่าหอนสองข้างทางน้องเอ๋ย
คนเรานั้นทำความดีอะไรก็ตาม เสียงหอนเห่าย่อมเป็นเสี้ยนให้ทิ่มแทงใจเสมอ
อย่ามองว่า การเดินหน้าด้วยหนทางของเราแต่เพียงลำพัง ไม่สนใจใคร จะไม่มีใครมายุ่งอะไรกับเรา
คนชื่นชมเรามี..แน่นอนไอ้ที่ไม่สบอารมณ์เรามันก็มีเป็นธรรมดาของมันเช่นกัน
ตราบใดที่เรายังเดินไปเบื้องหน้า เราย่อมทิ้งเบื้องหลังไว้ห่างไกลขึ้น
ไปพะวงอะไร กับสิ่งร้ายๆที่แสนเลือนลางเพราะก้าวเดินทิ้งออกมาจากสิ่งร้ายๆกับหัวใจแล้ว
เดินไปเบื้องหน้า หนทางยังทอดยาวให้เราย่ำเดิน
สิ่งใหม่ๆที่พาให้ใจเราเพลินมันยังมีอีกยาวไกล
มนุษย์ต้องฝ่าฟันด้วยความลำบากมาก่อนสบายเสมอ
เราก็เช่นกัน ไม่มีสิ่งใดโปรยปรายมาให้เราสุขโดยไม่ทำอะไร เป็นไม่มี
กว่านักกีฬาจะได้เหรียญทองมาชื่นชม เขาผ่านการฝึกการฝนด้วยความลำบาก มาเป็นแรมปี
แข่งแค่ไม่กี่วินาที เพื่อเหรียญแห่งชัยชนะ มาเชิดชูใจ
บนเส้นทางเดินที่แสนลำบากและยาวไกล น้องเอ๋ย มันมีชัยชนะรอคอยอยู่เสมอ
เราทำทุกสิ่งมาแทบตายมากมาย ก็เพื่อเส้นชัยที่เราต้องการเพียงเล็กน้อย
ชีวิตต้องเผชิญความทุกข์อยู่เช่นนี้ ตลอดวัน เดือน ปี เพื่อตอบสนองเส้นชัยแห่งความเป็นเหรียญทองของชีวิต
ความทุกข์แห่งเส้นชัยและหนทาง หากเราต้องการดำเนินไปสู่เป้าหมายแห่งชีวิตเรา
ทุกข์นั้นก็คือสุข ที่เราต้องการที่จะก้าวเดินไปสู่เส้นชัย
อย่าปล่อยให้ชีวิตจมไปกับความทุกข์ ที่ไม่ได้ขยับอะไรเลยแม้แต่ที่จะก้าวเดิน
ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิต ข้าขอเป็นกำลังใจให้แก่ทุกคนในการก้าวเดิน..
พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
วันที่ 2 ธันวาคม 2562
