*** “น้ำล้นขวดที่ไร้ค่า” ***
คนที่มีปัญญานั้น ธรรมชาติจะไม่จมแช่อยู่กับสิ่งเดิมๆที่คิดที่เห็นว่ามันดี
ในความดีนั้น มันมีดีกว่านั้นหากเกิดการพิจารณา มันจะเกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่อิสระกว่า
ความดีที่เป็นสิ่งดีที่เข้าไปยึดนั้น อาจเป็นกรงขังและโซ่ตรวน ขวางกั้นให้คนมีปัญญา ไม่สามารถเดินออกไปได้อย่างอิสระเสรี
คนมีปัญญาจริง ไม่จมแช่กับทุกสิ่ง และเอาทุกสิ่งที่ตนเห็นว่าดีว่าถูก รัดคอตัวเองและตายไปกับมันหรอก
อินทรีย์ที่บินสูง ย่อมมองลงมาต่ำ มันมองเห็นเหล่าสรรพสิ่ง
นกกระจอก มองไม่เห็นความเป็นอินทรีย์ เพราะมองขึ้นไปไม่เห็น
คนมีกำลังทางปัญญา ย่อมไม่แช่และบินไปอย่างนกกระจอก
เขาย่อมค้นหาจากสิ่งที่เห็นที่กว้างกว่า ในการเหินบิน และบินทะยานออกไปได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
บางครั้งความมั่นใจที่เราคิดว่าดีที่สุด ถูกที่สุด ตอกย้ำตะปูความคิดว่าใช่ ทุบโป้งเข้าไป
เรายังอาจต้องถอดถอน เพราะมันยังไม่ใช่สำหรับเราอีกแล้ว เมื่อกาลเวลามันมาถึง
มนุษย์นั้นมีศักยภาพที่จะเปิดโลกใบใหม่ด้วยวิสัยทัศน์ของตัวเขาเองเสมอ
เพื่อนเอย..อย่าเลยอย่าไปจมแช่กับสิ่งที่คิดว่าใช่และคิดว่าดี จนตนเองตายไปกับมันโดยไม่สนใจอย่างอื่น
พึงอยู่กับมันแค่อยู่ร่วมกันได้ แล้วเดินออกไปหาเสรี ที่ใจแห่งผู้มีปัญญาต้องการไขว่คว้า
น้ำที่ไหลลงสู่ในขวด ย่อมเป็นน้ำที่ทุกคนต้องการนำมารินและดื่มกิน
น้ำนั้นมีคุณค่าต่อคนทั้งหลายเพราะอาศัยขวด ตามกรอบและรูปทรงแห่งขวด
ส่วนน้ำที่ล้นขวด หกเปรอะเปื้อน หาค่าไม่ได้ ไม่มีใครเอาต้องการหรือเหลียวแล
แต่นั้นแหละ มันคือน้ำที่พ้นแล้วจากขวด พ้นแล้วจากเครื่องร้อยรัด มันเป็นน้ำที่อิสระ
น้ำล้นขวด ที่ไม่มีใครต้องการ มันเป็นคุณให้แก่สรรพสัตว์น้อยใหญ่
ที่ไม่เจาะจงแค่ความต้องการของสังคมที่มีความครอบงำแห่งขวดที่มีต่อน้ำ
มันอิสระที่จะกลายเป็นไอ ล่องลอยไปกลายเป็นเม็ดฝนที่ตกลงมาให้ความชุ่มเย็นแก่โลกทั้งใบได้
น้ำในขวดนั้นดี มีคุณต่อผู้ยึดดีเป็นน้ำสะอาดที่อยู่ในกรอบของขวด
น้ำล้นขวด ขวดไม่ต้องการ มันไร้ค่าในความเป็นน้ำ แต่มันอิสระ ที่จะเดินทางสู่ความกว้างขวางและยิ่งใหญ่
บางครั้ง..เมื่อถึงจุดหนึ่ง เราลองเป็นน้ำล้นขวดบ้างก็ได้ ชีวิตจะได้มีมุมที่ดำเนินไปอย่างอิสระเสรี
โดยไม่มีโซ่ตรวนแห่งกรอบและคอกที่โลกแห่งขวดเขาสมมุติและยึดๆกัน
ข้าคนหนึ่งล่ะ ที่เป็นน้ำล้นขวด ไม่จำนนต่อกรอบแห่งขวด แม้จะเป็นน้ำในขวด
ขวดทำให้น้ำอย่างเราหาทางออกไปสู่ทะเลไม่ได้ หาทางไปสู้ท้องฟ้าไม่ได้ และหาทางไปสู่อิสระภาะที่ยิ่งใหญ่ตามใจฝันก็ไม่ได้
เกิดมามีชีวิตไม่กี่สิบปี เราควรมีอิสระเสรีดำเนินไปดั่งน้ำล้นขวด ที่ไม่มีใครเอา และไม่เอาอะไรอีกต่อไป..
พระธรรมเทศนา วันที่ 12 กันยายน 2562
โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
