ปัญหาแก้ไม่ได้ ก็พึงอยู่กับมันด้วยปัญญา

*** “ปัญหาแก้ไม่ได้ ก็พึงอยู่กับมันด้วยปัญญา” ***

มนุษย์เรานั้น ล้วนแล้วมีแต่ปัญหา
ปัญหาส่วนตัว
ปัญหารอบข้าง

หากคุณแก้ปัญหาเหล่านั้นไม่ได้
ขอให้คุณจงยอมรับมันและอยู่กับมันให้ได้

ปัญหานั้น เป็นสมมุติที่จิตใจเราก่อขึ้นมา
มันไม่ได้ทำร้ายใครหรอก
เป็นแต่ใจคุณไม่ยอมรับมันเอง

เราทุกข์กับสมมุติทั้งหลายเพื่อให้ได้ดั่งใจก็แค่นั้น

เราหัดมองความทุกข์นั้น
มันเป็นแค่เรื่องธรรมดาๆ
ที่ทุกคนที่เกิดมา ต่างก็มีด้วยกันได้ไหม

มันเป็นธรรมชาติของอุปาทานที่เต็มไปด้วยตัณหา
ตัณหานี้มาจากความรู้สึก

ทุกชีวิตต่างมีความรู้สึก รู้สึกนี่เป็นเวทนา
เมื่อเวทนาเกิด ตัณหาก็ครอบงำเป็นธรรมดา

ถูกใจ ไม่ถูกใจ เฉยๆ ต่างก็เป็นตัณหา

ชีวิตเราดั่งบุพผาที่ร้อยเรียงมาเป็นมาลัย
อยู่แบบมาลัยที่มีคุณต่อใครๆ

กับดอกไม้ที่โดนลมแล้วกระจัดกระจาย
มันแตกต่างกัน

การอยู่ร่วมกันเป็นมาลัย มันแข็งแรง
แต่ต้องทนแรงเสียดแทงจากดอกไม้รอบๆ

การอยู่อย่างโดเดี่ยวมันอิสระภาพ
แต่ยามโดนลม มันก็ปลิวกระจัดกระจาย

อยู่อย่างเข้าใจโลกเถิด
อย่าให้โลกมาเข้าใจเรา

อยู่ด้วยความรักต่อโลกเน่าๆเถิด
อย่าให้ความเน่าของโลกมารบกวนใจเรา

ปัญหาทั้งหลาย มันเป็นอดีตและอนาคตทั้งนั้น
เป็นแต่เราเจ้าของ ไปยึดมันเอาไว้

ไม่ยึดก็ไม่ได้ เพราะเหตุแห่งใจมันมี
เมื่อเหตุมันมี เราพึงอยู่กับผลมันให้เป็น

คือเข้าใจผลอันเป็นธรรมดาของโลกทั้งหลาย
เราจะยืนอยู่ได้ ด้วยความเข้าใจ

หรือไม่ ก็ตัดมันไป อยู่อย่างดอกไม้โดดเดี่ยว
ที่อิสระเป็นธรรมดา..

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 6 กันยายน 2562

โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง