*** “วันนี้สงครามการรบต้องยุติ” ***
วันนี้เป็นวันที่ทางกรมอุทยาน รับปากว่าจะให้คำตอบแก่บุญญพลัง ในการที่จะส่งมอบคืนความชอบธรรม ที่ได้รังแกเรา ว่าจะลงมติเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย
จริงๆเรื่องนี้เป็นเรื่องสร้างขึ้นมาเพื่อหาทางออกให้ตนเองพ้นผิดของเจ้าหน้าที่บางคน
การที่ตนเองขอมติจากฝ่าย นิติกร ฝ่ายดูแลสำนักพุทธและฝ่ายป้องกันนั้น มันไม่เกี่ยวข้องกัน
มันเป็นการหาที่พิง เพื่อให้ผู้อื่นโดนฟ้องไปด้วย ด้วยความอ่อนด้อยในเชิงการแก้ปัญหา
นิติกรซึ่งเป็นฝ่ายกฏหมายโดยตรง ย่อมรู้แก่ใจว่า แม้ลงมติร่วมว่าเห็นด้วยไม่ขัดต่อข้อกฏหมาย ฝ่ายนิติกรก็เป็นผู้ร่วมกระทำความผิด อย่าว่าแต่ร่วมมติไม่เห็นด้วยเลย
เพราะเรื่องนี้มันเป็นแค่เรื่องโยนความผิดให้พ้นตัว ด้วยการอิงมติก็แค่นั้น ระดับนิติกรฝ่ายกฏหมายจะมองไม่ออกหรือ..
เรื่องของบุญญพลังนี่ โดนอำนาจรัฐอันเกิดจากเจ้าหน้าที่ทำงานบกพร่อง ด้วยอำนาจและหน้าที่
ไม่ตรวจสอบให้ดีและกลั่นกรองให้ดี ก่อนแจ้งยัดเยียดข้อหาและเพิกถอน
ทำลายหลักข้อกฏหมายด้วยการเพิกถอน ด้วยข้อหาที่เราเป็นฝ่ายผิด ทั้งๆที่ยังไม่ได้พิจารณาและตรวจสอบทางข้อมูลคดี
เมื่อข้อพิสูจน์ทางตำรวจและอัยการมีคำสั่งไม่ฟ้อง ด้วยข้อหาไม่มีมูลความจริง ทางอุทยานควรคืนความชอบธรรมกลับคืนมาให้ เรื่องก็จะเป็นอันยุติไม่ฟ้องร้องต่อกัน
ความเฮงซวยของเจ้าหน้าที่ ที่ไม่รับฟังข้อเท็จจริง อธิบดีก็ไม่รู้ความจริงโดนลูกน้องชงเรื่องขึ้นไปและเซ็น
เรื่องอธิบดีเราไม่ติดใจเพราะท่านไม่รู้ แต่ไอ้ลูกน้องเฮงซวยที่เอาหนังสืออุทธรณ์ไปหมกไว้ เพื่อปกปิดความผิดพลาดตัวเองเมื่อรู้ตามความเป็นจริง ว่าที่เขตสำนักสามส่งมานั้น มันบิดเบือนไม่ตรงความจริง
เป็นการยัดเยียดข้อกล่าวหาและขาดการกลั่นกรองของเจ้าหน้าที่จากพื้นที่ ที่เขียนหนังสือขึ้นไป
แทนที่จะให้ความเป็นธรรมไปตามข้อเท็จจริง กลัยแถและเอาอุทธรณ์ไปหมกปกปิดไว้
แม้แต่ทาวจังหวัด โดยผู้ว่าราชการท่านก็ช่วยทำหนังสือร้องขอความยุติธรรมไป แต่กรมก็ยังนิ่งเฉย
การหมกอุทธรณ์ทำให้เกิดการฟ้องร้องมาตรา 157 ขึ้นมา และศาลก็รับฟ้อง เพราะมีมูลเหตุหลักฐานชัดแจ้ง
ทางอุทยานให้เราถอนฟ้องไม่เอาความกัน และจะรวบรวมดำเนินการตามข้อเท็จจริงส่งอธิบดีเพื่อเซ็นลงนาม คืนความชอบธรรม
ซึ่งเรื่องนี้เป็นคำสั่งอธิบดีวางนโยบายให้ ผอ.ธรรมรัตน์ แห่งสำนักเขตสาม เป็นผู้ดำเนินการ และให้รองอธิบดีเป็นหัวหน้างานจัดการรับมอบนโยบายไป
มาวันนี้ทางรองเราท่านบอกว่าไม่ได้รับปากตามนั้นอย่างที่เราเข้าใจ
เราไม่โทษท่านหรอกเพราะเรื่องของเรามันเล็กน้อยสำหรับท่าน ท่านคงลืมไป
เรารอมาเป็นปี เพื่อรอเอกสารให้แล้วเสร็จ เข้าหาท่านผู้ว่า เพื่อแจ้งเรื่องราวเหล่านี้
อุทยานนี่ เจ้าหน้าที่บางคนมันเฮงซวยจริงน่ะท่าน มันโยนไปโยนมากลัวความผิดอยู่นั่นแหละ และโกงตะบัดสัตย์กันดื้อๆ
ท่านรองอธิบดี รับปากว่า เมื่อสำนักเขตสามทำรายงานมาแล้วเสร็จ ซึ่งตอนแรกไม่มีใครกล้าเซ็นและให้ความเห็นขึ้นมา
เมื่อมาถึงกรม ทางกรมจะเซ็นเห็นด้วยไม่มีปัญหา ใช้เวลาไม่ถึงอาทิตย์ก็จบ
แต่พอเอกสารหลุดออกมาจากสำนักเขตสามได้ เพราะมีการตรวจสอบอย่างละเอียด ไม่มีความผิดตามข้อกล่าวหา
ไอ้เจ้าหน้าที่ในกรมคนเดิมกลับเอาเอกสารไปดองเค็มเหมือนกับที่ดองเค็มอุทธรณ์เราเมื่อครั้งก่อนเลย
ทั้งๆที่มีคำสั่งตราประทับว่า ” ด่วนที่สุด ”
ด่วนที่สุดของกรมอุทยานน่ะท่าน ใช้เวลา ยี่สิบกว่าวันกับการเขียนหนังสือแผ่นเดียว
และเป็นหนังสือหาแนวร่วมเพื่อโยนความผิดตนออกไป
ทั้งๆที่เจ้าหน้าที่คนนี้ ก็รับปากเอง ว่าจะเซ็นคืนความชอบธรรมให้เลิกแล้วต่อกัน เพราะเราถอนฟ้อง
มันจึงเป็นที่มาในการรวมใจกันของพี่น้องชาวบุญญพลังร้อยกว่าคน เดินทางเข้าไปทวงคำตอบและความชอบธรรม
การให้ความเห็นเกี่ยวกับเรื่องพุทธอุทยานนั้น มันไม่เกี่ยวกับข้อกฏหมาย
มันเป็นการพิจารณาของเจ้าหน้าที่ในพื้นที่ เขต สำนักพุทธในกรม และอธิบดี ในการลงความเห็น
นี่เจ้าหน้าที่ในพื้นที่เห็นด้วย เขตเห็นด้วย เหลือแต่สำนักพุทธ และอธิบดีที่มีคำสั่งให้ท่านรองเป็นผู้ดูแลและกำกับ
วันนี้แหละคำตอบจะต้องออกมา เราเล็งทุกเส้นทางแล้ว กรมไม่มีหนทางออกด้วยเอกสารและข้อมูลตามข้อเท็จจริง
มาถึงขั้นนี้ เราฟ้องได้ทุกรายเซ็น หากต้องการจะฟ้อง
แต่เราต้องการให้ยุติมากกว่าที่จะมีเรื่องราวเพื่อทำสงครามกันต่อไปโดยไม่มีที่สิ้นสุด
เราจะรอคำตอบ ที่สำคัญ..เราสู้นะท่าน..!!
วันที่ 17 พฤษภาคม 2562 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
