*** “อย่าอยู่ด้วยความเหี่ยวแห้งไร้ประโยชน์แค่กินนอน” ***
ชีวิตนั้น เรามีโอกาสทำอะไรไม่กี่ครั้งหรอก อย่าปล่อยให้อะไรมันผ่านไปโดยได้แต่มองมัน
ถ้ามีกำลังและเรี่ยวแรงพอ ก็จงเข้าไปมีส่วนในสิ่งที่เราอยากจะทำเถิด
อย่าปล่อยให้ตัวเองแก่จนหัวเถิก พุงป่อง ขนตูดหงอกแล้วยังไม่ขยับ
สมัยเด็กๆเราอาจมีความฝันอันหลากหลายในการที่จะเป็นและอยากจะทำ
แต่เพราะความขี้เกียจและข้ออ้าง จึงทำให้เวลาผันผ่านไปจนตัวเองแก่สุกงอม เดินทีน๊อตลั่นเกรียว เหี่ยวก็เหี่ยว
ข้าเองก็อยู่ในวัยผู้คนก็เรียกหลวงตากันแล้ว เกลียดชิบหายคำนี้ ศพเก่ายังไม่ทันเผา ต้องกระทืบอีกกี่ศพ มันก็ห้ามเรียกไม่ได้
ความจริงมันปรากฏอยู่ ต้องหัดยอมรับมัน เดี๋ยวนี้ประชากรก็เลยล้นโลก เพราะไม่โดนข้ากระทืบแล้ว ที่เรียกหลวงตา
ไอ้ห่า..เพื่อรุ่นเดียวกันเรียกหลวงลุง แดกข้าวไม่ได้ไปสองเดือน มันช้ำใจรับไม่ได้
แต่พอขยับเดิน กระดูกลั่นเกรียวกราวต้องหยุดและหันมายอมรับ
เพื่อนเอย วันเวลามันก็ผ่านเลยของมันไปเรื่อยๆนั่นแหละ กว่าจะรู้ตัวอีกที เรานี้ก็แก่เสือขบยังส่ายหน้าในความเหนียว
ชีวิตมีอะไรที่อยากทำพึงรีบทำ มีเงินมีทอง มีโอกาสใช้ มีโอกาสทำบุญ มีโอกาสเที่ยว พึงบินออกไปขยับปีกบ้าง
อย่าหุบมันสมองและสองปีกอยู่แต่กับบ้านและเตียงหน้าจอก้มหน้า เงยมาทักอีกทีมึงอาจแก่จนหมดค่าที่จะแลกหน้ากับรอยยิ้มของสาวๆแล้ว
ชีวิตมันสั้นนิดเดียว ใช้มันให้คุ้มที่ได้มีโอกาสเกิดมาคิดเป็น ไม่หัวล้านเปล่าๆ
ทานน่ะหัดทำซะมั่ง มันจะเป็นเสบียงให้เจ้าของได้เดินทางไกล ยามต้องทิ้งร่างเหี่ยวๆไร้เรี่ยวแรงกันออกไป
ตายแล้วทำทานยากน่ะเพื่อน อย่าได้ขี้เหนียวเชียว ถ้าว่างพรุ่งนี้วันเสาร์ มาช่วยข้าทำกำแพงกั้นดิน กันการกัดเซาะน้ำหน่อยก็ดี
ทำทานด้วยแรง ด้วยกำลัง ด้วยรอยยิ้มที่เหนื่อยชิบหาย แต่ได้บุญได้กุศลอย่างได้แรงอกทีเดียว
กุศลนี่ จะเป็นเสบียงให้จิตวิญญานเราไปสู่สุคติเมื่อเขียนใบลาออกจากร่างเหี่ยวๆใช้งานทีเซ็งแล้วเซ็งอีกนี้
เมื่อก่อนลงบันใดทีนี่ กระโดดหมุนเกลียวแปดรอบ ตีลังกาลงมาเลย ไม่ต้องค่อยๆเอาตูดหย่อนขายันนั่งกระตึ๊บๆลงไปทีละขั้นอย่างนี้
รีบๆทำบุญกัน ยิ้มให้กัน อย่าเพ่งโทษหรือโกรธเกลียดชังใครให้ใจมัวหมอง
ชีวิตผ่านไปไวอยู่กันไม่นาน บางคนอยู่จนกระโปกยานถึงข้อตีน ยังไม่สำเหนียก ทำแต่ความเลวจนรอบข้างเขาเอือมละอา
ตื่นเช้ามามองดูใจเรา ว่าเราทำอะไรให้แก่ใจดวงนี้ดีพอรึยัง
ถ้ายัง..พรุ่งนี้มาข้าช่วยถมสร้างลานธรรมให้แก่ผู้ใฝ่ธรรมทั้งหลาย จะได้มีที่นั่งที่ยืนฟังธรรมกัน กุศลจะได้เกิดกับใจ..
พระธรรมเทศนาวันที่ 3 พฤษภาคม 2562
โดยพระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง
