เมื่อคาดหวังก็ย่อมมีผิดหวังเป็นธรรมดา

*** “เมื่อคาดหวังก็ย่อมมีผิดหวังเป็นธรรมดา” ***

ชีวิตคนเรานั้น หากคาดหวังมากเกินไป ความผิดหวังในความคาดหวังกำลังรอท่านอยู่

น้องคนหนึ่งเศร้าสร้อย เพราะผิดหวังในสิ่งที่นางคาดหวังจากใครๆ

นางตัดสินใจปลิดชีวิตตนเองไป เพราะผิดหวังในสิ่งที่คาดหวัง

การดำเนินทางของชีวิต ย่อมมีเหยื่อล่อเสมอ นั่นคือความคาดหวัง

คาดหวังนั้นมันทำให้เรามีกำลัง สร้างกำลังใจให้มีชีวิตอยู่ต่อไปอีกได้

แต่ความคาดหวังนั่นแหละ ทำให้เจ้าของทุรนทุราย ยามผิดหวังในสิ่งที่คาดหวังเสมอ

เราพึงเรียนรู้และรู้จักกับมันให้ได้ทั้งสองฟาก

คาดหวังหนึ่ง ผิดหวังหนึ่ง
มันเป็นของที่จะเกิดได้เป็นของคู่กันเป็นธรรมดา

ชิงช้าว่างเปล่าไร้ก้นของใครมานั่งทับ อ้างว้างอยู่ริมทะเล

กิ่งสนชายทะเลแขวนชิงช้าไว้รอใคร ให้มาเบิกบานใจ
มันคาดหวังหรือไม่ กับการรอใครจะมานั่ง

ชีวิตเรานั้น บางครั้งก็เหมือนความว่างเปล่าของชิงช้าชายทะเล ที่ไร้คนนั่ง

บางครั้ง ผู้คนก็แย่งกันนั่ง จนไม่มีเวลาจะพักและหยุดแกว่งไกว

ชิงช้าน้อยไม่ได้บ่น ไม่ได้น้อยใจเมื่อไร้ใครๆมารุมตอม

มันยังสงบนิ่งแกว่งไกวด้วยตัวมันเองได้ อาศัยแค่ลมบางๆ

เรา..คาดหวังได้ เป็นสิ่งหนึ่งที่เราเป็น

เรา..อาจผิดหวังได้ มันเป็นสิ่งหนึ่งที่เราต้องเผชิญเช่นกัน

ยอมรับไห้ได้ทั้งสองฟาก แล้วอยู่กับมัน

ชิงช้าริมทะเลแห่งชีวิตเรา ว่างเปล่าแกว่งเบาๆด้วยลมแผ่วได้ ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นชิงช้ารอให้ใคร มาแกว่งไกว

ความสงบแห่งชิงช้าที่ไร้การแกว่งไกว เป็นภาพนิ่งน่ามองไร้การเคลื่อนไหว

ทำไม..เราไม่หยุดการแกว่งไกว ความคาดหวังที่ให้ได้ดั่งใจ เหมือนชิงช้าริมทะเล..

…ยามเช้า…ณ.เกาะกูด…

พระธรรมเทศนาวันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2562

โดยพระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง