เปิดใจก้าวออกมาจากรู้เดิมๆ

*** “เปิดใจก้าวออกมาจากรู้เดิมๆ” ***

เก่งแล้ว..พึงเรียนรู้ยิ่งๆขึ้นไป เปิดกว้างให้ความรู้ใหม่ๆวิ่งเข้ามา

เก่งแล้ว..นึกว่าเจ๋งแล้วพอแล้วสุดทางแล้วเข้าถึงแล้ว จะต่ำต้อย

โลกนี้เรียนรู้ได้ไม่มีที่สิ้นสุด ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต

ชีวิต..เกิดมาได้โอกาสเรียนรู้ พึงศึกษาและเรียนรู้ จนกว่าจะไม่มีเครื่องมือแห่งกายเรียนรู้

ผู้รู้..ไม่เคยเต็มแห่งการเรียนรู้

ผู้รู้เปิดกว้างต่อการเรียนรู้เสมอ

ครู..ย่อมต้องการครูมาเติมเติม เพื่อที่จะเรียนรู้ในการเป็นครูสอนยิ่งๆขึ้นไป

ใจที่เปิดกว้าง..ย่อมรับอะไรได้มากมายกว่าใจที่คับแคบเพราะเข้าใจว่าตนมันรู้แล้ว

รู้แล้ว แสนตีบตัน

รู้ไม่พอ แสนยิ่งใหญ่ ใส่เท่าใหร่ก็ไม่เต็ม

เรา..เรียนรู้และเปิดโอกาสให้ใจดวงนี้ได้รับรู้ ก่อนที่เครื่องมือรู้จะสลายจางคลายหายไป

ฟ้า..สว่างใหม่ทุกวันหลังจากมืดมิดราตรี

วันนี้ เปิดใจเรียนรู้และเข้าใจสิ่งใหม่ๆดีกว่าจมแช่กับความภูมิใจในรู้เก่าๆ

ปราชญ์ย่อมเลือกที่จะเดินหนทางใหม่ๆอยู่เสมอ

เติบใหญ่ท่ามกลางสิ่งใหม่ๆ ใจดวงนี้จะไขว่คว้าสิ่งที่ไม่น่าเบื่อของชีวิต

เป็นกำลังใจให้แก่ทุกดวงจิต ที่ท้อแท้สิ้นหวังไร้พลัง

ตราบใดยังมีชีวิต ลุกขึ้นมาอย่าไร้เรี่ยวแรง

เดินออกไปจากหลุมโคลนกับดักที่เหนี่ยวรั้งใจให้หม่นหมอง

ประคองใจก้าวออกไปสู่วันใหม่และสิ่งใหม่ๆ

มีอะไรอีกมากมาย รอเราอยู่ เมื่อเรากล้าที่จะออกก้าวเดิน

เป็นกำลังใจให้แก่ทุกหัวใจ ที่เปิดใจกล้าที่จะเปลี่ยนแปลง

สวัสดียามเช้า..

พระธรรมเทศนาวันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2562

โดยพระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง