อนาคตที่มองหา เริ่มจากครูที่มองเห็น

*** “อนาคตที่มองหา เริ่มจากครูที่มองเห็น” ***

จริงๆ วิสัยครูนี่
มันมองเห็นในสิ่งที่ทุกคนมองหาน่ะ

ครูที่มองไม่เห็นในสิ่งที่ทุกคนมองหา
ยังไม่ใช่ คนที่จะเรียกว่าครู

ครู..เป็นใครก็ได้
ที่มองเห็นในสิ่งที่ทุกคนเป็น
และไขว่คว้าเสาะแสวงหา

ครู..ย่อมมองหาสิ่งที่เหมาะสม
ให้แก่คนทั้งหลายที่เขายังมองอะไรไม่เห็น

พ่อแม่เป็นครูคนแรก
ที่มองเห็นในสิ่งที่ลูกๆ ควรแสวงหา

อย่าให้เขาต้องเดินหาเพียงลำพัง
โดดเดี่ยวในสิ่งที่เขายังมองไม่เห็น

สร้างกลไกขึ้นมา
เพื่อให้เขาเดินไปในหนทางที่เขาแสวงหา

อย่าแสวงหาจากสิ่งที่พ่อแม่
เห็นว่าควร ด้วยความคิดแห่งตนเอง
ที่มองเห็นแล้วยัดเยียดลงไป

มองไกลๆ เราจะเห็นหาดทรายสวย

ยืนอยู่บนหาดทรายสวย
จะเห็นแต่ความไม่สวย
ของหาดทรายที่เรายืน

มองอนาคตให้แก่เขา
ด้วยตรรกะและประสพการณ์แห่งเรา

แต่อย่าไปยัดเยียดประสพการณ์ที่เป็นเรา
เพื่อให้เขาเป็น

เมื่อไหร่ที่เขาบินได้

เรา..พึงเลิกเป็นคอนให้เขาเกาะ
อย่าเป็นคอนให้เขาเกาะ
จนไม่รู้ว่าเขามีปีกเองพอที่จะบิน

ให้เขาไว้ใจปีกอย่าสอนให้เขาไว้ใจคอน

สอนให้เขา ร่อนทะยานออกไป
ด้วยปีกของเขาเอง

เรา..ชื่นชมก็พอ

เรา..อย่าเอาเราไปเป็นบ่วงรัดขาเขาไม่ให้บิน

วันที่เขาบิน เขาอาจไม่หวลกลับมาสู่คอน

จงภูมิใจที่เคยเป็นคอน
ให้เขาเกาะจนกล้าแข็งที่จะบิน

นก..ไม่กลัวความสูง เพราะมันมั่นใจในปีกของมัน
เรา..พึงสร้างปีกให้คนของเรา
ดีกว่า สร้างคอนให้เขาคอยเกาะแต่เรา
ที่จะป้อนให้เขากิน

หวัดดียามเย็น

พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง

วันที่ 27 กันยายน 2561

ณ พุทธอุทยานบุญญพลัง จ.กาญจนบุรี