*** “อยู่กับความจริงซิมึง” ***
ไม่สำคัญหรอก ว่าชีวิตเราจะมีเพื่อนมากมายแค่ไหน
สำคัญตรงที่เหลือเพื่อนแค่ไหน
ที่มองเห็นเราเป็นเพื่อน
ที่พร้อมจะร่วมออกเดินไปด้วยกัน
คนที่จมดิ่งกับความคิด
และมีแต่ความหดหูในสิ่งที่ตนมี
คนพวกนี้…
เป็นคนยึดแต่อากาศที่เป็นอดีต
ที่ไม่มีจริง แต่ทำให้มันเป็นจริงขึ้นมา
จนตนเองทุรนทุรายและเหี่ยวเฉา
คนที่กังวลกับความคิด
และทุรนทุรายในสิ่งที่กำลังเผชิญ
พวกนี้ เป็นคนยึดอากาศที่เป็นอนาคต
ที่ไม่มีจริง แต่ทำให้มันเป็นจริงขึ้นมา
จนตนเองทุรนทุรายและเดือดร้อน
กับสิ่งที่ยังไม่มีและยังไม่เกิด
มนุษย์ที่จมลงไปในกระแสแห่งอดีตและอนาคตที่เป็นอากาศ
โลกย่อมห่อของขวัญแห่งความทุกข์ส่งมาให้ทางไปรษณีทุกเช้า
มนุษย์เราแกะห่อของขวัญทุกเช้า
เอาสิ่งที่ส่งมาในห่อ
นำไปคลุกเคล้ากับทุกเรื่อง
ของชีวิตมึงทั้งวัน
หวัดดียามเช้า…
พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 18 สิงหาคม 2561
โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง