บุญกุศลแห่งการสร้างองค์พระ

บุญกุศลแห่งการสร้างองค์พระ

603
0
แบ่งปัน

ขอสาธุคุณทุกๆ ท่าน…. 

การทำบุญร่วมสร้าง ทำเล็กทำน้อย ขอให้ทำเถิด จะเป็นกุศลแก่ใจ บุญที่จะเป็นกุศลใหญ่ตอบแทนใจได้สูงก็คือ เป็นทานที่เท่ากับเราทานอาหารปกติ 1 มื้อ

หากเราทาน มื้อละ 20 หากเราใช้กำลังใจ ทำ 20 บาท เป็นกำลังใจที่ตัดรอนค่าอาหาร ที่เราจะพึงมีชีวิตในกาลๆ หนึ่งเลยทีเดียว

จึงนับว่า เป็นบุญใหญ่สำหรับเรา หากเราทาน สามมื้อ นั้นก็หมายความว่า เราตัดกำลังใจแห่งมูลค่าชีวิต ถึง 1 วันเลยทีเดียว นับเป็นบุญและกุศลใหญ่

องค์พระนี้ จะว่าไป มีเจ้าภาพพร้อมที่จะเป็นเจ้าของทั้งองค์ แต่ขอให้พุทธศาสนิกชน ได้ร่วมกันสร้าง มันถึงจะเป็น พระแห่งกำลังบุญ เพื่อมอบให้แก่แผ่นดิน

เราสร้างเล็กสร้างน้อย แต่เป็นบุญใหญ่กุศลใหญ่ เรามาช่วยกันสร้างช่วยกันทำ เพื่อผืนแผ่นดิน แห่งสัจธรรม ได้มีเปลือกห่อหุ้มเนื้อเยื่อไว้ แผ่ไปยังลูกหลานของเรา

ขอเรามองไกลออกไปยังอนาคต ที่วันหนึ่ง พุทธศาสนาจะโดนกลืนกิน เพราะไร้เปลือกที่จะห่อหุ้ม

ธรรมแห่งสัจธรรม อันเป็นเนื้อเยื่อ ไร้เปลือกอันแข็งแรงห่อหุ้ม มันจะอยู่ยืนยาวไม่ได้

เราแกะเนื้อเยื้อออกมากินในปัจจุบัน เราก็ควรสร้างเปลือกกัน เพื่อรักษาและดำรงค์ไว้ให้เนื้อเยื่อบ้าง

แกะเอาเปลือกออก แล้วกินแต่เนื้อเยื่อ บอกว่าเปลือกมันกินไม่ได้ ท่านไม่ได้ชี้ไม่ได้สอนให้กินเปลือก

แล้วรู้ไหม เนื้อเยื่อที่เราอาศัยกินได้ มันอาศัยเปลือกรักษาไว้ผ่านกาลเวลา

ไม่มีเปลือก เนื้อเยื่อคงเหม็นเน่าสลายไม่ยืนยาวมายาวนานกว่า 2,500 ปีได้ดอก..

เอาคำสาธุไปให้ช่างแกะ ช่างแกะบอกว่า ไม่มีแรงแกะ ขอเปลี่ยนจากสาธุเป็นแบงค์ 20 ได้ไหม จะได้พอมีแรงแกะได้จนเสร็จ เขาว่างั้น

สาธุๆๆ ข้าเอาไปให้มันแล้ว ไอ้เจ้าอาซานมันบอกว่า มันจะเอาตังค์ไม่อยากเอาสาธุเฉยๆ

มันยุ่งจริงๆ นะเจ้านี่ สังคมเขาฮิตสาธุกัน มันดันไม่อยากได้ มันโง่หลายแท้ นี่สาธุมีอยู่สองคันรถสิบล้อ เอาไปถมที่ก็น่าจะได้มากโขอยู่

มาๆๆๆๆ ข้าจะโม้อานิสงส์แห่งการสร้างองค์พระให้ฟัง รอแป๊บ ต้องไล่แขกออกไปก่อน ให้ไปอยู่กับกวาง ช่วงนี้แขกแยะ มาคิดดอกเบี้ยที่ได้หยิบยืมเขามาหลายชาติ

เวลาเราจะทำบุญ ให้เราน้อมจิตระลึกถึงกุศลที่จะทำ เวลาทำ เราอย่าทำบุญด้วยการเทกระเป๋าหมด ให้เราหยอดกระปุก วันละเล็กน้อย แต่ขอให้หยอดทุกวัน

หยอดไปอย่าไปนับอย่าไปใส่ใจ แต่ขอให้ระลึกไว้ ว่าเราต้องหยอดกระปุก เพื่อทำบุญ การทำบุญเช่นนี้ เป็นการสะสมกำลังใจให้เคยชินกับการเป็นคนใจบุญ

เมื่อถึงเวลา หรือปรารถนาจะทำบุญ เราก็แบ่งออกมา ครั้งละเล็กน้อย แบ่งเป็นส่วนๆ นำเงินในกระปุก ออกมาแล้วทำบุญในแต่ละอย่างไป

ไม่ต้องทำหมดกระปุก ขอให้เราร่วมทำบ่อยๆ ครั้งละเล็กน้อย ทำให้มันชิน ตอนเช้าเราตื่นขึ้นมาไม่ทันใส่บาตรพระ เราก็เอาตังค์นี่แหละ หยอดใส่กระปุกไว้ แทนการใส่บาตร

เมื่อถึงเวลา เราก็นำออกมาถวายร่วมบุญ ก็ไม่ต่างจากการใส่บาตรทุกวัน สำหรับเรา เมื่อถึงกาลหนึ่งเราจะนำไปถวายที่ไหนก็ได้ ที่ๆเราศรัทธา จะเป็นมหาทาน

ครั้งหนึ่ง ข้าเองได้คุยกับผี คือคนที่เขาตายไปแล้วนี่แหละ มีพระเป็นพยานหลายองค์

เพราะข้ามันพวกหมอผี ชอบรักษาอาการบ้าๆ ให้ผี จึงมีเพื่อนเป็นผีเยอะ

ผีบอกว่า เขาเองเสียดายวันเวลาที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์มาก ตอนเป็นมนุษย์เขามีร่าง มีอายตนะที่จะบันทึก ที่จะทำบุญทำดีอะไรยังไงก็ได้

แต่เมื่อเป็นผี มันทำบุญอะไรไม่ได้ มันไม่มีเครื่องมือบันทึกบุญ มันมีแต่ความทรงจำที่ได้บันทึกไว้แล้วเท่านั้น

เขาสั่งข้าว่า ขอให้ข้าบอกเพื่อนเขาหน่อย บอกให้เพื่อนเขาหมั่นทำบุญ ทำกันเยอะๆ ทำกันทุกวัน ทำกันเท่าที่พอจะมีกำลังทำ คุณแห่งการทำบุญ มันมีกำลังใหญ่หลวง

สมัยเขายังเป็นคน เขาบอกว่า บาปมันตัวกลมๆ บุญมันตัวแบนๆ เป็นสิ่งที่คนโบราณเขาโม้ไว้ เขาไม่เคยเชื่อเรื่องบาปบุญ ที่เขาทำ เขาก็ทำเอาใจแฟนเอาใจแม่เท่านั้น ไม่ได้เกิดจากใจ ผีว่างั้น

เมื่อเขาตาย เขาจึงมารู้ว่า เขาสร้างบุญกุศลมาน้อยมาก เขาเห็นเหล่าผีท่านอื่นที่ทำบุญ เขาอยู่อย่างสุขสำราญ มีวิมานและบริวารมากมายไว้คอยรับใช้

เขายากจนมากๆ ในท่ามกลางแห่งผี ที่มีกันอยู่หนาแน่น นี่เป็นเพราะเขาทำบุญมาน้อย และไม่เชื่อเรื่องการทำบุญ

นี่..ผีเขาว่าอย่างนี้ แล้วข้าจะอธิบายขยายให้ฟัง เรื่องผีข้าถนัด มันมาปรึกษารักษาอากาแบบผีๆ กับข้าบ่อยๆ

ที่เขาต้องอยู่อย่างยากไร้นี้ เพราะเขาไม่มีที่ให้จิตมันเกาะ คือผีเหล่านี้ ยังไม่สิ้นอายุขัย เขาจะต้องอยู่ในสภาพ อากาศวิญญาณไปจนสิ้นอายุขัย

หากเขาได้ทำบุญทำกุศลมีที่ตั้งแห่งใจ สัญญาบุญที่สร้างไว้ จะทำให้เขามีวิมานหรือสถานที่ ให้วิญญาณอาศัย ไม่ต้องร่อนเร่เป็นสัมภเวสี ด้วยความทุกข์ทรมาน

ผีที่ได้กำลังบุญ เขาจะมีที่สถิตย์ และเสวยบุญกุศลที่เขาได้สร้างได้ทำมา ไปจนสิ้นอายุขัย

เมื่อสิ้นอายุขัย เขาก็จะไปจุติตามกำลังแห่งวิบาก ที่ได้สร้างได้ทำมา ส่วนใหญ่ก็ได้จุติเป็นเทวดา หรือไม่ก็มากำเนิดเป็นมนุษย์ภูมิอีก

ผีเหล่านี้ เขาโดนวิบากทำลายรูป เมื่อสิ้นรูป ก็ต้องอยู่ตามอายุขัยแห่งวิญญาน

1 วันของผี ก็ราวๆ 50 ปีของโลกเรา แต่ของเขาไม่มีวัน มีดวงดาว มีอาทิตย์ มีพระจันทร์ คืนวันและฤดูต่างๆให้นับหรอกนะ เป็นเวลาที่เทียบประมาณเอากับของเรา

พวกที่บวชเป็นพระนี่ ซวยหนัก หากทุศีลหรือลวงโลก ตายปุ๊บ หากไม่หมดอายุขัย จิตก็จะดิ่งไปรอให้หมดอายุขัย ในมหานรก ส่วนใหญ่ ไปรอเวลาหมดอายุขัยในอเวจี

เขาไม่ได้เชิญไปปิ๊กนิกพักผ่อนหรอกนะ เขาเชิญไปกระทืบเล่น ซ้อมการเป็นสัตว์นรกไปพรางๆ หมดอายุขัยเมื่อไหร่ ค่อยมาเกิดเป็นสัตว์นรกตัวจริง ไปตามภูมิวิบาก

แค่ขุมแรก หนึ่งวันที่นั้น เท่ากับ 9,000,000 ปีของโลกมนุษย์ เขาว่ากันอย่างนั้น ข้าไปเยือนมาแล้ว ก็ขอให้ท่านที่ถากหัวห่มฝาด ได้มีโอกาศไปนอนพักผ่อนเล่นได้ โดยการทุศีลเยอะๆบ่อยๆ ให้เป็นสันดาน ง่ายๆแค่นี้ ตายปุ๊บดีดไปหย่อนในนรกปั๊บ

อานิสงส์ใหญ่ ก็คือ ทำบุญกุศลที่เป็นไปเพื่อส่วนรวม ด้วยความบริสุทธิ์ใจ เรียกว่า วิหารทาน หมายถึงเป็นการร่วมทำทาน กับผู้ทรงคุณที่จะกระทำไว้เพื่อแผ่นดินแก่สาธารณะชน โดยไม่หวังผลตอบแทนมาเป็นส่วนตัว

หนึ่งในนั้น ผีบอกว่า การได้สร้างพระ เพื่อเป็นที่ตั้งเป็นศูนย์รวมจิตใจ เป็นเปลือกเพื่อรักษาไว้ซึ่งสัจธรรมให้ยืนยาว ก็เป็นวิถีแห่งสมมุติบุญ ที่ทรงคุณค่า และเป็นการสนองเพิ่มพูนกุศลให้ใจได้มีที่ตั้ง อย่างทรงคุณค่า

อานิสงส์ที่กระทำไว้ให้แก่พุทธศาสนา หรือศาสนาอื่นๆก็ตาม หากทำด้วยใจที่ศรัทธาในศาสน

สิ่งสมมุติเหล่านี้ เป็นไปเพื่อกุศลบุญในใจ ที่ทำให้มีที่ยึดและที่ตั้งด้วยกันทั้งสิ้น

การสร้างพระพุทธ จะส่งผลให้มี ปัญญาญานแจ่มใส มีมนุษยสมบัติ สวรรค์สมบัติ นิพพานสมบัติ

เรือนกายผ่องใส เป็นที่รักใคร่ และน้อบน้อมต่อชนทั้งหลาย

ชื่อเสียงเกรียงไกร ได้เป็นพระอินทร์ พระพรหม เทวดา จักรพรรดิ์ เศรษฐีและคหบดี ผู้ทรงคุณ ตามอำนาจวาสนาแห่งบารมีที่ได้เจตนากระทำ

คำว่ายากจนเข็ญใจไม่มี โรคภัยไข้เจ็บไม่หนักหนา คำว่าไม่สำเร็จ ไม่พึงมีพึงเกิด ทุกภพทุกชาติ จนกว่าตราบเท่าเข้าสู่นิพพา

หากฝึกมาทางด้านจิต จะเกิดทิพย์จักขุญานได้ง่าย มีพระพุทธมาอุบัติเป็นที่ตั้งแห่งใจ ตายไปก็มีเครื่องยึดคือพระพุทธเป็นผู้นำทาง

ยิ่งเราสร้างเราทำพระพุทธะปฏิมา ด้วยสิ่งของสมมุติอันเลอค่าที่เราสละได้ยากยิ่ง กุศลนี้ ยิ่งมหาศาล เป็นที่รักและนอบน้อมต่อเหล่าพรหมเทวา ตลอดจนอมนุษย์และมนุษย์ทั้งหลาย ให้ยำเกรง

เมื่อเป็นอากาศวิญญาณหากแม้ยังไม่สิ้นอายุขัย ก็มีทิพย์วิมานได้อาศัย ไม่เร่ร่อน จนสิ้นอายุขัย

เมื่อสิ้นอายุขัยแห่งวิญญาณ จิตก็พุ่งไปเสวยทิพย์วิมานตามแต่กำลังบารมีที่เจ้าของได้สร้างมา

นี่..โม้กันพอแค่นี้ การสาธุ ก็เป็นมุทิตา ได้เป็นคนสวยคนงามแต่ไม่มีตังค์ สาธุด้วย หยอดใส่กระปุกด้วย ทำกันๆ เอาไว้ก่อน อย่างน้อยก็เป็นกุศลให้ใจเราได้มีที่ตั้ง

ไอ้พวกโล้นปากหมา ที่มันได้แต่ตำหนิและก่นด่า ว่าอย่างนั้นว่าอย่านี้ มันไม่เคยมีใจที่จะไปช่วยเหลือ หรือมุทิตาจิตต่อใครๆอยู่แล้ว

ไอ้พวกนี้มันมีดีคือใจที่ชอบเพ่งโทษ ความเห็นตนวิเศษวิโสทุกเรื่อง คนอื่นเหี้ยหมด ใจมันแสดงผลออกมาให้ใครๆได้เห็น แต่เจ้าของไม่รู้ตัวและไม่เห็น ว่านี่..มันสันดาน

พวกไม่ช่วยและไม่เคยมีใจมุทิตาช่วย มันก่นด่าว่าตำหนิผู้อื่นได้อย่างเดียว ไม่ช่วยแล้วขอบด่าว่า นี่แหละหนาพวกจัญไรแมน

เที่ยงนี้มีงานต้องดูแล ขอสาธุคุณแต่เพียงแค่นี่ นี่ไม่ได้เรี่ยไรใครนะโว๊ย เดี๋ยวมันจะหาว่าข้าไม่บอกบุญมันอีก

พระธรรมเทศนา จากบทธรรม เรื่อง พระแห่งบุญญพลัง… ณ วันที่ 23 กันยายน 2557 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง