ยืนอย่างอิสระท่ามกลางอาวุธที่มองไม่เห็น

ยืนอย่างอิสระท่ามกลางอาวุธที่มองไม่เห็น

290
0
แบ่งปัน

***** “ยืนอย่างอิสระท่ามกลางอาวุธที่มองไม่เห็น” *****

วิสัยของปราชญ์นี่ มีอิสระในด้านความคิด..

แต่เราเลือกที่จะยืนอย่างอิสระได้ โดยที่ไม่ให้ใครเขาเดือดร้อน

คือยอมรับความผิดพลาด ที่ไม่ผิดพลาดจากความคิดที่เราไม่พลาด ในเรื่องที่จะคิด… ว่าเราพลาดได้เช่นกัน

เรื่องผิดพลาดของผู้อื่นที่เราคิด ..

มันคือมาตรฐานเรา ที่ไปให้ค่าความผิดพลาดเขา..

ความผิดพลาดของเขาที่เราบอกเขา..

นั่น..มันอาจจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุดของเขา ที่เขาส่งมอบความไว้วางใจมาให้แก่เรา

ความไว้วางใจของเขา ที่เขามีและส่งมอบให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจที่เขามีเต็มเปี่ยมอยู่ในหัวใจ

มันอาจเป็นความอัปรีย์จัญไรต่อใจเรา ที่ยอมรับสิ่งดีๆ ของเขา มาเป็นความผิดพลาดของเขา ที่เราอภัยให้ไม่ได้เลย

ยิ้มให้กับสิ่งดีๆ ที่เขา มอบมิตรไมตรีดีๆ ที่มีต่อเรา เท่าที่กำลังเขาจะมีด้วยความเต็มใจเหอะ

มาตรฐานของเรา มันดันเสือกไปสูงกว่าเขา

เขาก็เลยเป็นผู้ร้ายที่ทำลายอะไรด้วยความผิดพลาด ด้วยความคิดของเราๆ

เขา…เป็นของเขาและดีที่สุดของเขาอย่างนั้น

เรา…ควรยอมรับในความคิดเห็นและการแสดงเจตนาของเขา

ว่าเขา เป็นธรรมดาของเขาเช่นนั้น ด้วยการเฉือนอุปาทานในใจเราที่ยึดมั่นในความถูกของเรา ให้แก่เขาบ้างก็ได้

เรา..จะได้มีที่ว่างเปิดโอกาสให้เขา ได้แสดงศักยภาพดีๆ ได้คุณภาพที่ทัดเทียมและเพียงพอ ดั่งที่ใจเราต้องการ

เรา..จะได้ลดความตระหนี่ในใจเรา ที่หวงแหนความถูก ที่เราสะสมจนเป็นมหาเศรษฐี

ตระหนี่ที่เศรษฐีหวงแหนและให้ไม่ได้ก็คือ ความตระหนี่ที่เขาและใครๆ ทำอะไรไม่ถูกดั่งใจเรา

เรา..ร่ำรวยแต่ความถูกใจ

เรา..รับไม่ได้กับความไม่ถูกใจ ในใจที่เรานี้แสนตระหนี่เอง

เลว..ก็พึงกลับตัว

ดี..ก็พึงเจริญให้เติบโต

อีกไม่นาน…

เรา..ต้องจากกันไปอยู่ดี ชั่วนิรันดร์

รักษาใจเราให้มีสายใยผูกพันกันดีๆ

วันนี้เรายังมีซึ่งกันและกัน

วันที่มีซึ่งกันและกัน

มันเป็นแค่สายใยเบาบางยึดโยงกันเท่านั้น

อีกไม่กี่วัน สายใยที่เบาบางก็จะจางคลาย สลายไปตามกาล

เรา..ก็จะจืดจางกันไปไม่หวลคืน

หวัดดียามบ่ายๆ

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 15 ธันวาคม 2559

โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง ณ พุทธอุทยานบุญญพลัง จ.กาญจนบุรี