**** “ทางออกแห่งวงล้อวัฏฏะ” ****
คำถาม >>> กราบนมัสการครับพระอาจารย์ รออ่านภาคต่อครับ…
จากแนวทางการปฏิบัติตามองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ท่านได้ตรัสและสอนไว้…
เราสามารถหลุดออกจาก วงเวียนของวัฏสงสารนี้…
เมื่อออกได้แสดงว่าต้องมีการเข้ามา…
ผมสงสัยว่าอะไรที่ทำให้เราเริ่มต้นเข้ามาในวัฏสงสารนี้ได้ครับ?
พระอาจารย์ตอบ <<< สิ่งที่ทำให้เราเข้าในวัฏฏะนี้ได้ ก็คือเหตุปัจจัย
เราเริ่มที่ตัวเรา..
เราเป็นผล การเกิดตัวเราเป็นเหตุ
อะไรคือการเกิดตัวเรา พ่อแม่หรือ..??
นั่นเป็นแค่ส่วนหนึ่งขององค์ประกอบเรา
เพราะก่อนมีพ่อแม่เรา
เราก็มีเหตุของเราก่อนจะเป็นเราที่อาศัยพ่อแม่มาเกิดก่อเป็นเราอีก
แล้วเราในอดีตคือใคร คืออะไร นี่..ต้องย้อนไปดู
แต่..เราเสือกย้อนกลับไปไม่ได้อีก
คนทั้งหลายนั้นจะมืดมนกับสิ่งทึบตัน ที่เกินกำลังอ้างเอ่ยที่จะไปเพ้อฝัน
พวกเพ้อฝันก็จะเป็นทาสของพ่อค้าคนกลาง
ระหว่างความเพ้อฝันกับความด๊ากซ์ของอารมณ์ ที่ไขว่คว้าความเป็นจริงไม่เจอ
เราจึงย้อนมามองที่ความเป็นเรา
เราที่เป็นรูปมีอารมณ์ความรู้สึกนี่ มันอยู่ตรงไหน
หาให้เจอก่อน
หรือเจออยู่แต่ความเป็นเราทั้งแท่งนี้ อย่างอื่นเข้าไม่ถึง
ขี้เป็นเรารึเปล่า
ถ้าเป็น..รังเกียจมันทำไม
ขี้หู น้ำมูก น้ำลาย ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เป็นเรารึเปล่า
ถ้าเป็น เรารังเกียจมันทำไมยามมันหลุดออกมา
นี่.หาเราให้เจอก่อน
ถ้าหาเจอ ทางเข้ามันอยู่ตรงนั้น
และเราก็จะออกไปตรงทางเข้านั้นเช่นกัน
ผู้มีปัญญา มีดวงตาสว่างแจ้ง ย่อมมองเห็นช่องทางออกและเข้าอย่างแจ่มแจ้งเสมอ
เมื่อพูดถึงทางเข้ามาในวัฏฏะแห่งนี้
เรานี่เป็นผล ภพที่ทำให้เกิดเราเป็นเหตุ
ภพที่ทำให้เกิดเราเป็นผล อุปาทานแห่งเราเป็นเหตุ
อุปาทานนั้นก็เป็นผล ตัณหาแห่งเราเป็นเหตุ
ตัณหานั้นก็เป็นผล เวทนาแห่งเราเป็นเหตุ
เวทนานั้นก็เป็นผล ผัสสะแห่งเราเป็นเหตุ
ผัสสะนั้นก็เป็นผล อายตนะคือช่องต่อรับรู้เป็นเหตุ
อายตนะนั้นก็เป็นผล นามรูปแห่งเราเป็นเหตุ
นามรูปนั้นก็เป็นผล วิญญานเรานั้นเป็นเหตุ
วิญญานนั้นก็เป็นผล จิตเราเป็นเหตุ
จิตนั้นก็เป็นผล อวิชามันเป็นเหตุ
อวิชานั้นเป็นผล ชาติที่เกิดเป็นเรานั้นเป็นเหตุ
นี่..จุดมันอยู่ตรงนี้ ในวงเวียนแห่งวัฏฏะ
และวัฏฏะนี้จะวนเวียนรอบเป็นวงกลมเช่นนี้ ตลอดไป
ช่องต่ออันเป็นทางเข้าอยู่ระหว่าง อวิชาและชาติ
หากเป็นวัฏฏะที่วนเวียน ชาติเกิดก่อน
หากเป็นเหตุที่ทำให้เกิดวัฏฏะ อวิชาเกิดก่อน
เมื่อจะออกก็ต้องออกทางเข้าวัฏฏะ นั้นก็คือการเข้าตีอวิชา
การเข้าตีอวิชา มันเป็นบารมีแห่งเหตุปัจจัยที่สร้างสมมาทางปัญญา มีอาวุธคมกริบมากพอ
มีวิปัสนาญานเป็นพาหนะในการเข้าโจมตี
อวิชาแตก วงล้อแห่งวัฏฏะก็แตก
วงล้อแตก การเกิดคือชาติก็ดับ
ชาติดับ อวิชาในวัฏฏะที่จะหมุนไปมันก็ดับ
อวิชาดับ จิตก็ดับ
จิตดับ วิญญานก็ดับ
วิญญานดับ นามรูปก็ดับ
นามรูปดับ อายตนะก็ดับ
อายตนะดับ ผัสสะก็ดับ
ผัสสะดับ เวทนาก็ดับ
เวทนาดับ ตัณหาก็ดับ
ตัณหาดับ อุปาทานก็ดับ
อุปาทานดับ ภพก็ดับ
ภพดับ ชาติก็ดับ
ชาติดับ อวิชาที่จะเกิดการหมุนวงล้อแห่งวัฏฏะก็ดับ
นี่เป็นทางออก และทางเข้าจากที่ถามมา
เป็นแต่เรามีปัญญาหาหนทางออกกันได้หรือเปล่า
ผู้รู้ย่อมหาทางออกได้ ไม่ใช่อ่านแต่แผนที่ทางออก
ทางออกนั้น มีได้เฉพาะผู้มีปัญญา เข้าถึงความเป็นจริงที่เห็นแจ้งเท่านั้น
หวังว่า ทุกคนคงจะตื่นขึ้นมาเห็นแจ้งตรงต่อความเป็นจริง
สวัสดี เช้าวันศุกร์
