โลกสวยด้วยยิ้มแห่งเรา

โลกสวยด้วยยิ้มแห่งเรา

306
0
แบ่งปัน

**** “โลกสวยด้วยยิ้มแห่งเรา” ****

พักโอเค..เบตงไว้ซักหน่อย เดี๋ยวค่อยมาว่ากันต่อ

วันนี้วันศุกร์ เช้าๆเช่นนี้ เราพึงกลับมาทบทวนใจตนกัน

คนเรานั้นมักแต่จะเอาแต่ใจตนเอง อยากให้คนอื่นพะเน้าพะนอเอาใจตน

แต่ตนไม่ค่อยเอาใจพะเน้าพะนอใส่ใจผู้อื่นเท่าไหร่

คนเรานั้น ถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้างเป็นธรรมดา เราก็แสดงออกไปเถิด ไม่เป็นไร

แต่เราควรให้อภัยในสิ่งที่เราแสดงออกไป ด้วยรอยยิ้มและจริงใจ แม้ต้องฝืนตน

ชมว่าคุณเป็นคนดี แม้ความจริงเราอาจขื่นขมที่เขากระทำเรา

ไม่เป็นไร เรื่องเล็กน้อย ผมยังรักคุณ คิดถึงคุณอยู่เสมอ รักจากหัวใจ

แม้สิ่งที่เขาทำมันจะรู้สึกขัดใจและบาดใจแสลงใจเรา
เราก็แสร้งทำลืมๆไปกันบ้างก็ได้

การให้โอกาสเขา มันก็เหมือนให้โอกาสเราได้มีช่องว่างที่จะยืนท่ามกลางหัวใจของทุกๆคน

” อภัย ไม่เป็นไร แสนคิดถึง รักคุณ ห่วงใย อยากโอบกอดไว้ในหัวใจ ฯ ”

หัดพูดหัดบอกใครๆ หัดย้อมหัวใจ บอกคำเช่นนี้เหล่านี้กับคนใกล้เคียงบ้างซิ

โลกจะได้สดสวยและน่าอยู่
แม้ดูตอแหล
แต่คนเขาก็ชอบที่จะเสพกัน

บอกไปเถิดคำดีๆ
ช่วยทำให้ชีวิตนี้ มีความสุข

คนเรามักจะเขิน เมื่อใช้คำหวานๆ พูดถึงกัน

ความจริงกับความคิดที่สื่อออกไปนี่ มันอาจคนละโลกกัน

แต่ไม่เป็นไร

เก็บความจริงเอาไว้ในใจ
อย่าให้มันออกไปทำร้ายใครเขาก็พอ

คนพูดหวานๆ มีแต่คนรัก
ถ้าเราย้อมใจเราจนเป็นนิสัย
เราจะเป็นที่รักของทุกๆคน

กว่าคนเราจะไว้ใจที่จะคบหากัน
มันผ่านกาลเวลามากมายเชียวนักรู้ไหม

เรื่องเล็กน้อยสำหรับใจที่ยิ่งใหญ่
มันแค่เสี้ยนหนามตรึงตรงเปลือกผิว

อย่าให้เสี้ยนเล็กๆ มันมาทำลายความสัมพันธ์ที่ฝ่าฟันมากันยาวนาน

เล็กน้อยๆๆ บอกกับใจตนเอง
เพื่อให้เพื่อนที่เรารักได้สบายใจกัน

แม้ต้องกลืนเลือดก็เลือกที่จะให้คำว่ารักพ่นออกไปจากใจ

อย่าให้ไฟโทสะมันเป็นเพลิงเผาผลาญใจ
จนใครๆเข้าใกล้ต่างสุกไหม้ เพราะพ่ายอารมณ์

มองโลกและความจริงอีกฟาก ที่เราก็อยากให้มันเกิดกับเรา

สิ่งที่เราชอบที่เราอยาก พึงหัดส่งมอบให้แก่เขา

แม้ลำบากใจและดูว่ามันอาจฝืนใจไป

แต่รู้ไหม..ใจเช่นนี้ เป็นใจชนะสงครามที่แสนชนะได้ยากยิ่ง.

ขอให้เป็นใจของยอดนักรบที่ยืนตะหง่านท่ามกลางสมรภูมิ

เช้านี้ฝนกำลังตก นึกถึงนิทานเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับธารน้ำใจ

ความหวังดี..บางครั้งก็เป็นการทำลาย สูญหายกันไปโดยไม่รู้ตัว

ต้นไม้ต้นหนึ่ง กำลังจะยืนต้นตาย ขาดน้ำอย่างแห้งแล้ง

มันแล้งมานานจนต้นแตก กิ่งไร้ใบแห้งกรอบ

มีเมฆน้อยใจดีผ่านมาพอคลายร้อน

มันวิงวอนก้อนเมฆ ขอฝนเล็กน้อยมาช่วยเหลือมันหน่อย

เจ้าเมฆน้อยใจดีบอกว่า รออีกนิดได้ไหมพี่ต้นไม้

ตอนนี้มันยังเป็นเมฆก้อนน้อย คงกลั่นน้ำไม่ไม่พอที่จะทำให้แผ่นดินมันชุ่มชื้น

ต้นไม้แห้งบอกว่า แค่นิดเดียวฉันก็เอา

ขอหยาดน้ำในตัวเธอแก่ฉันด้วยเถิด

เจ้าเมฆน้อยบอกว่า รอแป๊บเดียว เดี๋ยวจะรวบรวมเพื่อนๆมาร่วมด้วย

จะได้เป็นเมฆก้อนใหญ่ๆ นำฝนมาคืนสู่ความแห้งแล้งทั้งหลาย

แล้วมันก็ไปดึงเพื่อนๆมา

แต่หน้าแล้ง

เพื่อนมันไม่ค่อยจะมี

มันจึงต้องรี่ไปเดินทางออกไปไกลมากขึ้น

วันแล้ววันเล่า ที่มันเพียรพยายามตามหาเพื่อน

ที่สุดมันก็ได้พบเจอเพื่อน แต่พอได้ยินเรื่องราว
เพื่อนบอกว่า เราคงรวมกันได้ไม่ใหญ่พอ

เจ้าเมฆทั้งสองจึงได้ร่วมเดินทางออกหาเมฆก้อนอื่นมาร่วมตัวกันอีก

ผ่านไปหลายวัน

เจ้าเมฆได้เพื่อนมามากมาย

มันจึงกลับมาหาเจ้าต้นไม้

มันกลับมาที่เดิม

หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ

มันถามเจ้าก้อนหิน ว่าเจอต้นไม้มันหายไปไหน

เจ้าก้อนหินบอกว่า

เจ้าต้นไม้มันยืนรอฝนจนต้นตาย

เจ้าต้นไม้มันแห้งตายไปนับตั้งแต่วันที่เจ้าจาก

อีกวันก็โดนพายุพัด ต้นแห้งผากของมันก็หักโค่น

ตอนนี้มีมนุษย์เลื่อยเอามันไปเผาถ่านทำฟืนหมดแล้ว

เจ้าคงมาช้าไป

เจ้าเมฆได้ยิน มันรู้สึกเสียใจ

ว่าทำไม

วันนั้นไม่กลั่นน้ำลงไปให้ต้นไม้

น้ำแค่เล็กน้อย

มันก็คงยังพอยืดชีวิตเจ้าต้นไม้
ให้มันอายุยืนยาวขึ้นได้จนเข้าหน้าฝนในอีกไม่นาน

เราหวังดี อยากให้มีน้ำด้วยเมฆก้อนใหญ่

ดูมันสายไป ทำไมวันนั้น ไม่หยิบยื่นน้ำเล็กน้อยออกไปให้เขา

บางอย่างที่มันเล็กน้อย

มันอาจเป็นสิ่งที่แสนยิ่งใหญ่ของใครบางคน

เราเกิดเป็นคน

มีน้อย เราก็พึงแบ่งปันสิ่งน้อยๆสำหรับเรานั้นมอบให้แก่ผู้ด้อยเขาไป

สิ่งเล็กน้อยนั้น

มันยิ่งใหญในใจเขา เท่าที่เขาต้องการ

ความหวังดีที่แสนดี หวังให้เขาได้สิ่งดีๆ

บางที มัวช้ามัวรวบรวมแต่สิ่งดีๆ

ใครคนนั้นอาจจากหายไปจากเราซะแล้ว

มีชีวิตอยู่ในวันนี้

อย่ารีรอที่จะทำความดีไว้เมื่อตนแก่

ชีวิต เราพึงสร้างสมความดี แม้เล็กน้อยก็ไม่เป็นไร

อย่ามัวรอให้อะไรมันแย่ๆแล้วจึงค่อยสร้าง

บางครั้ง

สิ่งที่แสนดีๆนั้น

มันอาจช้าไปสำหรับเรา

ทำวันนี้

ที่นี่

เดี๋ยวนี้

ตามกำลังเรา

เรา..

ก็ได้ชื่อว่า

เป็นคนดี ที่โอบอุ้มโลกได้ เท่ากำลังใจของเราเอง

หวัดดี วันนี้ว่ากันเพียงแค่นี้ ขอให้มีความสุขกับใจที่ส่งมอบสิ่งดีๆให้กับโลก

พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
วันที่ 20 มิถุนายน 2560
ณ พุทธอุทยานบุญญพลัง อ.ศรีสวัสดิ์ จ.กาญจนบุรี