***** “เราใครเป็นผู้แสดง” ******
ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ…
ธรรมทั้งหลายนั้น ย่อมคงทนต่อการพิสูจน์
ย่อมคงทนต่อการทดสอบ
ย่อมคงทนต่อเหตุและผลที่จะมาลบล้าง
ผู้รู้ธรรม ย่อมแสดงธรรมได้ทุกกาล
ผู้รู้ธรรมย่อมแสดงธรรมได้อย่างแตกฉานจนน่าพิศวง ในธรรมทั้งหลายที่คว่ำอยู่เบื้องหน้า
การสร้างสมบารมีมาจนถึงระดับหนึ่ง
การกล่าวลาไม่ปรารถนาที่จะมีอนาคตชาติ
หากการสร้างสมมาจนเต็มภูมิ
ธรรมทั้งหลายที่เคยสร้างสมมา มันจะหลั่งไหลออกมาให้เจ้าของได้นำมาใช้เพื่อยังอัตภาพ และผู้ติดตามให้เกิดความรู้อย่างสว่างไสวเลยทีเดียว
ทุกข์เพราะความเบื่อหน่ายในการที่ต้องเผชิญ นี่ไม่ใช่ญานเพื่อดำเนินไปสู่ความพ้นทุกข์
ทุกข์เพราะมีชีวิตลำบาก อยากไปนิพพาน นี่ก็ไม่ใช่ญานเพื่อดำเนินไปสู่ความพ้นทุกข์
ทุกข์เพราะไม่ได้ดั่งใจ อยากเข้าสู่นิพพาน นี่ก็ไม่ใช่ญานเพื่อดำเนินไปสู่ความพ้นทุกข์
ทุกข์ในความหมายแห่งความพ้นทุกข์ คือ ทุกข์ที่มีสมาธิ ปัญญา เข้าไปเรียนรู้ด้วยญานจิตว่า…
การเกิดมันมีทุกข์เป็นธรรมดาของมันเช่นนั้นเอง
ที่สำคัญ…จะเกิดไม่เกิด ไม่ใช่อยู่ที่เราเป็นคนบงการว่าฉันจะเข้านิพพาน..!!
มีคนเข้ามาหาข้า แล้วบอกว่า เขาเบื่อความวุ่นวายของโลกมาก เขาอยากบวช
ข้าบอกว่า แกควรจะเบื่อใจของแกที่ขี้เบื่อความวุ่นวายของโลกด้วย เวลาบวช แกจะได้ไม่ต้องมาเบื่อข้าอีก
ปรากฏว่า ทุกวันนี้ มันยังไม่บวชเลย
ปัญหาทั้งหลายที่เราไม่เข้าใจและรู้แจ้งแทงธรรมไม่ได้นี่…คือตัวเราเอง
เราไม่รู้ว่า ตัวเรานี่ มันคืออะไร
เราเอาแต่เรือนกายที่มีเวทนาเกิดทั้งหลายนี่เป็นเรา
เราแยกแยะออกจากเรือนกายไม่ได้ ด้วยความอับเฉาเบาปัญญาญาน
เราลองเอาไก่ชิ้นโตๆซักชิ้น มองมันแล้วตั้งใจว่าจะกลืนมันลงไป
เมื่อเข้าปาก เราจะรู้สึกได้ว่ามันกลืนไม่ลง
นี่..เราก็จะเหมาเอาว่า เราเป็นผู้กลืนไม่ลง เหตุเพราะไก่มันชิ้นใหญ่
เราคงนึกไม่ถึงว่า ก็ไอ้ตัวเราอีกนั้นแหละ ที่ตั้งใจพร้อมที่จะกลืนมันลงไป
แต่เราไปเป็นเจ้าของการกลืนไม่ลงลงไปด้วย จึงกลายเป็น เรากลืนมันไม่ได้
หากสอดส่องโดยปัญญา เราจะเห็นว่า
เรานี่..ต้องการที่จะกลืน นี่..ตัวเราแน่ชัดล่ะ
แต่ที่กลืนไม่ได้นี่ มันเป็นสัญญาและปรุงแต่งของกายที่มันผัสสะโน่น
มันต้านของมันเอง เป็นเพียงแต่เราไปเป็นเจ้าของการต้านของมันด้วยก็เท่านั้นเอง
มันเลยดูเหมือนมีเราสองตัว
ไอ้ตัวหนึ่งกูจะกลืน
อีกตัวหนึ่ง กูให้กลืนไม่ได้ มันผิดสัญญาปรุง เพราะเหตุแห่งชิ้นไก่มันใหญ่
ลองสอดส่องธรรมเช่นนี้ลงไปซิ อาหารอยู่ตรงหน้า ช้าอยู่ใย
ทดสอบด้วยตัวเราเอง แล้วหาคำตอบว่า
เรามันเป็นใคร ทำไมมันถึงได้เสือกเป็นเจ้าของทุกเรื่อง…
พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 9 กันยายน 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง