บุญที่ขาดสติปัญญา ได้ชื่อว่าโมฆะ

***** “บุญที่ขาดสติปัญญา ได้ชื่อว่าโมฆะ” *****

ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ

การให้ทานนี่ สำคัญต่อการเพิ่มเสบียงบุญ

ทานนี่ ทำให้เกิดศีล

แต่หลายคน ทำทาน ชอบทำทาน

แตยังเพ่งโทษ โกหก หลอกลวงคน ด้วยคำพูด มายาตน

ทานที่ทำ ไม่มีผลต่อการมีศีลที่เกิดปัญญา

กายแตก ย่อมไปสู่ภพสัตว์

หลายคน..ทำทานมาก แต่ตายไป ไปสู่ภพสัตว์

เหตุของการดิ่งไปสู่ภพสัตว์..

เกิดจากขาดปัญญาขาดสติสัมปชัญญะตรึกตรอง ย้อมใจตนให้มีกุศลพร้อมปัญญา

ทำทาน แต่เที่ยวเพ่งโทษผู้คน หากเป็นอริยสงฆ์ หรือคนมีศีล

ผลวิบากจะดึงใจท่านนั้น ไปเป็นสัตว์

แต่เป็นสัตว์ที่มีที่กิน ที่อยู่ บริบรูณ์ เป็นที่รักใคร่ แปลกตาในรูปทรง

ได้อยู่ใกล้ชิดมนุษย์ แต่ยังไงก็เป็นสัตว์..

เราพึงระวังไว้ การสร้างทานเป็นการดี

ขอให้เป็นทานที่ส่งเสริมและอบรมใจให้เป็นคนมีศีล ที่มีกุศลปัญญา

อย่าให้เกิดความสูญเปล่าในทานที่ทำ เมื่อถึงเวลา…กายแตกมันจะได้มีที่ไปสว่าง..!!

ข้านี่จากเรือนมา จากมาเป็นสิบปีแล้ว

เป็นผู้อยู่อย่าง ไร้เรือน ไร้บ้าน ไร้ที่นอนที่เคยชิน

ไร้เพื่อน ไร้ความสะดวกสบายที่เคยมี

มาอยู่ด้วยความพอดีๆง่ายๆตามอัตภาพ

กินง่าย อยู่ง่าย นอนง่าย

ไม่ทุกข์ร้อนกับการเป็นอยู่

การอยู่อย่างสันโดษ ทำให้ใจดวงนี้ เกิดความเป็นอิสระ

แต่ความเป็นอิสระที่เกิดจากความสันโดษที่ไม่ได้รับการอบรมใจหรือมีผู้ชี้ที่ดีมีคุณธรรมพอ

การออกเรือนมาอยู่อย่างสันโดษและอิสระ มันก็เป็นการโมฆะเช่นกันไม่แตกต่างจากผู้ครองเรือน

ท่านพระวินนี่ งดอาหาร หากไม่มีผู้ชี้ว่าวดอาหารเพื่ออะไร ผลแห่งปัญญาเกิดอะไร

การงดอาหารที่ทรมานนั้น มันโมฆะ

พระนธีนั่งสมาธิในป่าคนเดียว นอนคนเดียว หากไม่มีผู้ชี้ว่าทำไปเพื่ออะไร ผลแห่งปัญญาเกิดตรงไหน

การทำสมาธิที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวนั้น มันโมฆะ

การกระทำใดๆก็ตาม ผู้ชี้การกระทำนี่..สำคัญ

การเกิดปัญญาด้วยการกระทำของตัวเองได้นี่ ต้องทำซ้ำๆอย่างตายเป็นตาย

ทำมาอย่างยาวนาน ที่สำคัญ บารมีที่สร้างสมมามันมีกำลังเต็ม

เช่นนี้..ปัญญามันจึงจะเกิด

คนมีปัญญาเกิดขึ้นแล้วนี่ มันจะเห็นชัดว่าอะไรทำแล้ว โมฆะ อะไรทำแล้วไม่โมฆะ

เราชอบสวดมนต์ ชอบทำทาน ชอบทำบุญ แต่ปากชอบว่าคน ชอบเพ่งโทษคน

ยึดดีที่ตนทำ ผิดไปจากตนทุกคนเลว นี่การกระทำที่ชอบนั้น เป็นโมฆะ

บุญกุศลที่เราได้ทำ หมั่นทำ แต่ขาดการอบรมใจตนด้วยปัญญาและสติ บุญนั้นเป็นโมฆะ

ที่เป็นโมฆะ เพราะวิบากส่วนปลายมันดึงเราให้ไปสู่ภพภูมิแห่งสัตว์

พุทธศาสนาชี้สัตว์ให้ดำเนินไปสู่ความสว่าง

การกระทำที่เป็นสว่าง แต่ใจมืดมนขาดการอบรม บุรุษนั้นย่อมโมฆะ และมีภูมิแห่งอบายเป็นหนทางที่ไป..!!

พระธรรมเทศนา ณ.วันที่ 28 สิงหาคม 2559
โดย.พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง