สรรพสิ่งไม่มีอะไรได้มาฟรี

***** “สรรพสิ่งไม่มีอะไรได้มาฟรี” *****

ความคิดเป็นทั้งมิตรและศัตรูต่อใจของเรา

อยู่ที่เรา…มีสติและปัญญาเลือกคบกับความคิดอย่างไร!!

คนที่ชอบรับของใครฟรีๆ เพราะ ของฟรีไม่มีในโลก อย่าไปคิดเอาของใครฟรี

เพราะมันจะต้องชดใช้ยาวนานและไม่มีที่สิ้นสุด

พอสะสมมากๆเข้า ความทุกข์มันจะประดังเข้ามาให้เราต้องชดใช้ จนแบกรับไม่ไหว

นี่….เกิดจากความอยากได้ของฟรี โลกนี้มีเหตุมีปัจจัยอาศัยอิงแอบกัน

มันมีความเป็นจริงเป็นสูตรตายตัวมาเป็นอย่างนี้ เป็นเหตุปัจจัย

น้ำเข้าทางต้นสายยาง ก็ย่อมดันน้ำออกจากสายยางที่ปลาย

มีเข้า ก็มีออก มีออก มันก็ดูดเข้ามาแทนที่ นี่เป็นธรรมดา

ผู้ให้ เป็นผู้ที่ได้รับ ส่วนผู้ที่ได้รับ ก็ต้องตอบแทนชดใช้เป็นธรรมดา

บางคนมีแต่เข้า เพราะเขามีที่ว่างให้มันเข้า ด้วยการเอาออกมาแต่ก่อน

บางคนมีแต่เอาออก ก็ย่อมมีพื้นที่ว่างให้อะไรดีๆ เข้ามาแทนที่

บางคนเอาแต่เข้าไม่ยอมเอาออก ไม่มีพื้นที่ว่างจะวาง มันก็อัดมันก็ทับเอา

บางคนไม่มีพื้นที่ที่จะเข้า ของเก่ามันไม่ได้ชดใช้ มันก็ยังเอาเข้าอัดๆเข้าไป

จนท้องแตกวางวาย ชดใช้ด้วยชีวิตที่ต้องดิ้นรน

ชาครึ่งแก้ว ย่อมเติมชาใหม่ร้อนๆ ลงไปได้

ชาเต็มแก้ว ชาใหม่ใส่ไม่ลง

หิว เพราะท้องมันว่าง อิ่ม แล้วก็หยุดกัน

แน่นแล้วยังยัด มันก็อืดทุรนทุรายเป็นธรรมดา

ท้องฟ้ามีพื้นที่ว่างให้นกโผบิน แต่นกบางตัวมันจมดิ่งอยู่แต่ในคอกแคบๆ

จะโทษฟ้าที่ไม่มีที่บิน หรือโทษเจ้านก ที่ไม่ยอมบิน เพราะติดรสอาหารในคอกแคบๆ

น้ำที่ไหล ย่อมมีน้ำใหม่มาเติมต้นทางมันอยู่เสมอ

น้ำขังนิ่งๆ มีแต่ลดน้อยหมักหมมและเน่าเหม็น

การแบ่งปัน เป็นวิสัยของการได้มา

การรับโดยไม่แบ่งปันและแลกเปลี่ยน มีแต่ต้องชดใช้

นี่..หนทางแห่งวิบากที่เป็นธรรมดา เราพอเห็นไหม

โลกนี้ มีบวกมีลบ เพราะมีบวกลบ การขับเคลื่อนมันจึงเกิด

ไม่มีบวก ไม่มีลบ หรือมีแต่บวก หรือมีแต่ลบ อิเล็กตรอนนอะตอมย่อมไม่มี

ไม่มีอิเล็กตรอน พลังงานสสารที่เกิดจากเหตุปัจจัยก็ไม่มี

พลังงานสสารไม่มี ธาตุมันก็ไม่มี

ธาตุไม่มี การก่อรูปก็ไม่มี

การก่อรูปไม่มี อายตนะก็ไม่มี

อายตนะไม่มี ผัสสะก็ไม่มี

เมื่อผัสสะไม่มี

อวิชาอันเกิดจากนามรูปก็ไม่มี

อวิชาไม่มี การปรุงแต่งแห่งผัสสะก็ไม่มี

เมื่อผัสสะไม่มี..

เจตสิก เวทนา ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ ความโศกเศร้าคร่ำครวญ ทุกข์ที่เกิดจากผัสสะทั้งหลาย ก็ไม่มี

นี่..ที่มันมี มันมีมาจากเหตุปัจจัยที่เดิดเป็นสายใยแห่งโซ่ตรวน ที่มันอาศัยคล้องจองกันมาอย่างนี้

เรา…จึงไม่ควรเอาความเป็นเรา เข้าไปทำลายด้วยความอยากได้ ในเหตุปัจจัย ด้วยความอยากของเราโดยไม่ยอม…ชดใช้

หวัดดียามเช้า

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 13 พฤษภาคม 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญพลัง