ธุรกิจล้มเหลวเพราะขาดการให้อย่างจริงใจ

***** “ธุรกิจล้มเหลวเพราะขาดการให้อย่างจริงใจ” ****

หลายท่านไม่ประสบความสำเร็จในธุรกิจ นี่.เพราะขาดการวางแผนระยะยาว กลาง ต้น ในการกระจายงาน

การสร้างสมก็สำคัญ การสละเงินออกไปจากกระเป๋าเรานี่

มันเกิดจากศรัทธาที่เราสร้างขึ้นมาก่อน

ผู้ใดไม่สร้างศรัทธาขึ้นมาก่อน ความเชื่อในตัวสินค้าและบุคคล จะตีบตันที่จะขยาย

การขายนั้น ไม่ยาก…

การซื้อซิ ยากกว่า…

แม้การซื้อจะตัดสินใจได้อิสระกว่าการขาย

แต่ทำยังไง ที่เราจะซื้อลูกค้า ให้เขามาซื้อสินค้าที่เรามี นี่..สำคัญกว่า

ผู้มุ่งแต่จะเอาผลประโยชน์จากการขายโดยไม่ยอมแบ่งปันในสินค้าที่เราจะขาย

พื้นที่ว่างแห่งการซื้อ ย่อมหดหาย แน่นและไม่มีที่ยืนให้แก่ผู้ซื้อ

“การให้นั้น เป็นการซื้อเข้า การเอานั้นเป็นการขายออก”

ฟังดูเหมือนจะงงๆ

ปัญหาของการขายก็คือ เราขาดการเป็นผู้ให้

ที่ขาดการเป็นผู้ให้ เพราะต้นทุนของแต่ละคน มันมีไม่เท่ากัน

เป็นเพียงแต่ว่า…

เรามุ่งแต่ต้นทุนที่เป็นวัตถุมากเกินไป เรานับค่าจากวัตถุที่เรามี

เราจึงดูว่า การสละออกในสิ่งที่เรามี จะทำให้เรานั้นมันขาดดุล

การให้นั้น ไม่จำเป็นต้องเป็นวัตถุ ที่เราดูเป็นต้นทุน

เรายังมีต้นทุน ที่เราสามารถขายและซื้อได้อย่างอิสระใจ แต่เราไม่ยอมซื้อออกไป

เรามุ่งแต่จะขายวัตถุที่เราคิดว่าใครๆ ต่างปรารถนา

เราลืมไปว่า เรายังมีการให้ ที่ซื้อใจใครๆ ได้มากมายในการที่จะขาย

สิ่งนั้นก็คือ รอยยิ้ม และใจที่มีความเมตตา กรุณา มุฑิตา

องค์ประกอบแห่งการขายนั้นก็คือ การหากำไรที่ไม่หวังผลกำไร

การหวังผลกำไร เป็นการขายอย่างคนจนขายเพื่อเลี้ยงปากท้อง

การหวังกำไรที่ไม่หวังกำไร เป็นการขายของเศรษฐีที่มีแต่กำไร

เป็นเพียงแต่เรา ไม่เข้าใจและนึกไม่ถึงว่า การขายไม่หวังกำไรแล้วเราจะหวังเอาอะไร

คนเรานั้นมักมุ่งลงไปจุกจิกในวิธีการ เราไม่ไปเอาผลรวมในวิธีการ ที่ออกมาเป็นผลแห่งตัวเลข

นักธุระกิจที่ร่ำรวย เขาไม่สนใจกระบวนการที่มันจะสูญหาย ไม่ว่าจะเกิดจากคน วัตถุ หรือด้วยเหตุอันใด

เขาสนใจแต่ตัวเลขรวม ที่มันเป็นผลออกมา

ทำแล้ว มันเดินต่อได้ เขาก็ทำ

ทำแล้วขาดทุน เขาก็ทำ

การขาดทุน สำหรับผู้ขาย จะไม่มีในใจของผู้ขาย ที่มีแต่การให้ ที่ไม่รู้จบ

การให้ที่ไม่รู้จบ ย่อมสร้างผลกำไรให้แก่ผู้ขายอยู่เสมอ

แม้ว่าการขายนั้นจะดูเหมือนว่า จะขาดทุนไม่ได้กำไรอะไรเลย

แต่นั่นแหละ การให้เช่นนั้น มันเป็นการสะสมกำไร ที่ใครๆ ต่างมองไม่เห็น

เจ้าเดีย ทราย ป๋า หรือใครๆ ต่างเป็นผู้ให้ที่ดูเหมือนขาดทุนในสิ่งที่ทำ

แต่มันคือการขายที่เป็นผู้ซื้อผู้มีกำลัง ที่ไม่มีคำว่าขาดทุน

หลายคนได้ซื้อใจในการขาย ที่เป็นเม็ดเงินอย่างยิ่งใหญ่

ความยิ่งใหญ่นี้ จะไม่ทำให้ธุรกิจที่เราบริหาร อับปางและอับจนตลอดไป

นี่…เป็นผู้ให้ และซื้อหัวใจใครๆ ให้แก่ธุรกิจเรา

เรา.ควรบริหารธุรกิจของเราให้เจริญเติบโตด้วยการให้

เพราะนิยามแห่งสัจธรรมนั้น

ผู้ให้เป็นผู้ที่มีพื้นที่ที่จะได้รับ..

ส่วนผู้ที่รับ ย่อมต้องขยายพื้นที่ เป็นผู้ที่ต้องตอบแทนผู้ให้อยู่เสมอ

ขอให้ร่ำรวย และมีผลกำไร

เป็นผู้ที่ให้ อย่าไปมองว่า ให้ไป กูก็ขาดทุน

เราให้อย่างผู้มีปัญญา

การให้ เป็นการซื้อที่มีพลัง

การซื้อนี้ เป็นเงาของการขายได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เรา..ควรเริ่มต้นด้วยการให้ อย่าไปเห็นแก่ตัวด้วยการเอา

หวัดดียามเช้า..

พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง วันที่ 6 พฤษภาคม 2560