ง่ายไปแค่ปลงแค่ปล่อยวาง เราจะพ้นทุกข์เข้านิพพาน

***** “ง่ายไปแค่ปลงแค่ปล่อยวาง เราจะพ้นทุกข์เข้านิพพาน” *****

ถาม… คนเราไม่ต้องปฏิบัติมากมายหรอกครับพระอาจารย์

ขอให้รู้จักปลง รู้จักวาง สละ ไม่เอา ให้เกิดขึ้นในใจเรา แค่นี้ เราก็ไปนิพพานในชาตินี้ เดี๋ยวนี้ ที่นี่ ตรงนี้ได้แล้วครับ พระอาจารย์ว่าไหม

ผมปฏิบัติตามร่องธรรมอย่างนี้ ผมเห็นชัดถึงการมีความสุข ไม่เบียบเบียน ไม่เป็นชู้ ไม่โกหก ไม่ขโมยตามพระอาจารย์ว่า

แม้จะไม่ได้บวช เราก็เข้านิพพานได้ เมื่อเรา ปล่อยวาง ไม่เอา ปลง โหสิ แผ่เมตาให้แก่โลก มีสติ

พระอาจารย์ว่าไงครับ นิพพานได้ไหม

ตอบ…นิพพานพ่อมึงซิไอ้เล็ก..นิพพานง่ายๆอย่างมึงว่า กูก็ไม่ต้องมาบวชให้ลำบากกาย ลำบากใจ

มึงเอาตรรกะไหนมาคิด ว่าแค่มึงปลง มึงวาง มึงไม่เอาอะไร ไม่ทำอะไร อะไรๆของมึงนี่ ทำแล้วมึงจะเข้านิพพาน

นี่มันอัตตาตัวตนคิดเอาทั้งนั้น ถ้ามึงทำเช่นนี้อย่างที่มึงว่าได้ มันก็ดี

แต่ความดีเช่นนี้ มันเป็นอัตตาธรรม มันเป็นตัวมึงเข้าไปแสดงตัวตนของมึง กับธรรมชาติ ที่มึงเองนั้นคิดเอา

ความดีที่มึงว่านี่ มันเป็นความดีของขั้นคนมีศีล แต่มันเป็นศีลที่ยังขาดปัญญา

พูดง่ายๆว่า มึงทำตัวขึ้นมาเพื่อให้ตัวมึงเป็น เพื่อให้ใครๆได้เห็นว่ามึงเป็นของมึงอย่างนี้

ยังไม่เข้าถึงความเป็นอริยะแห่งศีล ที่เขาเรียกว่าพระโสดาบันอะไรด้วยเลย

นี่เพราะมึงไม่รู้ว่า มึงเอาตัวเข้าไปเป็นเจ้าของผลแห่งผู้มีศีล ด้วยการที่มึงคิดเอา

ความดีเช่นนี้ที่มึงว่ามา มันเป็นความดีที่เรียกว่าพอเอาตัวรอดจากความทุกข์ ที่เกิดจากความพรากได้

มันได้เพราะการอบรมใจมาเป็นอย่างนั้นจนเคยชิน

พุทธศาสนามันเป็นเรื่องของปัญญาว่ะไอ้เล็ก

ไม่ใช่เป็นเรื่องของการคาดเดา คิดเอา ตรึกเอา ตามอัตตาตัวเองอย่างนั้น

มึงจะวางรึไม่วาง เอารึไม่เอา หรืออะไรมี่มึงเข้าใจนี่ มันเป็นอัตตาของมึงล้วนๆ

พุทธนี่ชี้ให้เห็นธรรมชาติความจริงว่ะไอ้เล็ก

ไม่ใช่ชี้ให้มึงเอาตัวเข้าไปเป็นอะไรของมึงอย่างที่มึงเข้าใจเช่นนั้น

การวาง การปลง การไม่เอา การแผ่เมตตา การอโหสิกรรม อะไรต่างๆนานานี่

มันเป็นเครื่องอยู่เพื่อไม่ให้ใจตนนั้นลำบาก ที่จะอยู่กับสังคม

มันเป็นศีลเบื้องต้น มันไม่ใช่ตัวแกทำและเป็นแล้วมันจะเข้านิพพาน

มันยังโง่อยู่มากน่ะไอ้เล็ก

มึงมองไปรอบๆตัวมึงซิ มึวจะเห็นว่า มันว่างของมันอยู่แล้ว มึงไม่ต้องไปเสือกทำตัวมึงว่างหรอก

มึงจะว่างไม่ว่าง รอบๆตัวมึง มันก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าง ปลง ไม่เอา อะไรของมึงอยู่แล้ว

มึงจะมาบอกว่า มึงไม่เอาอะไรแล้ว ปลงแล้ว วางแล้ว นี่มันมึงไปเสือกกับธรรมชาติ ด้วยความเป็นอัตตาของมึง

มึงกำลังเป็นเจ้าของทุกอย่างด้วยตัวมึง ว่าไม่เอา ปลง และวาง

อีกัวน่าที่กูเลี้ยงก็มีอาการอย่างมึงนี่แหละ มันคงนิพพานอยู่หรอก

พุทธะนี่เป็นเรื่องของปัญญาแห่งความเข้าใจธรรมชาติของโลก

เข้าใจนอกเข้าใจใน เข้าใจเหตุเข้าใจผล เรื่อยไปตามลำดับ จนเห็นแจ้งแห่งความเป็นจริงในสรรพสิ่ง

ว่ามันเป็นของมันเช่นนั้นเองด้วยเหตุปัจจัย

ไม่ใช่มึงเอาตัวเข้าไปเป็น

เมื่อมึงเข้าใจโลก มึงจะวาง ไม่วาง ปลง ไม่ปลง โหสิไม่โหสิ รึอะไรของมึง

มึงก็ทำไปตามเหตุปัจจัยตามเหตุตามผลตามธรรมชาติของมึงหรอก

สิ่งที่มึงทำดี ผู้อื่นอาจตัดสินด้วยความไม่ดี ในความเป็นทิฏฐิเขา มึงก็ไม่ชอบ

เพราะมึงมันไม่รู้ว่า มึงมันยังเอาในสิ่งที่มึงไม่เอาอยู่เสมอ

มึงไม่รู้ว่า การที่มึง ปลง ไม่เอา ว่าง โหสิอะไรของมึงนี่ มันเป็นสมมุติ

มันเป็นอาการหนึ่งที่เราสมมุติความหมายขึ้นมา แล้วมึงเอาตัวเข้าไปเป็น

มึงทำตัวให้เป็นทุกอย่าง ที่โลกเขาสมมุติว่านี่เป็นสิ่งที่ดี

ความดีที่โลกเขาสมมุติกัน แล้วมึงเอาตัวตนเข้าไปเป็นเข้าไปกระทำ

นี่เขาเรียกว่า ปรารภโลกและปรารภตนเอง มันจะไปนิพพานอะไรของมึงได้ยังไง

มึงมันไม่ได้ปรารภธรรมตรงตามความเป็นจริงอะไรเลยนี่ ไอ้เล็ก

ขอให้มึงมีความสุขกับวิถีหนทางแห่งนิพพานของมึง

อย่างน้อย วิธีของมึง มันก็ไม่ทำให้มึงและใครเขาเดือดร้อน

คืนนี้กูจะให้ไอ้ต้องไปล่อเมียมึงซักดอกสองดอก

มึงปลงและปล่อยวางโหสิให้ไอ้ต้องมันด้วยนะไอ้เล็ก..!!

พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง วันที่ 25 มีนาคม 2560