มุมมองที่มองไม่ค่อยจะเห็น

**** “มุมมองที่มองไม่ค่อยจะเห็น” ****

ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ

หวัดดียามสายๆ

อากาศที่นี่ดีมากๆ ไร้มลพิษ ลมโชยเย็นๆ

มองไปยังฟากฟ้าอาจเพ้อฝันเป็นบทกวี

สายลมที่โชยพริ้วใบไม้สะบัดไหว

ดุจใจเรากระเพื่อมเมื่อยามมีผัสสะ

ความรักนี่…มันก่อเกิดด้วยสายใยอะไร

ทำไมมันทักทอแน่นหนาพันใจเรา จนไม่รู้ตัว

สายใยรักที่ถักทอนุ่มนวลและบางเบา

มันคือโซ่ตรวนใหญ่ยาวที่ตรึงใจเราไม่ให้ไปไหน

สายใยเบาบางแห่งรักขาดสะบั้นลงเมื่อใด

สายใยที่นุ่มบางสานใย มันคือภัยใหญ่ที่แหลมคมแรงกล้า รุมเร้าทิ่มแทงใจเรา

ความรักที่นิ่มเบา มันกัดกินใจเราไม่ให้รู้ตัว

รักที่แสนหวาน เมื่อคราวทอสายใยประสาน

มันคือสายใยแห่งมาร ที่ยิ้มเยาะในความโง่เขลา

เจ้ามารร้ายสีชมพูนุ่มนวลแสนบางเบา

ใยเจ้ากลายเป็นหอกเมาแทงใจเจ้าของด้วยความเป็นอสรพิษ

หลายคนตกหลุมพรางควันแห่งความรัก

กว่าจะรู้ตัวก็สำลักควันพิษจนอยู่ยาก

เมื่อรัก หน่อแห่งความพรากมันก็ก่อให้ต้องจาก

ความจากพราก มันต้องเกิด พึงทำใจ..

รักก็ไม่ได้ ไม่รักก็ไม่ได้ เราจะทำอย่างไรดีสาวน้อยเอ๋ย..!!

***มองโลกให้เห็นตรงตามความเป็นจริง***

กระรอกตัวหนึ่ง ไปท้าปลากระโห้มาปีนต้นไม้แข่งกัน

เจ้ากระโห้บอกว่า มึงมาดำน้ำแข่งกะกูบ้างดีไหม

เราเอาอะไรไปตัดสินในสิ่งที่เรามีและเป็นกะผู้อื่น

หากผู้อื่นทำไม่ได้เช่นเรา เขาโง่และเฮงซวยกว่าเราจริงหรือ

ด๊อกเตอร์ใหญ่อภิมหาโคตรเข้าไปกินปลาเก๋าทอดสามรส

ปลาเก๋าทอดสามรส ด๊อกแกบอกว่าแสนอร่อย

นี่..พี่ด๊อก อภิมหาโคตรแกโง่กว่าพ่อครัวในการทำปลาเก๋าทอดสามรส

พี่ด๊อกแกทำกินเองไม่เป็น

แกแค่ฉลาดกว่าพ่อครัวในเรื่องที่แกถนัด

และแกก็โง่เอามากๆในเรื่องที่พ่อครัวฉลาดเหมือนกัน

นี่..ชีวิตแห่งความเป็นจริงในมุมมองที่แตกต่าง

**อย่าตัดสินด้วยมุมมองเดียวแห่งตน**

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 21 มกราคม 2560 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง