เที่ยวทะลุดง

****** “เที่ยวทะลุดง” *****

ป่าทางกาญจนบุรีนี่ มีพระมาเดินธุดงค์กันหลากหลาย

เพราะที่นี่ เป็นป่าใหญ่ ตัดออกพม่าไปทางทองผาภูมิ ทุ่งใหญ่นเรศวร ห้วยขาแข้ง

ทุกๆปีจะมีพระเดินกันมาเป็นกลุ่มๆ มีพระผู้นำ นำพระใหม่มาเดินป่าอยู่ป่ากัน

ข้าเองนี่ ได้เจอพระอยู่หลายประเภท ประเภทแรกเลยนี่ เจอเมื่อข้าเข้าไปฝึกวิเวกแบบไร้ผู้คนอยู่ในป่า

พระประเภทนี้ ท่านอยู่ป่าคนเดียว สัญจรไปมาอยู่แต่ในป่า ไม่ออกมาสู่โลกภายนอก

ถ้ามีสัญญาวิบากจะได้เจอกัน ก็ได้เจอ..

ประเภทที่สอง สัญจรมาสู่ป่า อาศัยป่าเป็นที่ปฏิบัติ เป็นเครื่องอยู่วิหารธรรม

พอใกล้พรรษาก็กลับออกไป และมักมาใหม่เมื่อออกพรรษา นี่..เจออยู่สามสี่ท่าน

ประเภทที่สาม มาเที่ยวป่า แต่อ้างธุดงค์ ตามเพื่อนมา มาสร้างภาพ มากันเป็นฝูงๆก็มี มากันเป็นคู่ หรือสองสามคนก็มี

ประเภทแรกนี่ มีแต่ตัว จีวร และบาตร ไม่เครื่องมีบริขารอะไร ท่านบอกว่า มีเครื่องบริขารใน สมบรูณ์ในใจท่านอยู่แล้ว

ประเภทที่สอง มีกลด มีใตร มีบาตร ไฟแช็ก ธูปเทียน เครื่องบริขารนอกทั้งหลายครบครัน

เตรียมมาเป็นเครื่องอยู่ เพื่อบรรเทาผัสสะอันทนทานได้ยากสำหรับฝึกตน

ประเภทที่สาม ยกกันมาเป็นโขยง อาหารแห้ง มาม่า ไข่ มีด โทรศัพท์ แบตตอรี่ โรออน สบู่ แปรงสีฟันยาสีฟัน ครีมล้างหน้า นี่..เอากะมัน..!!

ประเภทแรกกับประเภทที่สองนี่ ท่านอยู่ท่านมาเพื่อธุดงค์วัตร

ประเภทสามนี่ มาเพื่ออวด และหวังผลทางด้านลาภสักการะ มาด้วยความมึนๆ เอาการเที่ยวป่า กล่าวอ้างว่าเป็นธุดงค์

แต่ก็ยังดีกว่าธุดงค์สร้างภาพ เดินกันในเมืองเหมือนสีที่ฉาบของไร้ค่าให้มันสวยๆ

การธุดงค์นี่ มีคุณต่อเพศพรหมจรรย์ เป็นสถานที่สำหรับผู้ฝึกจิต การธุดงค์นี่ เป็นการมาฝึกเพื่อลดละกิเลสในใจเจ้าของ

การธุดงค์นี่ เรามาฝึกตาย และต้องตายเป็นตาย

ไม่ใช่ธุดงค์แบบกลัวยุงกัด กลัวทาก กลัวผี กลัวสัตว์

สมัยก่อน พระเดินแบกกลด กลดนี่ เป็นมุ้งกันยุงไว้ให้สำหรับพระที่ยังมีใจอ่อนแอ ไม่ตั้งมั่นในสมาธิ ไว้ป้องกันยุงลิ้น

แต่พระส่วนใหญ่เอากลด มาเป็นของขลัง นัยว่าป้องกันอะไรต่ออะไรได้ ช้างมาที กลดกระจายวิ่งกันจีวรปลิวน้ำบาน

เดี๋ยวนี้มักเปลี่ยนมาใช้เต้นท์กัน พระธุดงค์บางกลุ่ม ถึงกับใช้ลูกหาบช่วยแบกของกินของใช้แบบเหมาเซเว่นเลย

ญาติโยมนี่ชอบมากเกี่ยวกับพระธุดงค์ เจ้าพวกนี้ก็เลย ถ่ายรูปกันลงเฟสเพื่ออวดตน ว่านี่ฉันกำลังมาธุดงค์นะ

นั่งสมาธิก็ถ่ายอวด เดินจงกรมก็ถ่ายอวด จะกินจะฉันก็ถ่ายอวด สวดมนต์ เข้าถ้ำ ทำเหี้ยยย..อะไรก็ถ่ายอวด

ถ้ามีสัญญาน ก็โฆษณามาบอกให้ใครๆได้อนุโมทนานะ ได้สวดพาหุง สวดนั่นนี่ อย่างเก่งชิบหายเลย นี่..ไอ้พวกอวด

แต่คนก็ชอบนะ เห็นภาพแล้วชอบ อยากร่วมบุญ

ไอ้พระขี้อวดพวกนี้ มันมีแต่ท่าน่ะ ไม่มีเหี้ยอะไรหรอก

เข้าป่ามาให้คนชม ชอบไปหาของแปลกๆตามถ้ำ เจอก้อนหินปูนก็ทึกทักว่าเป็นพระธาตุ

เอาหินมาฝากญาติโยมให้โง่งี่เง่าตามเกรดความโง่หนาแน่นในกระโหลกมัน

เรื่องพวกนี้ข้าพูดเมื่อใหร่ มักมีพระเดือดร้อน บางคนมันบอกว่าข้านี่ด่ามัน

เอะอะก็ด่ามัน นี่..มันเดือดร้อน มันร้อนตัว

ธุดงค์ที ของเต็มเป้ แบบพวกพรานมาอยู่ป่า มันไม่เข้าใจธุดงค์ แต่อยากธุดงค์

บางพวกตั้งตนเป็นอาจารย์คนไปเลย รู้แม่งทุกเรื่อง

เอาความคิดตน ด้วยรูปลักษณ์ตน ที่ทำเนียนๆเป็นพระดี พูดให้คนเชื่อ ด้วยคิดว่าตนเองเป็นผู้รู้เป็นผู้ถูก

พวกนี้นี่น่ากลัว มันนำคนไปสู่ความงมงาย บ้าบุญ บ้าวัตถุ บ้านาค บ้าเทพ บ้าพรหม บ้าผี

เรียกว่าใจหมอบศิโรราบด้วยเรื่องแบบนี้ และมักเอาเรื่องแบบนี้ มาขู่คนไม่รู้ให้ว่าตามและเชื่อถือ

การธุดงค์น่ะมันดี แต่รู้จักใหมอะไรคือธุดงค์ เรามาธุดงค์กันทำอะไร

บางคนมาธุดงค์แต่ยังแอบชักว่าว มาลดกิเลสแต่ยังเต็มไปด้วยตัณหาความอยาก นี่..เยอะแยะ

ไอ้พวกแบกของพะรุงพะรังเดินตามถนน พวกชอบโบกรถ พวกขอให้ทำบุญ
เป็นขอทานตามถนนหนทาง

พวกนี้อย่าไปยุ่งกะมัน ปล่อยให้มันอยู่เป็นสุขไปเหอะ

การธุดงค์นี่มีคุณสำหรับผู้ได้กระทำบุญแก่พระผู้ธุดงค์

แต่พวกที่มาธุดงค์ ส่วนใหญ่แอบอ้างการธุดงค์ เพื่อหวังลาภสักการะ ที่ผู้คนเห็นว่า การธุดงค์มันเป็นเรื่องดี

ใครอยากธุดงค์มาซิ มาอยู่ที่ข้าอยู่นี่ก็ได้ โน่น..ขึ้นไปตามลำน้ำนู่ ไปคนเดียว ไปอยู่ในที่ห่างไกลผู้คน

ไปแต่ตัว ไปดูจิตตนเอง ไปปฏิบัติเพื่อให้ค้นพบความจริงแห่งใจตน

นี่..ธุดงค์อย่างนี้ มันน่าเลื่อมใส เส้นชัยมรรคผลมันรอใจธุดงค์เช่นนี้อยู่

ชาวบ้านชาวช่อง จะได้สาธุโมทนาอย่างเต็มหัวอกกันซะที กับพระดีๆ ที่หายากมากขึ้นทุกวัน..!!

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 10 สิงหาคม 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง