ผลกรรมเราเป็นผู้เลือกที่จะก่อหรือดับ

****** ” ผลกรรมเราเป็นผู้เลือกที่จะก่อหรือดับ “******

หวัดดียามบ่าย

เรื่องกรรมนั้น หากเราจะเปรียบอุปมาขึ้นมาซักเรื่องเพื่อความเข้าใจ

ข้าจะเปรียบขึ้นมาให้ฟังว่า เราน่ะ ใหญ่เกินกรรมกันได้ด้วยภาวะใด

หากวันใดที่เราต้องทำงาน อย่างเช่น มาแบกหามหินทรายสร้างพระที่นี่

บางคนนี่ เขามีน้ำอย่างดีของเขามาเอง เช่น น้ำส้มซักขวด

ที่นี่อากาศร้อน เขาเอาน้ำส้มแช่เย็นเอาไว้ใต้น้ำแข็ง

เขาอยากกินตอนมันเย็นๆ เหนื่อยมากๆ ลงมาจากเขา น้ำส้มของเราก็คงอร่อยน่าดู

เหนื่อยแสนเหนื่อย เพราะตรากตรำ เป็นชั่วโมงๆ

พอเดินลงมาเปิดกระติกเพื่อจะเอาน้ำส้มที่แช่ไว้ออกมากิน

แต่น้ำส้มมันดันเสือกหายไปครึ่งขวด..!!

น้ำส้มที่หายไปครึ่งขวด นี่…มันเป็นวิบากกรรมที่เราต้องเผชิญ เพราะมันเกิดกับใจเรา

ความเหนื่อยและขาดสติปัญญา มันจะก่อตัวเป็นฟืนเป็นไฟ เพราะน้ำส้มที่มันหายไปครึ่งขวด

น้ำสัมครึ่งขวดที่หายไป มันจะทำให้เจ้าของไม่พอใจ และกระทำไปด้วยความโกรธาที่ไอ้สัตว์ตัวไหนหว่า มันกล้ามาขโมยกินน้ำสัมของกู

นี่…มันยั้งใจไม่อยู่ มันไม่พอใจที่ขวดใสๆ น้ำส้มหายไป เหลือแค่ครึ่งเดียว

มันอาจเอาน้ำส้มที่เหลือเขวี้ยงลงพื้นด้วยความเจ็บใจที่มีคนมาขโมยน้ำส้มครึ่งขวดไป

มันอาจหาเรื่องใครต่อใคร จนถึงขั้นลงมือฆ่าฟัน

นี่..น้ำส้มแค่ครึ่งขวดที่หายไป มันเป็นไฟบรรลัยกัลป์ที่เผาผลาญใจเจ้าของ และใครๆให้มันวอดวายไปตามผลวิบาก ที่มันเกิดปรากฏขึ้นมาด้วยน้ำส้มที่หายไปครึ่งขวดได้

นี่…กรรมมันใหญ่เกินใจเจ้าของ เจ้าของต้านแรงวิบากกรรมที่มาให้ผลไม่ได้

เจ้าของไหลและจมหายไปในกระแสแห่งกรรมที่ตนต้องเผชิญ.. และกรรมตัวเดียวกัน…

เมื่อเจ้าของเปิดกระติกเพื่อควาญหาน้ำส้ม

อ้าว…น้ำส้มหายไปครึ่งขวด

เย้…โชคดีจริงโว้ย ที่มันไม่แอบแดกของกูไปทั้งขวด

เจ้าของยกซดน้ำส้มครึ่งขวดด้วยความสบายใจ ที่ยังมีเหลือให้กินแก้กระหาย

กระดกไปหมดแล้วพักผ่อน ไปแบกทรายสร้างพระต่อ

นี่..เห็นไหม กรรมทั้งหลายเราเป็นผู้เผชิญ

แต่เราเลือกได้ด้วยหัวใจของเราในการที่จะดับหรือจะก่อกรรมที่เราต้องเผชิญขึ้นมาอีก

เรา…เป็นผู้เลือกที่จะดับหรือก่อ ไม่ใช่ กรรมมันจะมาบังคับอะไรเรา ให้เป็นไปตามกระแสแห่งวิบากที่เรายอมจำนนกะมัน

อย่าคิดแค่ว่า…ให้มันเป็นไปตามเวรตามกรรม

ขอให้กรรมทั้งหลายที่เราเผชิญเป็นไปตามสติปัญญาของเรา

ที่เรา…จะเลือกดับ หรือ เลือกที่จะก่อมันให้ลุกลาม

มันอยู่ที่เราเลือก

เลือกที่จะก่อ ก็เป็นสมุทัย ผลคือ ทุกข์กันตลอดไป

เลือกดับ ก็เป็นมรรค ผลก็คือ สงบ ระงับดับด้วยความเข้าใจธรรมดาของมัน

เรา…เป็นผู้เลือกที่จะตอบโจทย์

เรา…ใหญ่เกินกรรมที่เราต้องเผชิญแน่นอน..!!

พระธรรมเทศนา วันที่ 4 พฤษภาคม 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง