กับคนไทยลามะไม่ยอม

กับคนไทยลามะไม่ยอม

344
0
แบ่งปัน

****** ” กับคนไทยลามะไม่ยอม “*****

ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ…

ครั้งที่ผ่านมาเมื่อ มกราคมต้นปีนี้

เมื่อกลุ่มพวกเรากว่า 160 ชีวิต ได้เข้าไปในพื้นที่ว่าง ที่ใต้ต้นศีมหาโพธิ์ ณ.มหาเจดีย์พุทธคยา

พวกเรานั่งอย่างสงบเสงี่ยมน่ารัก ข้าเพิ่งเห็นพวกมันสงบน่ารักก็วันนั้นนั่นแหละ

ข้าเดินเข้าไปเห็นทุกคนนั่งกันเต็มพื้นที่ แทบไม่มีที่ว่าง

เขาเว้นที่ด้านหน้าไว้ให้ข้าได้เดินเข้าไป

ข้าเห็นทุกคนสงบและแจ่มใสก็ชื่นใจ จึงเดินไปนั่งตรงที่น้องๆ จัดไว้ให้

นั่งแล้วก้มลงกราบ ทำสมาธิยามเช้ากันที่ใต้ต้นโพธิ์

ขณะที่จิตกำลังดิ่งไปสู่ความดับตามความเคยชิน

มันได้ยินเสียงแว่วเหมือนคนทะเลาะกันด้วยการถกเถียงเหมือนอยู่ไกลๆ

แต่ความไกลแว่วๆ นั้น ที่จริงมันอยู่บนหัวข้านี่

ข้านี่ อยู่ตรงไหนกำหนดสงบ มันก็สงบ

มันสงบด้วยความชำนาญและเคยชินของมัน

แต่ก่อนจะดับ มันได้ยินเสียงถกเถียงดังลั่นแบบแว่วๆ ไกลๆ

ระลึกได้แค่นั้นว่าคนทะเลาะกันมันธรรมดา จิตมันไม่ได้ไปใส่ใจ

มันสงบดับไปพักใหญ่

คงราวๆ ครึ่งชั่วโมงหรือกว่านั้น จิตมันก็ตื่นขึ้นมา

เมื่อระลึกได้พร้อมในการรู้ตัว ก็ลืมตาขึ้น พอลืมตาทำท่าจะขยับกราบเพื่อถอยออกไป

ก็มีพระชาวลามะ นั่งกราบ และขอร้องให้นั่งต่ออีกซักพัก เขาจะขอถ่ายรูป

ข้าพยักหน้า และหลับตาลงไปอีกระยะ พอลืมตาขึ้นมา ถึงได้รู้ว่า พระด้านหลังที่เดินตามกันมา

ได้ขยับเปลี่ยนที่นั่งกันไปหมดแล้ว นี่เป็นเพราะว่า..

ตรงที่เราเข้าไปนั่งกันนั้น พวกพระลามะ เขาจับจองเป็นที่ประกอบพิธีกรรมของเขา

และพวกเขาก็ได้จับจองมาตั้งแต่เช้ามืด ห้ามไม่ให้ใครเข้าไปในที่ตรงนั้น

พวกเรานี่ ดันไปแย่งที่ ที่เขาจับจองไว้ พวกเขาจึงมาโวยวายและแทบมีเรื่องมีราวกัน

ไอ้เสียงทะเลาะกันที่ข้าแว่วๆ นั้นน่ะ มันเป็นเสียงทะเลาะกันบนหัวข้านี่แหละ

พระลามะกับไก๊ดอินเดียเรา มันทะเลาะกัน ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน

เพราะพระลามะเขาถือว่า เขาห้ามทุกคน และได้จับจองสถานที่ ในการที่จะทำพิธีสำคัญของเขามาตั้งแต่เข้าตรู่แล้ว..

เพราะพื้นที่ว่างตรงใต้ต้นโพธิ์ เมื่อเห็นว่ามีการปูผ้า พวกเราที่ล่วงหน้ามาก่อน จึงคงเข้าไปนั่งจับจองกันเต็มพรึบ

ช่วงนั้น ที่พุทธคยา พวกพระลามะ มากันเป็นแสนคน

เฉพาะที่อยู่รอบๆ กำแพงนั่งสวดมนต์ทำพิธีกัน มีที่ประจำของใครของมันกว่า 15,000 คน

ดูเหมือนว่า พระผู้ใหญ่ของเขาจะมาทำพิธีที่นั้น

และที่สำคัญ พระเถระของเขาคนหนึ่งได้เสียชีวิต เขาจึงจับจองพื้นที่เพื่อทำพิธี เฉพาะในหมูพวกเขา

ไอ้พวกเรามันคงไม่รู้ เห็นที่ว่างๆ ก็เลยเข้าไปนั่งกันเต็มพรึบ

ตรงนั้น ที่มันว่าง มันว่างเพราะพระลามะ เมื่อสาดข้าวสารไล่เสนียญจัญไรอะไรของเขาแล้ว

พวกเขาที่ส่วนใหญ่เป็นพระนักศึกษาจากนาลันทา ได้ไปอัญเชิญเครื่องมือโลหะสีทองขนาดใหญ่ มาตั้งทำพิธี

และเพราะว่า พวกเขาอยู่กันเนืองแน่น เป็นบ้านเขาเอง

พื้นที่ว่างตรงนั้นที่เขาสาดข้าวสารไว้แล้วเพื่อทำพิธี จึงคิดว่าคงไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งย่ามเป็นแน่

นี่..พวกเขาชล่าใจ

พวกเราเมื่อเห็นพื้นที่ว่าง ต่างก็เฮ เดินกันไปนั่งและรอข้าเข้าไปนำกราบทำสมาธิ

เมื่อพวกเรานั่งกันเต็ม

พวกพระลามะที่ไปขนถาดยักษ์อะไรของเขามาทำพิธี เมื่อกลับมาเห็นพื้นที่แน่นไปด้วยผู้คน

การทะเลาะและโวยวาย มันจึงเกิดขึ้น และที่สำคัญ ผ้าใบที่เขาปูเอาไว้

พวกเราคิดว่า ไก๊ดพวกเรามันคงปูไว้ให้

พวกลิงทั้งหลาย มันจึงเฮลงไปนั่งกันแน่นแทบไม่มีทางเดิน

เมื่อพวกเขากลับมาเห็นคนนั่งกันแน่นเช่นนั้น เป็นข้า ข้าก็ยัวะวะ อุตสาห์จองและทำมาตั้งแต่ตีสี่

เสียงทะเลาะกันดังลั่นนั้น ทำเอาพระที่นั่งด้านหลังข้า ต่างก็ขยับถอยหนีกันหมด

แต่ทุกคนไม่มีใครลุกหนีไปจากพื้นที่ตรงนั้น เพราะว่าข้านั่งสงบเป็นรูปปั้นตรงนั้นไปแล้ว

ไก๊ดเรากับพระลามะแทบจะชกกันตาย เพราะต่างฝ่ายต่างถือสิทธิ์ที่ตนมี ไก๊ดอินเดียของเรามันก็ไม่ยอม

มันเป็นอิสลาม มันไม่แคร์นรกสวรรค์ตามความเชื่ออย่างงมงายของชาวพุทธที่เป็นพระอยู่แล้ว มันเถียงได้

มันไม่โง่งมงายอย่างชาวพุทธด้วยกัน ที่เชื่อว่า เถียงทะเลาะกับพระแล้วลงนรก

ความว่า เถียงอยู่บนหัวข้าอยู่พักใหญ่

พระลามะได้เห็นข้านั่งสงบไม่ได้ลุกหนีไปไหน

ที่จริงข้าหลับไปแล้ว จึงไม่รู้ว่ามันทะเลาะกันเรื่องที่ข้านั่งทับที่ของมัน

พอพระลามะได้เห็นข้านั่งสงบนิ่งๆ เขาก็หยุดเถียง และได้ห้ามพระรูปอื่น ที่จะเข้ามาทะเลาะด้วย ให้สงบๆลง

เมื่อข้าลืมตาขึ้น เขาเข้ามากราบ และขอถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก

เมื่อได้คุยกัน เขาบอกว่า เขาไม่ทราบว่าเป็นคณะของพระอาจารย์

เขาจำพระอาจารย์ได้

พระอาจารย์เป็นพระรูปเดียวที่ใส่ผ้าบังสกุลจีวร

เขาจำผ้าปะได้ ขนหัวเขาลุกซู่

พระชาวลามะที่อยู่ทำพิธีเป็นหมื่นๆ คน ต่างรู้จักคณะพระอาจารย์ทุกคน

เพราะพระอาจารย์ผ้าปะ ได้นำคณะสวดมนต์ธรรมจักร ตั้งแต่เช้ามืด จนพระอาทิตย์ตกย่ำค่ำ

พวกเขาทึ่งและศรัทธามากๆ

การที่พระอาจารย์ได้นำคณะเข้ามานั่งสมาธิในสถานที่ที่พวกเขาจัดทำพิธี

นี่ถือว่าเป็นการบันดาลของผู้มีพระภาคเจ้า

เขายอมให้พระผู้ใหญ่ด่า และเขาจะไม่ยอมให้ใครเข้าไปรบกวนพระอาจารย์นั่งทำสมาธิจิตเด็ดขาด

นี่ถือเป็นบุญในพิธีของเขา พระอาจารย์ที่พวกเขากล่าวขวัญและอยากเห็นอยากพบ มานั่งทำพิธีให้

เชิญพระอาจารย์ตามสบาย เขาเคลียร์พระผู้ใหญ่ได้

นี่..เห็นไหม ความดีแห่งการได้สวดธรรมจักรฯ 108 จบสิบกว่าชั่วโมงใต้ต้นศรีมหาโพธิ์

มันกระฉ่อนลือลั่นไปทั้งชั้นฟ้าและเหล่ามนุษย์มนาเลยทีเดียว

เราไปแย่งที่ ที่เขาจับจองจะทำพิธีใหญ่ เขาก็ยังยอมและเต็มใจ

พวกเขาดีใจที่ได้ถ่ายรูปคู่

เพราะข่าวที่มีคณะคนไทย นำโดยพระอาจารย์ผ้าปะนั่งสวดมนต์กันโดยไม่กินข้าวกินน้ำใต้ต้นศรีมหาโพธิ์

ทั้งพุทธคยา และวาราณสี ต่างกระจายได้ยินกันไปทั่ว

นี่…คนเราเมื่อเกิดศรัทธา อะไรที่มันไม่ได้ มันก็ได้

อะไรที่มันขัดมันขวาง มันก็ผ่านให้โดยไม่เป็นเสี้ยนหนาม

ศรัทธานี่มันน่ากลัว

ที่น่ากลัวหากผู้นำศรัทธาเป็นโจร

ผู้ตามก็ตามลงหุบเหวกันแบบไม่เกรงหน้าอินหน้าพรหมเหมือนกัน..!!

พระธรรมเทศนา 24 เมษายน 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง