พระธรรมวินัยใช้กับใจที่อยากเป็นพระ

พระธรรมวินัยใช้กับใจที่อยากเป็นพระ

706
0
แบ่งปัน

*******” พระธรรมวินัยใช้กับใจที่อยากเป็นพระ “*******

ขอสาธุคุณยามเช้าวันอังคาร

คำว่าอาบัตินี่ มันคือความไม่ดีไม่งาม กระทำไปโดยขาดสติปัญญาตรึกตรอง

พระที่เขาปรับอาบัติกันนั้น เป็นการปรับเพื่อตักเตือนใจว่า อย่าทำอะไรโดยขาดสติ

ผู้ที่ทำอะไรโดยขาดสติ ก็หมายความว่า…

กระทำไปโดยไม่มีการโยนิโส คือ พิจารณาให้ถี่ถ้วนก่อน

ธรรมวินัยนี่ ใช้รักษาใจเจ้าของ ให้เป็นเครื่องเกาะของใจ

เพื่อความเป็นไปแห่งความสุข สงบ ไม่เดือดร้อนใจตนเองและผู้อื่น

เจ้าของนำพระธรรมวินัยมาฟาดฟันใจเจ้าของ เพื่อประคองและรักษาใจดวงนี้ ด้วยสติที่ไม่ไหลลงไปในกระแสแห่งใจตนเอง

นี่..พระธรรมวินัยที่บัญญัติขึ้นมา เพื่อรักษาพุทธบริษัทให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ดุจด้ายร้อยดอกไม้ ให้เป็นพวงมาลัย

ด้ายที่ร้อยเรียงใจ ย่อมไม่ทำให้ดอกไม้กระจัดกระจาย ยามกลุ่มดอกไม้ มันต้องลมแรง..!!

พระธรรมวินัยนี่ พระแท้ท่านนำมาใช้รักษาใจตน

ส่วนพวกพระเหลือทน มันไว้เป็นอาวุธฟาดฟันผู้อื่น

ในสมัยพุทธกาล เรื่องมันก็มีมาในข้อถกเถียงแห่งพระธรรมวินัย

นิกายต่างๆ เกิดขึ้นมา เหตุเพราะพระธรรมวินัยนี่แหละเป็นหลัก

ทั้งๆที่มีพระพุทธเจ้าองค์เดียวกัน

แม้แต่ยุคปัจจุบัน ธรรมยุตและมหานิกาย ที่ต่างนิกายกัน ทั้งๆที่ลอกเขามาและเป็นคนไทยเหมือนกัน

แตกแยกกัน นั่นถูกนี่ผิดก็สืบเนื่องด้วยเหตุแห่งพระธรรมวินัย..!!

ธรรมยุตนั้นเห็นว่า เหล่าผู้บวชทั้งหลาย ส่วนใหญ่บกพร่องในพระธรรมวินัย

บวชมาแล้วไม่อยู่ในธรรมแห่งพระธรรมวินัย ท่านจึงได้ญัตติบัญญัติขึ้นมาใหม่ให้ตรงกับพระธรรมวินัย

เพื่อให้ผู้บวช บวชแล้วรักษาไว้ซึ่งพระธรรมวินัย พระส่วนใหญในยุคนั้น มักเป็นพระตาสีตาสาชาวบ้าน ที่เข้ามาบวชแล้วไม่ค่อยจะเรียนรู้ธรรม

บวชเข้ามากิน บวชเข้ามานอน บวชเข้ามาหาลาภ บวชเพื่อหนีคดี บวชแล้วยังทำอัปรีย์เยี่ยงปุถุชนคนเขาทั้งหลาย

เหล่าลูกขุนนาง ลูกเจ้า ท่านเล็งเห็นว่า ศาสนาจะเสื่อมสลาย ก็เพราะภิกษุทั้งหลาย มันไม่รักษาพระธรรมวินัย

ท่านจึงตั้งนิกายใหม่ เพื่อบวชแล้วรักษาใจและพระธรรมวินัย ให้ถูกต้องและรัดกุม ในกลุ่มของลูกหลานชาววังแล้วขยายออกไป

นี่..นิกายธรรมยุติจึงแยกตัวออกไป เพื่อพระธรรมวินัยจะได้ยืนยาวมั่นคงและถูกต้อง ตามบัญญัติที่ว่ากันมาในตำราบาลีโบราณ..!!

ในสมัยโบราณ.. หลังจากพระพุทธองค์ทรงปรินิพพาน

เหล่าพระผู้เป็นสาธุชน ได้ทำการรวบรวมพระธรรมวินัยกันขึ้นมา พร้อมพระสูตรและพระอภิธรรม เรียกว่า พระไตรปิฏก

เหล่าผู้เรียนผู้เคร่งครัดตามตำราที่ได้อ่าน ได้ฟัง ได้เอาพระธรรมวินัยที่ตนเรียนรู้นี้ กล่าวโทษพระผู้มาจากป่า

กล่าวโทษว่า ทำอย่างนั้นไม่ถูก ทำอย่างนี้ไม่ถูก ผิดไปจากบัญญัติแห่งพระธรรมวินัย

พระผู้อยู่ป่า อยู่ไกลจากพวกหนอนตำรา ท่านกล่าวว่า..

ท่านสำเร็จมรรคผล ได้รับการสาธุคุณต่อหน้าพระพักต์แห่งองค์พระศาสดา

ธรรมวินัยเหล่านี้เกิดมาทีหลัง ที่ผู้ทรงคุณได้นำมารวบรวม เพื่อให้ผู้บวชใหม่ หรือผู้ยังต้องรักษาใจไว้เป็นเครื่องเกาะไปสู่ความดีงาม

ความเป็นพระที่ประเสริฐ ย่อมเป็นใจที่เกิดพระธรรมวินัยเต็มภูมิใจแห่งใจดวงนี้

เรารักษาใจด้วยพระธรรมวินัยที่แจ้งโลก

เราไม่จำเป็นต้องรักษาใจด้วยพระธรรมวินัยที่เกิดจากโลกเขาบัญญัติ

พระธรรมวินัยเหล่านี้ เกิดจากพวกเดียรถีย์นอกศาสนา กระทำการไม่ถูกไม่ควร เมื่อเข้ามาบวชในพุทธบริษัท

ท่านทั้งหลายพึงรักษาใจของท่านด้วยพระธรรมวินัยที่ได้รวบรวมกันขึ้นมาเถิด

ส่วนเราจะสั่งสอนและรักษาใจให้มีวินัยด้วยปัญญาและสติ ที่ได้รับการสาธุคุณต่อหน้าพระพักต์ เพื่อรักษาใจเราให้เจริญยิ่งๆขึ้นไป

นี่..นิกายต่างๆ จึงเกิดขึ้นมาอีกมากมาย แบ่งออกเป็นมหายานและหีนยาน แยกย่อยออกไปเป็นนิกายต่างๆ ตามความคิดเห็นแห่งตนอีกเยอะแยะ…!!

วันที่ 1 มีนาคม 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง