เราเลือกที่จะมีที่ยืน ด้วยพื้นที่ในใจเรา

*****” เราเลือกที่จะมีที่ยืน ด้วยพื้นที่ในใจเรา “****

ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญจ้า

วันนี้เราจะเทอีกสี่เสา

การที่เราชาวพุทธ ได้มีที่ตั้งแห่งใจ

ได้ร่วมกันสร้างสิ่งที่มีความสูงค่าทางใจ

แม้จะเป็นสมมุติทางวัตถุ

แต่เพื่อนเอ๋ย… ความจริงทั้งหลายเราอยู่ด้วยสมมุติ

เราเอาสมมุตินี่แหละ เป็นเหตุปัจจัยเพื่อออกจากสมมุติ

ชีวิตหนึ่ง หากเกิดมาแล้ว ไม่ได้ทำอะไรเพื่อเป็นที่เกาะใจ

เราจะจากไปอย่างไร้ค่า เพราะทิฏฐิแห่งตัวเราเอง

เราสร้างพระพุทธ เพราะเราเป็นชาวพุทธ

เราสร้างเพื่อเป็นที่ตั้งแห่งใจว่า…

เราทั้งหลายได้ตอบแทนคุณแผ่นดินของเราแล้ว

เราไม่ได้เกิดมาด้วยการมีปัญญาที่มากล้น รู้แม่งทุกอย่าง โดยไม่ทำอะไรให้แก่ใครที่ไหนเลย

ทำกันไปเถิด แม้จะเป็นเรื่องงี่เง่าที่ใครเขามีความเห็นกัน

เรื่องงี่เง่า ที่เลวร้ายทั่วโลกเขาก็ยังพากันชูทำ

ทำไมเราจะทำให้ใจดวงนี้มีที่ตั้งว่า ได้เกิดมาเราได้สร้างสิ่งงี่เง่า ให้แก่แผ่นดินไม่ได้เล่า

อย่างน้อย ชนรุ่นหลังก็ยังเห็นถาวรวัตถุที่มันยิ่งใหญ่ เกิดมาบนผืนแผ่นดินไทย

เขาจะแปลกใจ และหวงแหนศาสนาของเขา

ที่มีคนงี่เง่าอย่างเราๆ

เสือกทำในสิ่งที่ใครเขาทำกันด้วยความยากเย็น

เรา..ทำเสร็จกันทุกวัน

เรา..ภูมิใจที่ได้ทำเสร็จ

ตายวันนี้ นอนตาหลับที่ได้ร่วมกันทำอย่างดีที่สุดแล้ว

ได้แค่นี้เอาแค่นี้ มีความสุขกับแค่ได้ทำในวันนี้

ตายวันนี้ ปัญหามันเป็นเรื่องของคนอยู่ ที่จะทำหรือไม่ทำต่อ

เรา..ได้สร้างพระขึ้นมาในใจของเราทุกๆวัน

ในแต่ละวันพระในใจเรา มันใหญ่ขึ้นๆๆๆๆ จนเราไม่รู้จะต้องเศร้าและเป็นทุกข์กันทำไม

ที่ใครๆต่างกังวลและเป็นห่วงด้วยความในใจว่า มันจะเสร็จได้ยังไง

เรา..ทำเสร็จกันทุกวัน

เรา..ทำเสร็จของเราด้วความสบายใจ

เรา..ไม่มีหนี้ติดค้างใคร

เรา..จะไปรอคนที่อะไรๆๆก็ไม่เคยเสร็จที่แดนนิพพาน

วันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง