อย่าตัดสินใคร ด้วยความเห็นของเรา

***** อย่าตัดสินใคร ด้วยความเห็นของเรา *****

หวัดดีปีใหม่..

ต้นไม้ ที่เกิดขึ้นมา ธรรมชาติของลำต้นคดไปคดมา

มันคดเพราะเกิดจากเหตุปัจจัยแห่งการดิ้นรน

เพื่อออกไปสู่แสงสว่าง มันสร้างสมเพื่อความอยู่รอดอันเป็นธรรมดาของมัน

จริตคนก็เช่นกัน..

บ้างก็เป็นอย่างนั้น บ้างก็เป็นอย่างนี้

บ้างก็ดี บ้างก็เลว

แต่ทั้งหมด เกิดจากใจของผู้ที่เข้ามาผัสสะ

ผัสสะแล้วถูกใจ มันก็ชอบใจ

ผัสสะแล้วไม่ถูกใจ มันก็ไม่ชอบใจ

มันสะสมความถูกใจไม่ถูกใจมาอย่างยาวนาน ควาคดเคี้ยวมันก็ย่อมมีดป็นธรรมดา

ต้นไม้จะตรงสวยงาม หรือจะคดเคี้ยวเลี้ยวลดไม่โสภาไม่เป็นไร

หากเป็นต้นไม้ ที่ชูช่อใบ ให้ความร่มรื่น ดอกผลหอมหวาน

ต้นไม้นั้นย่อมมีคุณต่อสรรพสัตว์

เรามาหาความร่มรื่น มาหาผลที่รสหอมหวาน แก่ใจที่ได้เสพ

หรือเราแค่มาพอได้อาศัยเสพความร่มรื่น ขวางกั้นความเร่าร้อนที่แผดแสงแรงกล้า เผาผลาญใจเรา

เรา..มาอาศัยความเย็นที่ร่มเงา

เรา..มาเก็บกินผลหวานที่อิ่มเอิมใจ

พวกจัญไร มันไม่ได้มองเห็นความร่มเงา

มันไม่ได้เคยกินผลสุกที่หอมหวาน

มันมัวแต่ตัดสินเอา ว่าความหอมหวานและร่มเงา มันไม่มี

ที่มี ที่เห็น มันตัดสินกันด้วยความคด ความงอ ไม่ยอมตรง ของต้นไม้

ดั่งที่มันยัดเยียดว่าผลหวาน และร่มรื่น ต้องเกิดจาก ต้นไม้ที่ต้นตรง

ต้นไหนไม่ตรงตามที่มันตัดสิน ต้นไม้นั้น..เป็นแค่ต้นไม้ที่ไร้ค่า

นกน้อยผู้หิวโหยต่างมารุมกินลูกไม้

มีนกตัวไหนบ้าง ที่มันไม่ยอมกินเพราะเหตุแห่งต้นไม้คด

พวกเพ่งโทษและยัดเยียดนี่ ไม้คดหน่อยหนึ่ง

มันก็จะเหมาว่าผลทั้งหลาย มันก็เป็นผลเลว

ไม่ควรค่าแก่การเสพกิน…!!

นี่..พวกเพ่งโทษที่มันไม่รู้จักความร่มรื่นและผลหวานฉ่ำของต้นไม้ ที่คิดว่ามันคดงอ ไม่ถูกใจตน..!!

๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๘ โดยพระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง