โปรดผีที่ขุนน้ำนางนอน

**** โปรดผีที่ขุนน้ำนางนอน ****

ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ

กลับจากแม่สาย จ. เชียงราย เราก็มาคุยกันต่อ

การไปที่ขุนน้ำนางนอนในครั้งนี้ ก็เนื่องด้วยเหล่าวิญญาณได้นิมนต์อัญเชิญไว้ ให้ไปโปรดเขาหน่อย

เมื่อหลายเดือนก่อนโน่น เหล่าวิญญาณที่นี่ได้สิงร่างน้องๆในกลุ่มเราหลายคน

การที่วิญญาณทั้งหลายนั้น ต่างมาร่วมใช้ร่างน้องๆเราได้นี่ เป็นเพราะว่า อดีตเราเคยเป็นญาติสนิทที่มีสัญญาต่อกัน

ผู้ที่มีสัญญาต่อกัน ย่อมใช้เครื่องมือ คือกายเรานี้ โดยที่ไม่มีอะไรมาขัดขวางได้

นี่…เป็นเพราะสัญญาจิต เขาไม่ได้คิดร้ายอะไร

เหมือนน้องคนหนึ่ง มาขอใช้สิ่งของที่เราเป็นเจ้าของ โดยไม่คิดอะไร

ผลแห่งการสิงร่างในคราวนั้น ทำให้น้องๆเราต่างมีอาการผิดปกติกันหลายๆคน

ทางโลกย่อมตีความไปตามความคิดเห็น

แต่เราเห็นว่า ในอีกมิติหนึ่ง พี่ๆน้องๆของเรา เขาก็ยังเฝ้ารอและยินดีที่จะให้เราไปโปรดพวกเขา

เขารอเรา มาอย่างช้านาน

การรอคอยนี้ เป็นวิบากอย่างหนึ่ง ที่ทำให้เขาต้องเผชิญกรรมทางอุปาทานของเขาเอง

อุปาทานที่ตรึงพวกเขาไว้ ไม่ให้ไปสู่สุคติได้ นั้นก็คือ ความหวัง..!!

ความหวังนี่..มันเป็นแรงใจให้เกิดวิบากจิตด้วยความหลง

ความหลงนี่ มันเป็นอุปาทาน เป็นการยึดที่เป็นอาการแห่งจิตที่ถอดถอนไม่ได้

เพียงแต่เหล่าเราๆ ต่างตรึกตามสัญญาความคิดว่าเราจะถอดถอนได้

และเพราะตรึกทางความคิดเช่นนี้ มันจึงมีแรงผลักดันให้ใจดวงนี้ อยู่สู้ต่อไป

การอยู่สู้ต่อไปด้วยความหวัง มันเป็นกรรมที่เกิดจากวิบากจิต

การเฝ้ารออย่างมีความหวัง ไม่ใช่เรื่องผิด

ไม่หวังก็ไม่ได้ เพราะนี่มันเป็นอาการหน้าที่แห่งจิต ที่ได้ปรุงแต่งขึ้นมา

เพื่อให้สมดั่งความปรารถนาในสัจจะที่ได้ตั้งเอาไว้

วิญญาณเหล่านี้ เขาต่างมีความหวัง…

ความหวังของพวกเขา กินเวลายาวนานตามสมมุติของโลกมนุษย์นี่ มากกว่า 6,000 ปี

แต่สำหรับเหล่าวิญญาณ 6,000 ปีนี้ ไม่มีสำหรับเขา

พวกเขาอยู่ท่ามกลางเหนือกาลเวลา

การที่เขาได้อัญเชิญมา ขอให้ไปโปรดเหล่าพวกเขา ทำให้พวกเราได้ยกขบวนกันไป

เพื่อทำการขอขมากรรม และถวายอาหาร ถวายพระปฏิมาอันเลอค่าแทนตัวพวกเขา ต่อแผ่นดินที่พวกเขาได้เคยอยู่อาศัยและเกื้อกูล

ตรงนี้…เราอาจดูเป็นเรื่องงมงาย สำหรับหมู่เราทั้งหลาย

เพียงแต่ความงมงายที่เราทั้งหลายไม่เห็นนั้น

มันยังมีเรื่องของ จิตนิยาม กรรมนิยาม และ ธรรมนิยาม

ที่เหล่าสาธารณชนส่วนใหญ่ เข้าไปประจักษ์ชัดแจ้ง ไม่ได้เหมือนฟิสิกส์ และชีวะ อันเป็นชื่อของธรรมชาติ แห่งอุตุนิยาม และ พีชนิยาม

เรารู้ธรรมชาติได้สองตัว คือ อุตุนิยาม ซึ่งเป็นฟิสิกส์ และพีชนิยาม ซึ่งเป็นชีวะภาพ

ส่วนกรรม จิต ธรรม อันเป็นธรรมชาติแห่งนิยามที่ซ่อนเร้นต่อผัสสะแห่งอายตนะ

เราต่างมืดบอด และไขว่คว้าไม่ถึง

เมื่อมืดบอดและไขว่คว้าไม่ถึง สิ่งเหล่านี้ที่พวกเราได้ไปโปรดเหล่าอทิสมานกาย จึงดูเป็นเรื่องงมงาย และหลงเพ้อกันไปโดยไม่ตรงตามความเป็นจริงแห่งปัญญาของเหล่าสาธุชนทั้งหลาย

มันงมงาย…ในคนที่ตาสลัวมองไม่เห็น

และมันเป็นวิทยาศาสตร์ที่เปิดเผย…ต่อคนตาดีที่มองเห็น

แต่ธรรมชาติแห่งการมองเห็นเช่นนี้

คนตาบอด ที่เรียกว่าโจร มันก็แอบอ้างได้ และนำเอามาหากินกับคนตาบอดด้วยกันว่า…มันเองก็มองเห็น

การมองเห็นในสิ่งที่สาธารณชนเขามองไม่เห็น

พึงระวังใจไว้ อย่าได้ไปเชื่อ เพราะเหล่าโจรเขาก็อ้างได้

โจรเขาก็เป็นพ่อค้าคนกลางขายสินค้าระหว่างโลกวิญญาณกับคนตาบอดที่มองไม่เห็นความเป็นจริง ด้วยสินค้าที่เขาเสนอมาให้กับเราได้เช่นกัน

พึงซื้อความเชื่อในสินค้าที่มองไม่เห็นอย่างระมัดระวัง

รับทราบและวางมันไว้ อย่าได้เข้าไปยึดและทึกทักตามความเห็นของเราเลย

เราฟังและรับรู้ว่า ธรรมชาติแห่งธรรมดาเช่นนี้ เขาก็ยังมี และมันมีเป็นธรรมดา

ที่เรานี้ เสือกไม่เข้าใจในความมีที่เป็นธรรมดาของมัน ก็แค่นั้นเอง

การที่เราได้ไปขุนน้ำนางนอนนี้ เราได้ถวายอาหารและถวายพระปฏิมาแห่งอัญมณี

การที่พวกเราได้ร่วมถวายอาหารนี้ เหล่าอทิสมานกาย เขาก็ได้อาศัยเครื่องมือ คือร่างกายของเราได้ใส่บาตร สร้างกุศลจิตให้แก่พวกเขาได้

การได้ใส่บาตรซักครั้งสำหรับพวกเขาแค่ครั้งเดียว สำหรับการรอคอยอันยาวนาน ทำให้พวกเขาสงบและสู่สุคติตามความหวังที่พวกเขาได้ตั้งจิตคิดอธิษฐานกันไว้

หลายคนที่ไปร่วมกุศลครั้งนี้ ไปเพราะอยากจะเห็น และผัสสะกับเหล่าวิญญาณที่จะเข้ามาสิงร่างและแสดงอาการต่างๆกันออกมา

นี่เป็นเพราะว่า ครั้งก่อนนู้

เหล่าวิญญาณ ต่างได้พากันเข้าสิงร่าง และผ่านร่าง ครองร่างพวกน้องๆเรากันหลายคน

ความอยากรู้อยากเห็นของคน และอยากเอาตนเองเข้าไปสู่ภาวะนั้นบ้างว่า จะรู้สึกเช่นไร

เพราะยังไง พระอาจารย์ก็ยังอยู่ด้วยกัน ทำให้ใจไม่เกิดความหวั่นเกรงของการโดนวิญญาณ เขาอาศัยร่าง

นี่…พวกเด็กน้อยทั้งหลายมันคิดกันเช่นนี้

แต่การไปครั้งนี้ ผลปรากฏว่า

ทุกอย่างเงียบสงบ และต่างมีความสุข โดยที่ไม่มีใครแสดงอาการอะไรออกมาดั่งที่ทุกคนคาดหวังอะไรเลย

เหล่าวิญญาณที่ขุนน้ำนางนอนสมหวังกันเป็นแถว

แต่พวกที่ตั้งความหวังว่าจะได้เห็นผีผ่านร่าง

ต่างผิดหวังกันไปเป็นแถว…

วันที่ 11 พฤศจิกายน 2558 โดยพระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง