******* ทุกข์ใจเพราะเขาหรือเราเป็นเอง *****
ขอสาธุคุณให้พบแต่ความสุขความเจริญ…
ได้คุยกับเพื่อนคนหนึ่งที่เขาทุกข์ใจ ที่หลานเขาเป็น ออทิสติก
ความกังวลใจที่หลานเขาเป็นคนมีสมาธิสั้น ไม่พูดกับใคร นี่อายุเขาก็ 10 ขวบแล้ว
เขาทุกข์ใจ เขาจะทำอย่างไรดี…นี่เป็นคำถาม
จึงได้อธิบายให้ฟังเพื่อให้คลายความกังวลใจว่า
หลานของเขา ใช่ว่า เขาจะเป็นอย่างที่เราทุกข์ใจและ
ยัดเยียดให้เขา
ข้าเองสมัยหนึ่งก็เป็นคนสมาธิสั้น เป็นคนไม่พูด ยุคนี้เรียกว่า ออทิสติก
นี่เป็นการนั่งฝันและสอดส่องลงไปในฝันนะ ไม่ใช่อัตภาพนี้
การเป็นเด็กออทิสติก มันก็มีความสุขตามอัตภาพของ
เด็กออทิสติก เขาไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรดั่งเรายัดเยียดให้เขา
ผู้ทุกข์ร้อนใจมันไม่ใช่เขาที่เป็น แต่เป็นคนที่รักเขานี่แหละเสือกเป็น
ที่บอกว่ามีสมาธิสั้นนี่ ก็พูดคิดเห็นกันไปเรื่อย
เด็กออทิสติกนี่ สมาธิหนาแน่นกว่าคนปกติทั่วไป
การที่เขาไม่สนใจอะไรเป็นพิเศษ ไม่ใช่เพราะเขาไม่มีสมาธิ หรือสมาธิสั้น
เป็นเพราะเขามีสมาธิมากไปที่จะไปสนใจอะไรที่คนทั่วไป เขาสนใจซะมากกว่า
ที่พูดเช่นนี้ เพราะข้าเองก็เคยเป็น แม้จะนั่งฝันว่าเป็นก็เหอะ..
เหตุที่เป็นออทิสติกนี่ เป็นวิบากของเมาสุรา แล้วไปทำลายความดีของผู้อื่นด้วยกาย วาจา ใจ อยู่เนืองๆ
วิบากผลตกลงไปในกระแสแห่งเหตุปัจจัยอันประกอบกัน ทำให้เกิดมาเป็นออทิสติก
การที่มาเป็นเช่นนี้ เป็นการมาเสวยผลแห่งวิบากในรูปแห่งมนุษย์
ผลแห่งวิบากนี้ เจริญเข้ามรรคผลยากหน่อย แต่ก็ยังมีโอกาส เพราะยังได้รูปลักษณ์แห่งมนุษย์มาครอง
อาจต้องใช้เวลา หรือไม่มีโอกาสเลยก็ได้ นี่…เพราะวิบากแห่งกรรมเป็นเหตุ
แต่เมื่อมาอยู่ในรูปนี้แล้ว กรรมอันหนักหนาที่จะเกิดจากการกระทำของเขา ย่อมเบาบางลง และได้รูปใหม่ที่เป็นมนุษย์ต่อไป ตามวาสนาภูมิที่เคยได้สร้างมา
ผู้เป็นแม่ ผู้ดูแล ย่อมทุกข์เพราะเอาความรู้สึกเข้าไปเป็น เจ้าของอาการของเขา
เราทุกข์เพราะไม่อยากให้เขาเป็น
เราทุกข์เพราะเขาไม่เป็นอย่างที่เราต้องการ
นี่…เราหลงทุกข์ ในสิ่งที่เขาเองไม่ได้ทุกข์
มีแค่เรานี่แหละที่ทุกข์และกำลังทุกข์ในสิ่งที่เขาเป็น
เด็กที่เป็นออทิสติกนี่ เขาก็เสวยวิบากของเขาที่เขาได้
กระทำมาด้วยภูมิจิตเดิมของเขาเอง
เราควรยอมรับความเป็นเขาที่เขาเป็น
เราสร้างกำลังใจให้แก่เขา แม้เขาจะไม่ได้ดั่งใจของเราก็ไม่เป็นไร
ขอจงยอมรับในความเป็นเขาเท่าที่เรานี้จำต้องยอมรับ
ตามเหตุปัจจัยที่เป็นสภาพของเขา
การมีเขาเราก็สุขใจที่ได้มี เอากันแค่นี้ก็พอใจแล้ว
สำหรับเรา อย่าไปหวังให้เขาได้ดั่งใจที่ใจเราต้องการ
มันเป็นการฝืนวิบากเขา ทำใจเราให้ยอมรับและอยู่อย่างมีความสุขที่มีเขา
เขานั้นไม่ได้ทุกข์อย่างที่เรายัดเยียดให้เขาอย่างที่เราเข้าใจ
เขาอยู่ได้ตามอัตภาพเขาที่เขาเป็นตัวของเขาอยู่แล้ว
เราเองควรเข้าใจ ตามความเป็นจริงในความเป็นเขา
ว่าที่เขาต้องทุกข์ ต้องลำบาก ต้องอย่างนั้นต้องอย่างนี้
นี่..อาการเหล่านี้ ไม่ใช่เขา
อาการเหล่านี้ เราเจ้าของทุกข์นั่นแหละ ที่มันเป็น
รักเขาด้วยความเห็นเขาเป็นปกติเถิด
รักเขาเห็นเขาว่าเขาเป็นออทิสติก
เรากำลังทำลายเขา และย้อมมาทำลายใจเรา
และถ้าไม่วาง ไม่เข้าใจวิบากของเขา ความทุกข์ทั้งหลาย ก็จะมาย้อมใจเรา
และเรา…จะทุกข์เช่นนี้ตลอดชีวิตที่มีเขา..!!
เช้านี้ ขอความสุขสวัสดี พึงมีพึงเกิดกับทุกๆคน
วันที่ 18 กันยายน 2558
