วันหนึ่งมีเหตุที่จะไปเยี่ย
ฝรั่ง: สามลิตร ซื้อรองเท้าใส่ก่อนใหม…
พอจ: ซื้อทำไมให้เปลืองตังค์
ฝรั่ง: ก็สามลิตรเดินช้า กรวดหินก็แหลมคม แถมยังมีหนามอีก ค่อยๆเดินอย่างนี้ เมื่อไหร่จะถึง
พอจ: ถึงเมื่อไหร่ก็ช่าง ถ้าแกรีบ แกก็เดินไปก่อน ไม่ต้องรอ
ฝรั่ง: นี่แหละ เขาเรียก อัตถกิลมถานุโยโค เป็นการกระทำตนให้ลำบาก เป็นธรรมของปุถุชน เป็นธรรมของชาวบ้าน รึ..สามลิตรว่าไง
พอจ: งั้นแกก็เป็น กามสุขันลิกานุโยโค เป็นการกระทำตนให้สบาย เป็นธรรมของปุถุชน เป็นธรรมของชาวบ้าน เหมือนกัน
ฝรั่ง: แต่ไอไม่ได้บวช สามลิตรบวช
พอจ: ถึงบวช ก็เป็นแค่ชาวบ้านนักบวช ยังหิว ร้อนเย็นเหมือนอย่างแก แกยังไม่เข้าใจคำว่า อัตถฯ และกามสุฯ อย่าเพิ่งโม้..!!!
ฝรั่ง: แล้วทำไมออกมาเดินอย่างนี้แ
พอจ: ข้าอายชาวบ้านโว๊ย…
ฝรั่ง: หู๊ยยย…ตลกแท้ สามลิตร ไม่มีรองเท้าใส่ซิ มันน่าอายชาวบ้าน มีรองเท้าใส่ มันจะเป็นเรื่องน่าอายได้ยั
พอจ: อย่างนี้ เวลาข้าออกไปบิณฑบาตรมาให้แ
ฝรั่ง: มันจะเกี่ยวอะไรกับการบิณฑบ
พอจ: เวลาพระบิณฑบาตร เขาใส่รองเท้ารึเปล่า หือ..จิ๊บ
ฝรั่ง: ไม่รู้ซิ..? ไม่ได้สังเกตุ และตื่นมาไม่ค่อยทัน ทำไม..!!! เวลาบิณฑบาตร พระไม่ใส่รองเท้ารึไง
พอจ: พระบ้านแก อาจใส่ แต่ที่เมืองไทยเขาไม่ใส่เวล
ฝรั่ง: อ้าว..!! เพิ่งรู้ โอเค…. งั้นก็ไม่ถือว่าเป็น อัตถฯ เพราะทุกคนปฏิบัติตามกฏ แต่ตอนนี้สามลิตรไม่ได้บิณฑ
พอจ: เออ..พ่อเถรใบลาน ..!! ก็เวลาข้าออกไปบิณฑบาตร หาข้าวมาให้แกกิน ข้าต้องเดินโดยไม่ใส่รองเท้
ฝรั่ง: โอวว… ซอรี่ สามลิตร มีเหตุผลๆๆ งั้นพระทุกองค์ก็ต้องถอดรอง
พอจ: ไม่จำเป็น ไม่เกี่ยว และ ไม่ผิด นี่เป็นเรื่องจิตสำนึกของบุ
ฝรั่ง: สาธุ….สามลิตร ไอนี้ยังหยาบแท้ ง่ายๆแค่นี้ ก็ยังนึกไม่ถึง
พอจ: แล้วนั้น แกถอดรองเท้าเดินทำไม ตามมาเร็วๆ ข้าขี้เกียจรอ เดินกระเย๊องกระแย๊งอยู่ได้
ฝรั่ง: สามลิตรเดินไปก่อนเถอะ ไอไม่รีบร้อน ไอกินข้าวที่ขอชาวบ้านมาทุก
พอจ: โห..ไอ้จิ๊บ แกไม่ต้องมาประชดให้ประสาทเ
ฝรั่ง:: ฮิ ฮิ พระบ้า..!!!