ธรรมชาติของโลก ย่อมมีสัตว์ที่กินเนื้อและกินพืช
ที่กินเนื้ออย่างเดียวเพื่อยังชีพนี่ก็อย่างหนึ่ง
ที่กินพืชอย่างเดียวเพื่อยังชีพนี่ก็อย่างหนึ่ง
กินทั้งเนื้อกินทั้งพืชนี่ก็อย่างหนึ่ง
ธรรมชาติที่เป็นธรรมดามันมีมาเช่นนี้
เราจะไปเอาความคิดเรา เอาความเห็นเรา ว่านั่นผิด นี่ถูก อย่างนี้เลว
ความคิดผิดถูก เราเอามาใช้อบรมใจเรา เพื่อไม่ให้ใครเขาเดือดร้อน เช่นนี้นับว่าน่าสรรญเสริญ
การฆ่านี้ เป็นการเบียดเบียนชีวิต
แต่เราจะไปห้ามไม่ให้ใครอื่นเขาว่าอย่าฆ่านี่ ไม่ได้
มันจะกลายเป็นเสือกหนทางชีวิตของเขา เพราะเขาอาจไม่ฟัง
พุทธศาสนาชี้ให้เห็นหนทางหลากหลาย
เราเป็นผู้เลือกที่เดิน
ไม่ใช่เราเลือกที่จะเดินในหนทางใดแล้ว ทางอื่นมันจะเลวไปกว่าหนทางที่เราเลือก
พุทธศาสนาชี้ให้เห็นชัดถึงใจเขาใจเรา และเอาสติตรึกตรองตามความเป็นจริง
หากเราเห็นชัดถึงใจเขาใจเรา นี่เรียกว่ามีดวงตาเห็นธรรม เป็นผู้เข้าถึงธรรม
เป็นมนุษย์ขั้นศีล เรียกว่าพระโสดาบัน
พระโสดาบันคือชาวบ้านขั้นศีล ที่มีสติตรึกตรองการกระทำ ด้วยเหตุและผลใจเขาใจเรา
เราไม่ชอบเช่นไร เขาก็ไม่ต่างกับเรา
เรา..จึงไม่ควรไปทำกับเขา
เช่นนี้จึงนับว่าเป็นใจที่เห็นความเป็นธรรมดาเบื้องต้นของความเป็นจริง
เรามักจะเอาความเป็นต้วเรา ไปยัดเยียดให้กับเขา
เราจึงทำกับเขาได้โดยไม่ละอาย ไม่นึกว่าถ้าเขาทำเรา แล้วเราจะเป็นเช่นไร
คนที่ขาดสติ เห็นในมุมมองของเขา ที่มองมายังเรา แม้จะเรียนธรรมมากมายแค่ไหน มันก็ยังเป็นใจที่อัปปรีย์ชน
เราพึงมีสติเฝ้าระวังใจเรา ถ้าเขามาทำร้ายทำลายเรา มาขโมย มาโกหก มาเป็นชู้กับคนของเรา
เราย่อมไม่ชอบใจ เราไม่ชอบใจเช่นไร เขาก็ย่อมไม่ชอบใจเช่นกัน
เราจึงไม่ควรไปกระทำกับใครเขา
ผู้มีสติเช่นนี้เนืองนิตจนเป็นความเคยชิน จนเห็นตรงตามความเป็นจริงเช่นนี้
นี่เรียกว่า เป็นผู้มีดวงตาเห็นธรรม ประคองจนกายแตกดับไป ใจเช่นนี้เรียกว่าพระโสดาบัน
เป็นผู้ปิดอบายภูมิ เรียกว่า…เป็นผู้มีศีล
พุทธเรา เบื้องต้นเริ่มที่ตรงนี้ เริ่มตรงที่ ความละอายชั่วกลัวบาปนี่แหละ
พระธรรมเทศนาจากบทธรรม เรื่อง “” กินเนื้อ เข้าใจว่าพระพุทธองค์ทรงห้าม “” ณ วันที่ 2 พฤษภาคม 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
