รักแรง ก็เป็นพิษแรง

ในภาพเป็นเจ้าลูกห่านน้อย มันติดคน

คนไปไหนมันไปด้วย มันไม่ไปกับพวกแม่ห่าน

สงสัยมันหนวกหูเสียงห่านที่ร้องแม่งทั้งวัน

เจ้าลูกห่านนี่ เรานำมาล่อให้แม่ห่านออกมาจากการฟัก

แม่ห่านฟักลมโดยไม่มีไข่มาสองเดือนกว่าแล้ว จนมันขาดอาหารขนร่วงเป็นแถบๆ

พอแอบเอาเจ้าสองตัวน้อยนี่ล่อ แม่ห่านก็วิ่งแจ้นออกมาด้วยความดีใจ

มันคงน้ำตาไหล ที่กกมาตั้งนาน เพิ่งมาเป็นตัว

แต่เจ้าลูกห่านมันติดคน มันไม่เอาแม่ห่าน คราวนี้ก็เลยกลายเป็นว่า

แม่ห่านนี้มีลูกน้อยที่แสนซน แม่ห่านต้องวิ่งไล่ตามกันไม่หยุดหย่อน

เป็นลูกที่แม่ต้องทนวิ่งเข้าปกป้อง แม้จะเหนื่อยแสนเหนื่อยแม่ห่านก็ต้องวิ่งไล่ตาม

นี่..เป็นความรัก ที่แสนหวงแหนตามสัญชาติ

มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว จนแม่ห่านตั้งตัวไม่ทัน

ความรักเช่นนี้ มันเป็นรักอย่างสัตว์ผู้เป็นแม่ อย่างหน้ามืดตามัว

ลูกห่านวิ่งตามคน มันไม่สนว่าหนทางจะเป็นอย่างไร

แม่ห่านก็ต้องวิ่งไล่เข้าไปปกป้องกลิ้งลงเขาไปทั้งแม่ทั้งลูก

ตั้งตัวได้ เจ้าลูกห่านก็วิ่งไล่ตามหาคนอีก

แม่ห่านก็ต้องรีบตาลีตาเหลือกวิ่งตามลูกห่านด้วยความเหนื่อยอ่อน

คนน่ะหัวเราะชอบใจ แต่แม่ห่านนี่ เหนื่อยชิ๊บหาย นี่.ความหวงแหนและลุ่มหลงในสัญชาติญานแห่งความรัก

สองเดือนกว่าแม่ห่านนอนนิ่งกกรังเปล่าเฉยๆ ทำท่าจะตายเอาเพราะขาดอาหาร

จู่ๆมีลูกโผล่ออกมา แล้วต้องลุกขึ้นมาวิ่งไล่ตามลูกๆด้วยความรักและหวงแหน

นี่..เป็นพิษร้ายของความรักที่สัตว์ทั้งหลายต้องเผชิญ

ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ แม่ห่านเห็นไหม

เกิดมาเป็นห่านคงมองไม่เห็นภัย หากตายไปเพราะตับแลบตาย มันก็ต้องกลายเป็นห่านน้ำแดงเพราะความรัก ไอ้เจ้าพรคนงานมันรอแดกแกอยู่ นังแม่ห่านเอ๋ย

แต่คน ที่คิดเป็นและมีปัญญานี่ซิ มันดันเสือกคิดไม่ได้เหมือนกับแม่ห่าน

เกิดเป็นคนแต่ใจยังฝังอยู่กับพิษร้ายแห่งความรัก โดยไม่ปล่อยวาง

มันก็ไม่ต่างกับแม่ห่าน ที่วิ่งไล่ปกป้องลูก ด้วยความหน้ามืดตามัว

ปลงๆซะเถอะอีแม่จำเนียน เศร้ามันก็ทิ้งเราไป จะมัวไปไล่หาอดีตอีกทำไม

ความรักมันหลุดลอยไป เรายังมัววิ่งไล่ว่าวที่หลุดลอย มันก็ไม่ต่างกับแม่ห่านที่หลงลูกห่าน ทั้งๆที่ไม่ใช่ลูกของมันซักหน่อย

เรา..มันโดยหอกความรักปักทิ่มแน่นตรึงเข้ากลางอก

เรา..ถอดถอนมันไม่ได้ เราก็ย่อมต้องเฉาตายด้วยพิษแห่งรัก

เรา..รักษาใจเราและประคบประหงมใจเรา ให้หย่าขาดจากพิษรักที่ปวดร้าวดีกว่า

เรา..ยังมีวันข้างหน้าที่จะได้เผชิญรัก และเจ็บปวดเพราะพิษรักที่เราหลงโง่ได้อีก

เรา..ยังมีโอกาสโง่เพราะรักที่มียางพิษอีก

เรา..ปลดปล่อยมันไป อย่าให้พิษร้ายจากรักที่ไม่สมหวังครั้งนี้ มาทำร้ายเรา

เรา…จะเศร้าไม่เศร้า รักครั้งนี้มันก็เป็นว่าวที่หลุดลอยไปแล้ว

เรา..เก็บแรงอย่าไปไล่แข่งกับความรักอันเป็นว่าวที่หลุดลอย

เรา…พึงจำเอาไว้ รักอย่างแรงและหรอยแรงอกนิ นี้มันเป็นของแสลง

ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์ นี่..เวลาพิษรักมันสำแดง

เรา..ควรเอาบทเรียนราคาแพง ที่ชอกช้ำเพราะพิษรัก มาอบรมใจ

ข้าขอเป็นกำลังใจ ให้แก่น้องๆที่แพ้พ่ายต่อพิษภัยแห่งความรัก

อกหักมันแค่อยากตาย มันไม่ได้ทำให้ใครตาย

แต่เสือกทำลายทำร้ายกาย เพราะอยากตายด้วยความเคยรัก มันก็โง่หลาย

พ่อแม่เลี้ยงดูมาแทบตาย โดนพิษรักปักอกขวิดเข้าให้หน่อยเดียวเสือกอยากตาย

มึงอย่าเสือกฆ่าตัวตายไปก่อนก็แล้วกัน มันบาปนะโว้ยอีหอยเอ๋ย

พระธรรมะเทศนา จากคอมเม้นท์บทธรรม เรื่อง หวานความรู้ ต่างจากรู้ความหวาน โดย พระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง วันที่ 21 มีนาคม 2558