สละหยาดเหงื่อเพื่อเป็นทานอันยิ่งใหญ่

หวัดดีทุกคน คงเหนื่อยกันตัวแทบขาด พี่น้องที่น่ารักทั้งหลาย พวกเรานี้ ยังมีจุดศูนย์รวมใจกัน เป็นความโชคดีแห่งชีวิต ที่ใจเรามีที่ตั้งกัน

ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย ที่คนแต่ละที่จะมาร่วมใจกัน ในการสละเวลา ทรัพย์ แรงกาย แรงใจ

เรามาร่วมทำกิจแห่งใจเราที่ยิ่งใหญ่มากๆ รู้กันไหม ต่างคนต่างมากันหลากหลายทิศ จากที่ใกลๆ เหนือ ใต้ ออก ตก ของเมืองไทย

การมาทำในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ มันเกิดขึ้นยาก ในโลกใบนี้ เด็กน้อยหลายคน ตามพ่อแม่มา ต่างก็กระทำในสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ

นั่นก็คือ เด็กน้อยน้ำหนักแค่ไม่เท่าไหร่ แต่ใจกลับแบกน้ำหนัก หิน ทราย ก้าวเดินไป อย่างภูมิใจและมั่นคง

ไม่มีใครเอาเปรียบใคร ไม่มีใครบังคับใคร

ไม่มีใครบอกว่า ข้าทำมาก แกทำน้อย ทุกคนล้วนมีใจอยากทำ อยากแบก อยากเหนื่อย อยากบำบาก นี่มันผิดธรรมชาติจากนิสัยของผู้คนทั้งหลาย ที่ต่างฝ่ายต่างมักเอาเปรียบกัน นี่สงสัยจะโดนของกัน

สาวๆ มืออาบชะโลมเครื่องประทินผิวอย่างดี เธอกลับตั้งมั่น ในการขอแบกกระสอบปูนอันแสนหนัก ด้วยหัวใจและกำลังใจ ที่จะขอทำให้ได้

ปูนแสนหนักสำหรับคนอีกนับพันๆ ล้านคน มันเบาแสนเบาต่อกำลังใจ ที่จะขอแบกซักครั้งในชีวิตนี้ เธอขอแบกอย่างเต็มใจ

เกิดมาได้ใช้แรงกายแบกปูนสร้างองค์พระเพื่อตอบแทนคุณของแผ่นดิน

มันแสนจะเปรมปรีย์ อิ่มเอิบใจ ในชีวิตของความเป็นสาวสวยผู้หนึ่ง ที่เกิดมา

หน้าตาเธอดูอิ่มเอิบแผ่ซ่านความสวย แต่ใจเธอร่ำรวยและสวยไปยิ่งกว่า ความสวยที่ใครๆเห็น

หนุ่มน้อยใหญ่หลายคน เกิดมาไม่เคยแบกปูน ทั้งการศึกษาหน้าที่การงานก็สูง ต่างแย่งกันเรียงคิว ขอแบกโลกทั้งใบไว้บนบ่ากันซักครั้ง ขอแบกอย่างไม่หวังผลอะไร

ขอแบกเพื่อความภูมิใจและทิ้งโลกอันหนักและเสร็งเคร็งนี้มันไว้ กองลงกับแผ่นดิน นี่ขอแบกเพื่อชดใช้ด้วยความภูมิใจ

น้องๆ หลายคน ต่างแบกปูนอันแสนหนัก ลูกแล้วลูกเล่า นับกันเป็นร้อยๆ ลูก

ทุกคนแบกกันอย่างภูมิใจ จะมีที่ไหนอีกไหม ที่น้องๆ ชาวหนุ่มสาว มาเป็นกำลังใจ สลัดความเป็นคุณหนู มาช่วยกันแบกหิน ปูน ทราย ครั้งแล้วครั้งเล่า ด้วยความเต็มใจ

ก้าวแต่ละก้าวที่มีน้ำหนักปูนมันกดอยู่บนบ่า พวกเธอเดินออกไปด้วยหัวใจที่แรงกล้า

ก้าวแต่ละก้าวที่ออกเดิน มันสั่นไหวและซวนเซกันหลายครั้ง แต่ใจก็ยังมุ่งมั่น ที่จะแบกกันไปให้ถึงจุดหมาย

บางคนขอแบก ด้วยหัวใจที่อยากแบก เพื่อนๆ พี่ๆ ต่างก็ยอมให้เธอแบก

เธอแบกเดินไปเซไป ให้เพื่อนทั้งหลาย ได้มีโอกาสได้คอยพยุงเธอ

บางคนอายุมาแล้ว เป็นมนุษย์ป้า แต่มนุษย์ป้าก็ขอซ่ายอมแบกซักครั้งเหอะ

หลายต่อหลายป้า ช่วยกันแบก มันเป็นภาพที่แสนประทับใจ

แม้แต่เหล่าพรหมเทวา ท่านก็ยังต้องกล่าวคำ สาธุคุณ

เราเทฐานองค์พระกันอย่างดึกดื่น ที่ดึกดื่น เพราะมันใหญ่ และใช้พื้นที่มาก ทุกคนแสนเหนื่อยล้า

หลายคนเป็นศพ นอนตายเรียงรายบนภูเขาเป็นแถว ตายแล้วฟื้น พวกเขาไม่มีวันตาย

ฟื้นขึ้นมาก็มาช่วยกันแบกหินปูนทรายกันเพื่อเทฐานต่อ เราทุ่มเทแรงกายจนเวลาล่วงไปดึกดื่น

ที่สุดรากฐานที่ยิ่งใหญ่ แม้จะแข็งแกร่งดุจขุนเขาหิมาลัย ก็โดนพวกเราทำลายลง ด้วยการเทจนล่วงแล้วเสร็จ

กว่าจะเทเสร็จ ก็ต้องยกหินปูนทรายประกอบเข้าโม่ ตลอดเวลา ตีสองกว่า เสียงเหล่าพรหมเทวา ต่างก็แซ่ซ้อง สาธุคุณกระหึ่มไปก้อง ทั่วทั้งจักรวาล

พวกเราใช้สองมือร่วมกันเทฐานองค์พระแล้วเสร็จ มันยิ่งใหญ่มากๆ ของเหล่านักรบบุญ

สงครามมันจบลง ด้วยชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของเหล่านักรบ ที่พอเหลือกำลัง ด้วยการฝืนรบต่อ

พวกเขาคว้าธงชัย และปักลงตรงกลางดวงใจแห่งความภูมิใจ ชีวิตนี้ เกิดมาได้ พวกเราก็ไม่เป็นบุคคล ที่เสียชาติเกิด

นี่เป็นความภูมิใจอันใหญ่หลวง

ความภูมิใจนี้ มันจะเป็นกำลังใจให้เจ้าของ มีที่ตั้งมั่นแห่งจิตได้ ยังไงชาตินี้ เราได้ชดใช้แล้ว

ความเหี้ยระยำทั้งหลาย ที่พลั้งเผลอไป ทั้งเจตนาและไม่เจตนา ทั้งต่อหน้าและลับหลัง

เราทั้งหลาย ขอชดใช้ด้วยกำลังแห่งความเพียร ที่ตั้งมั่นและเป็นกำลัง สร้างองค์พระใหญ่ ให้กับแผ่นดิน

ขอความสุขความเจริญ พึงบังเกิดกับทุกๆ คน คืนนี้ ข้าขอสวัสดี

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 2 มีนาคม 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง