หวัดดี ขอส่งกำลังใจให้ร่ำรวย ตอนนี้มืดตี๊ดตื๋อ ไม่เห็นมีไฟ ขอให้ร่ำรวยทุกคน อาทิตย์ที่ผ่านมา ทั้งหินและทราย พวกที่มาขนกันไปสู่ยอดเขาเกลี้ยงเลย สุดยอดมากๆ
พรุ่งนี้ตั้งเสา และตีแบบ การเทเสาเอก ก็จะเริ่มขึ้น แต่คนเราน้อย มีแค่ 5-6 คน ก็คงเทแบบหาวิธี ช่วงนี้ข้าเป็นตะคริวบ่อย สงสัยใกล้เต็มทน คงต้องรีบๆ
ทำอะไรให้มันจบๆ ไป
วันนี้จะคุยเรื่องอะไรดี ข้าจะเล่าเรื่องการโดนของดีกว่า เอาไหม
ลูกศิษย์ : ดีครับ / เอาค่ะ
พระอาจารย์ : เผื่อใครโดนเข้าให้มั่ง
สมัยหนึ่งช่วงแรกๆ ข้านี่ออกจากวัดไปอยู่บนภูเขา โน่น ทางภูเขามะกูด บ้านนา นครนายกทางโน้น ข้านี่พักอยู่บนยอดเขา ผู้คนทั้งหลายก็มักจะพากันขึ้นมาหา
วันหนึ่ง ข้ากินอาหารเข้าไป แล้วรู้สึกหมดแรง เดินจงกลมก็ไม่มีแรง นั่งก็ไม่มีแรง ลมหายใจงี้ เหม็นและร้อนออกมาให้รู้สึก
ที่สำคัญ อังสะที่ใส่ เหม็นกลิ่นศพอบอวน ข้าแย่อยู่สามวัน โดยไม่รู้ว่าเป็นอะไร ที่สุด ยายชีเจ้าสำนัก ที่มักขึ้นมานั่งกรรมฐานด้วย แกบอกว่า อยากรู้อะไรให้ถามแม่เฒ่า
แม่ฒ่านี้ คือเจ้าสำนักคนเก่า ที่เป็นอาจารย์ยายชีคนนี้ ซากแกยังนอนแห้งอยู่ในโลงแก้วข้างล่างตีนเขาโน่น
คืนนั้นข้าจึงถามแม่เฒ่าไป ว่าข้านี้เป็นอะไร ทำไมถึงไม่มีแรง และเหม็นแต่กลิ่นศพ
แม่เฒ่าบอกว่าข้าน่ะโดนของ
ข้าถามว่า โดนของอะไร
แม่เฒ่าบอกว่า โดนคุณไสยที่เหล่าแม่ชีที่มาจากจันบุรีเขาลองของเอา
นี่ข้ามันโดนของแม่ชี นี่ถ้าแม่ชีโดนของข้ามั่ง แม่ชีคงได้ร้องจ๊ากเหมือนกัน เป็นชีเสือกเอาของมาใส่พระ ข้าบอกแม่เฒ่า
ข้าถามว่า ทำไมแม่เฒ่าไม่คอยปกป้องดูแลข้า เป็นผีเจ้าสำนักไม่คอยดูแลพระนี่ เดี๋ยวหักโอที
แม่เฒ่าบอกว่า ต้องให้ข้าโดนซะมั่ง จะได้รู้ว่า สิ่งเหล่านี้นั้น มันมี จะได้สำเหนียกซะบ้าง ทำเก่งนักไม่กลัวอะไรก็ต้องโดนลองของเป็นธรรมดา
นี่ ข้านี้เป็นคนไม่ค่อยเชื่ออะไรซักเท่าไหร่ แต่สิ่งเหล่านี้ มันก็มีของมันเหมือนกัน
แต่แม่เฒ่าบอกว่า สิ่งเหล่านี้ มันทำอะไรข้าไม่ได้หรอก อย่างดีก็แค่เกาะอยู่ภายนอก เข้าครองใจภายในไม่ได้
แม่เฒ่าจึงอยากให้โดนซะมั่ง จะได้ระวังตัว เพราะข้านี่ดื้อมาก เตือนอะไรไม่ค่อยฟัง นี่ แม่เฒ่าว่าอย่างนั้น
ที่สุด แม่เฒ่าก็ให้บทมนต์มาบทหนึ่ง ไว้สำหรับถอน
ขึ้นต้นว่า พระสุเมทดาบส เธอมีศีลที่ทรงพรต อะไรนี่แหละ แล้วลงท้ายด้วยบทบาลีที่เขาใช้ถอนโบสถ์
ข้าจำไม่ได้แล้ว ผีแม่เฒ่าเขาให้มา ไว้ถอนของ แต่ข้าไม่เคยใช้หรอก พอรู้ว่าตัวเองโดนของ ข้าก็เข้ากรรมฐาน ทำใจให้เข้าถึงฌานสูงสุดที่ข้าได้
แล้วใส่เจตนาลงไป ว่าสิ่งชั่วร้ายทั้งหลาย ให้มลายหายไป หลุดกลับไปสู่เจ้าของ นี่ข้าอธิฐานแค่นี้
สองวันยายชีนั่น วิ่งขึ้นเขาแก้ผ้ามาเลย ไอ้ห่านมมันยาน ตูดลีบ ทำให้ข้าเสียลูกกระตาหมด วิ่งมากราบคลุกฝุ่นอยู่ตรงหน้า
ดีที่อยู่กันหลายคน ไม่งั้นดีไม่ดีข้าเจอข้อหา เป็นพระเย๊ดชีอีกดอก เพราะยายชีนี่ แก้ผ้าวิ่งมาเลย หรือว่าผ้าผ่อนมันหลุดก็ไม่รู้ ตัวแห่งดำนมเหี่ยว ปลงอสุภะได้ดีเหมือนกัน
มาถึงก็ขอให้ข้าถอนให้หน่อยๆ ข้าเองก็ไม่รู้จะไปถอนอะไรให้ นี่ถ้ามันกระโดดเข้ามาใกล้ ข้าก็กะยันด้วยตีนถีบมันออกไปละวะ
ที่สุด ก็เลยขอน้ำดื่มมาขวดหนึ่ง อาราธนาองค์พระด้วยอิติปิโสนี่แหละ ราดๆ มันลงไป ยายชีนอนบิดตัวร้องกรี๊ดๆ เอาผ้าห่มให้ มันก็ฉีกออกหมด
ถ้ามันสาวหน่อยข้าก็คงพอทนดู แต่ไอ้ห่าเอ๊ย อายุขนาดนี้ ยิ่งดูยิ่งหำหด พอยายชีนี้นิ่ง ก็เลยถามมัน ว่านี่เป็นอะไร ทำไมวิ่งแก้ผ้าแก้ผ่อนเข้ามา
มันดันอายละซิทีนี้ คงรู้สึกตัวแล้วมั่ง เอามือมาปิดนมใหญ่ นมมันมีอยู่หน่อยเดียว เหี่ยวก็เหี่ยว ไอ้บ้าอายอยู่ได้ นั่งหนีบหอยเชียว ทีตะกี้อ้าไม่ยอมหุบ กูละกลุ้มกับยายแม่มดนี่
เขาบอกเขาขอโทษ เขาไม่ตั้งใจ เขาไม่คิดว่า วิชาที่ทำไปมันจะมีผล เขาว่า เขาเรียนวิชามาจากหมอเขมร เขาใส่น้ำมันที่เผารนมาจากศพ ประกอบกับคาถา ใส่ลงไปในอาหาร
นี่ลองให้ข้ากิน จะดูซิว่าข้าจะเป็นอะไรไหม และจะแก้ได้รึเปล่า ถ้าไม่เป็นไรและแก้ได้ เขาจะยอมมอบกาย ถวายตัวเป็นศิษย์รับใช้
ข้าบอกว่า ข้าแก้ไม่ได้ และไม่ได้บวชเข้ามาให้ใครมาคอยรับใช้ หรือมีลูกศิษย์ ไม่ต้องมาทดสอบ มันจะเป็นเวรกรรมซะเปล่าๆ โอยยไอ้เหี้ย นมก็หมดอายุ เหี่ยวก็เหี่ยว ตากูท้องเสียแน่ กลุ้มกะมันจริงๆ
เขาบอกว่า ผีในน้ำมันมันกลับไปทำร้ายเขา ผ้าผ่อนที่ใส่นี่ ร้อนเป็นไฟ หยิบจับและใส่ไม่ได้ แถมภายในก็ร้อนพุ่งออกมาภายนอก เขาขอขมากรรมที่ได้กระทำไป และขอให้ข้าช่วยรับเขาเป็นศิษย์ เพื่อขอไปอยู่ด้วย
แต่ข้าไม่เอา ข้าไม่อยากได้ชีแก่ๆนมเหี่ยวหมดอายุ นี่ถ้าสาวๆ ค่อยพอว่าหน่อย ยายชีนี่ มันคงไม่รู้ว่า ผีที่ตามๆ ข้ามา สวยงามยังกะนางฟ้า ข้ายังไล่ออกไปห่างๆ เลย เพราะข้ากลัวผี
ส่วนยายนังชีนี่ มันน่ากลัวยิ่งกว่าผี แค่เห็นก็ตามหลอนไม่เลิกแล้ว ยังอยากจะมารับใช้ใกล้ชิดอีก นื่ถ้าเดินไปบิณฑบาตรกับมัน หมามันคงได้หอนกันเกลียว
นี่เรื่องทางไสยศาสตร์นี่ มันยังมี เพียงแต่เรามันไม่เจอกันเอง จากนั้นมา วิธีแก้ของข้าก็คือ
ถวายอาหารต่อพระผู้เป็นเจ้าก่อน แล้วจึงขอลามาเป็นอาหารแก่ข้านี้ พร้อมทั้งอัญเชิญเหล่าเทวดา ลงมาใส่ทิพย์โอชาในอาหารที่จะกินด้วย เสนียดจัญไรใดๆ ที่ติดมากับอาหารให้มลายหายไป
ขอให้เป็นยาปรับสภาพธาตุทั้งสี่ให้เกิดความสมดุล ขจัดสิ้นทั้งพยาธิโรคา โรคภัยไข้เจ็บ เจ็บป่วยเมื่อยล้า ทั้งหลายทั้งปวง
ภายหลังข้าต้องทำเช่นนี้ นับจากนั้นก็ไม่เคยโดนอีกเลย แต่ก่อนนี่ พิจารณาอาหารอย่างเดียว ข้าจึงโดน
อีกวิธีที่แก้ก็คือ หายอดไม้มาแล้วเทน้ำลงใส่บาตร อาราธนาอิติปิโส 9 จบ ทำเป็นน้ำพุทธมนต์ พรมลงไปบนอาหาร
วิธีนี้ก็ได้ผล เสนียดจัญไรที่ติดที่ใส่มากับอาหาร มันก็แสดงผล ทำให้เรารู้ได้ และหลีกเลี่ยงที่จะกิน เพราะหากกินไปแล้ว มันแก้ยาก ต้องใช้กำลังใจในการแก้
อย่างเช่นพวกยาสั่งนี่ มันเป็นเคมี มันแก้ยาก ข้าเองก็เคยโดน แต่มันทำอะไรข้าไม่ได้ นี่เรื่องอย่างนี้ มันก็มีของมัน เล่าฟังกันหนุกๆ
คืนนี้ข้าง่วงแล้ว ขอลาพักละ หวัดดี
พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
