ในรูปนั้นถ่ายภาพโดยมะเดี่ยวศรี.
เป็นภาพที่น่าสุขใจ เพราะคุณป้าคุณยาย ดูซิ
ยังใส่สไบคล้องคอ ใส่ผ้าลูกไม้ นุ่งผ้าถุง และกระหายการทำบุญด้วยใจที่ศรัทธา
ข้าเองไม่ค่อยได้เห็นการใส่บาตร ที่ใส่ไปน้ำตาไหลไปของคนเฒ่าคนแก่
พวกเขาอยู่อย่างมีความหวังที่จะไขว่คว้าหาที่ยึดเกาะ
เพียงแต่น่าเสียดาย หาสงฆ์ที่จะอธิบายชี้หนทางให้พวกเขาเกิดมีใจกระจ่างแจ้ง แสนยากมาก
ข้าเดินอุ้มบาตรผ่านมา พวกเขาลังเล และมองหน้ากัน เขาไม่เคยเห็นพระอย่างข้า ไม่เคยเห็นพระครองผ้าบังสุกุล
หลายผู้เฒ่าเดินผ่านไป ด้วยท่าทีลังเลสงสัยและไม่แน่ใจ
แต่พอมีผู้กล้า ก้มหน้าคุกเข่าลง ชูขันข้าวอธิษฐานเพื่อขอใส่บาตร
หลายผู้เฒ่าก็เลยรีบเดินวกกลับมา ด้วยหัวใจที่พองโต ร่วมขบวนเข้าแถวใส่บาตร
พวกเขาทราบชัดแล้ว ว่าพระแปลกๆที่พวกเขาลังเลสงสัยนี้…ไม่กัดแม้ดูดุๆซักหน่อย
ที่นั้นเป็นวัด แต่ไม่มีใครที่เป็นสงฆ์ออกมาบิณฑบาต
เพราะเข้าใจว่า เดี๋ยวชาวบ้านเขาก็มาที่วัดอยู่แล้ว ไม่ต้องออกไป
เรา..บวชมาแล้ว เรามีหน้าที่อะไร เราก็ควรทำหน้าที่ของเราด้วยความภูมิใจ
รุกขเทวดา ทีข้ายืนรับบาตรใต้ต้นไทร เขาก็ขอใส่บาตรและโมทนาบุญ จนข้าเองขนหัวลุกตั้ง นี่ ใครจะเชื่อไหม
ชาวบ้านที่ได้ใส่ ก็แสนภูมิใจจนน้ำตาไหล ใส่มาตลอดชีวิตเพิ่งมาน้ำตาไหล
ผู้เฒ่าบอกว่า มันแสนภูมิใจ ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยเห็นพระองค์ไหน เดินอุ้มบาตร..
ข้าวเหนียวก้อนเท่าถ้วย บนนิ้วมืออันเหี่ยวเฉา
ข้ากินด้วยความเต็มใจ ข้าไม่รู้ว่าเขาจะเอากับข้าวมาให้ทีหลัง
ข้าวเหนียวแห้งๆรวมกันเท่าก้อนลูกบาส เหอๆๆ ก้อนแค่นี้
ข้ากินที คงอยู่ไปถึงนิพพาน
ขอบใจท่านผู้เฒ่าทั้งหลาย ขอบใจที่ทำให้ใจดวงนี้เห็นความศรัทธาอย่างล้นหลาม
ขอบใจ ที่วิถีพุทธยังคงดีงาม ขอบใจ แม้ไม่มีใครถามธรรม ข้าก็แสนขอบใจ
****************************
พระธรรมเทศนาในคอมเม้นต์เรื่อง ไม่เอาอะไร ก็ทำอะไรให้ใครๆเขาได้
โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
29 ตุลาคม 2557
