เราจะรู้สึกยังไง กับสิ่งที่สุขใจยามเราได้เป
เราเอาหนูน้อยที่แสนรักยิ่ง
เจ้าหนูน้อยที่แสนน่ารักน่า
ใครหนอ..จะมาช่วยประคับประค
ใครหนอ..จะมากอบโกยดวงใจที่
ใครหนอ…จะมาช่วยคลายความท
คนเรา ย่อมไม่รู้สึกถึงการเตรียมพ
ที่สุด..มันก็แกะออกยาก วางยาก เพราะยางเหนียวแห่งการรัดตั
วันหนึ่ง เราจะต้องจาก ทำใจได้ไหม..??
เราตอบว่าทำใจได้ เพราะมันต้องจาก
หากวันนั้น มันมากระชากใจกันตอนนี้ เราจะทำใจได้ไหม..??
เราจะทำยังไง กับสิ่งที่ยังไง…ก็ต้องเผ
เราย่อมทำใจไม่ได้ ย่อมทำใจยาก แม้ความจริงอันยิ่งใหญ่นี้ มันยังมองไม่เห็น ยังไม่มาผัสสะกับเรา แต่เหตุมันก่อตัวแล้ว เจ้าหนูน้อยที่เห็นอยู่ตรงห
จากวันนี้กับจากวันหน้า ทำใจให้เสมอกัน ทำได้ไหม..!!
ปากย่อมบอกว่าทำได้ เพราะเหตุที่ต้องจากกันตอนน
ใจที่มันสอดส่องอยู่เช่นนี้
หมั่นรักษาและทำใจดวงนี้ ให้หัดยอมรับซะ ในขณะที่ยังมีกำลัง ยิ่งนานวัน กำลังแห่งความยึดมั่นมันยิ่
กำลังใจในการที่จะถอดถอน กำลังย่อมอ่อนไปตามแรงดึงที
เราจมลงๆๆ เพราะความอ่อนแอแห่งกำลัง ที่โดนกลืนมลายหายไปกับความ
กำลังใจคนเรามันอ่อนแอต่อคว
หมั่นสอดส่ง และเพ่งเฝ้าดูในสิ่งที่รัก และแสนหวงแหน สอดส่งไว้ และสอนใจ ว่าสิ่งที่น่าหวงแหนน่ารักน
เตรียมใจไว้ เตรียมใจไว้ เมื่อวันจากวันพรากมันมาเยื
เรา..เตรียมตัวเตรียมใจกันไ
เรา..อย่าไปเตรียมตัวเตรียม
ทำวันนี้ให้ดี เตรียมตัวเตรียมใจไว้ ว่า สรรพสิ่งใดๆ ยังไง ก็ต้องจาก การจาก มีทั้งคุณและโทษ หากไร้ปัญญาการจากก็เป็นโทษ
หวัดดี วันนี้โม้กันแค่นี้ เอาลูกชายมาให้อุ้มมั้ง เดี๋ยวโตแล้วมันไม่มาหา
>> ลูกศิษย์ : หลวงพี่ การจากมีปัญญายังไงอ่ะคะ เอ้ย มีคุณยังไงคะ
<< พระอาจารย์ : มีคุณตรงเห็นความเป็นจริงว่
ข้าเองจากลูกมานี่ มันมีคุณทำให้สิ้นสงสัย มันไม่สงสัยอะไรเลยว่า การยึด ทำให้ใจนี้เต็มไปด้วยความทุ
ข้าทุกข์เพราะความตัดขาดยาก
ชาตินี้กำลังใจมันกระชาก ขาดห่วงโซ่ ทั้งๆ ที่ยังตรึงอยู่กับตรวน ข้าแหกออกมาได้ แหกออกมาแล้ว อย่าหวังเลย ว่าจะมีโซ่เส้นไหน มาล่ามใจให้ตรวนอยู่กับหลัก
ข้าจึงไม่กลับไปอย่างที่ใคร
จริงๆ ข้าก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม เพราะอะไรต่ออะไรที่ผัสสะอย
ที่มีเพราะอายตนะมี เมื่ออายตนะมี สมมุติมันก็เลยต้องมี
มันมีกันมาอย่างนี้ ข้าจึงไม่รู้จะอยู่เพื่อให้
นี่..คือคุณแห่งการจาก นังแงะ แง้~ คืนนี้แมลงเยอะว่ะ หวัดดี
พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 20 สิงหาคม 2557 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง ณ พุทธอุทยานบุญญพลัง จ.กาญจนบุรี