โกหกที่เป็นบาป

>> ลูกศิษย์ : สาธุๆๆ…เป็นธรรมะที่งดงามและไม่ต้องปรุงครับ ฟังแล้วเข้าใจได้เลย…ทำให้นึกถึงพระชาติหนึ่งของพระพุทธเจ้าที่เกิดเป็นพระเวชสันดร…ท่านเป็นฤษีถือศีล..แต่ท่านก็กล่าวโกหกต่อนางมัทรีเรื่องที่ให้ทานลูกแก่ชูชก…

เพราะถ้าบอกความจริงเลยตอนนั้นจะทำให้นางเสียใจมากถึงทำให้เสียชีวิต…จึงได้กล่าวทูลเท็จไปและจากนั้นก็แกล้งต่อว่านางหายไปกับชู้มาถึง 7 วัน…ทำให้นางเปลี่ยนความคิดเรื่องลูกมาคิดเรื่องผัวแทน..เลยทำให้ไม่เสียใจมากแค่สลบ…

บางทีการที่ไม่พูดความจริงก็เป็นสิ่งที่ดีเหมือนกัน มันอยู่ที่เจตนาดังเช่นพระคุณเจ้าได้เทศน์โปรดไปแล้วครับ….เรื่องนี้หลายๆ คนไม่เข้าใจรวมทั้งตัวผมด้วยในช่วงที่ผ่านมา..ก็ได้ฟังครูบาอาจาร์ยท่านได้เทศน์ไว้…ก็เลยเข้าใจซึ่งตรงกันกับคำเทศน์ของพระคุณเจ้าครับ…

เจตนาที่เขียนไม่ใช่การรับรองนะครับหรือก้าวล่วงคำสอนของพระคุณเจ้า…..เพราะผมมิบังอาจแค่ต้องการแสดงความคิดเห็นจากสัญญาที่มีมา..ให้เป็นข้อมูลให้เพื่อนๆ ไปวิเคราะห์เอาเองครับ…

เพราะผมเองก็ติดกับคำถามที่มันเกิดขึ้นในใจเหมือนกันในข้อห้ามของศีล5 เพราะมันค่อนข้างจะปฏิบัติตามยากมากถ้าเรายังทำมาหากินประกอบอาชีพ อยู่ในสังคมในปัจจุบัน

ผมใคร่ขอเรียนถามพระคุณเจ้าเพิ่มเติมในศีลข้อ 5 การดื่มสุรา เครื่องดองของเมา..ครับ..ผมเคยอ่านเจอว่าที่มาของศีลข้อนี้ เนื่องจากแต่ก่อนพระพุทธเจ้าไม่ได้บัญญัติไว้ มีคนนำเอาเหล้ามาถวายพระสงฆ์แล้ว พระนั้นก็ได้ดื่มเหล้าจนเมามายและขาดสติ…

จากนั้นพระพุทธองค์จึงได้บัญญัติเป็นข้อห้ามขึ้นมา…มันจึงเป็นการเชื่อมโยงจากที่มาของศีลและคำสอนของพระบางรูปได้กล่าวไว้ว่า..

การดื่มเหล้าหรือเครื่องมึนเมาสามารถดื่มได้ด้วยการสำรวม(ไม่ขาดสติ)โดยที่ศีลไม่ขาด (จากคำของพระ มีคำว่าศีลขาด ศีลด่างพร้อย ต่างกันยังไงครับ)

ซึ่งจากความเข้าใจของผมน่าจะถูกต้องเพราะโทษของการดื่มของเมาคือขาดสติ.แต่ถ้าไม่ขาดสติก็ไม่น่าจะมีผลเหมือนการดื่มน้ำผลไม้หรือเครื่องดื่มเท่านั้น..ไม่ทราบว่าผมเข้าใจถูกต้องไม่ครับ….

ช่วงนี้ขออนุญาตรบกวนพระคุณเจ้าทุกวันนะครับ…เพราะโอกาสดีๆ แบบนี้ไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นกี่ล้านๆ ปีที่จะได้เจอครับ…ขอกราบขอบพระคุณครับ.สาธุๆๆ

<< พระอาจารย์ : ขอสาธุคุณในคำถาม การได้ถามจะทำให้ธรรมไหลออกมาจากใจ ท่านมีนา..

ยิ่งประเด็นลึก เราก็ได้เห็นธรรมที่ลึกและละเอียดลุ่มลึกลงไป ตามคำถาม

ปัญหาอยู่ที่ตัวเรา ผู้ถาม มีภาชนะรองรับน้ำฝนที่หล่นลงมาหลากหลายได้แค่ไหน มันอยู่ที่ภาชนะเรา

จากคำถาม เอาเรื่อง การโกหกก่อน เพราะเรามักมีปัญหาคาใจมากๆ พอเป็นคนมีศีลขึ้นมา โดยเฉพาะ ผู้ที่ต้องทำการค้า และมนุษย์เรา ก็ต้องทำการค้าเพื่อเลี้ยงชีพ กันทุกคนอยู่แล้ว

เรียกว่า ค้าตั้งแต่ วัตถุ ความคิด ตัวตน และสรรพสิ่งทั้งหลาย ค้าเพื่อให้ได้มา

ให้อาหารหมา ก็เป็นการค้า เพื่อให้มันเฝ้าบ้าน หรือเพื่อให้เราสบายใจ ที่ได้ทำทาน นี่ก็เป็นการค้า

การค้าเพื่อหวังแลกเปลี่ยน ค้าเพื่อหวังวัตถุ ค้าเพื่อหวังความสบายใจ ค้าเพื่อเป็นไปโดยไม่หวังสิ่่งตอบแทน แม้ให้ฟรีๆ เรียกว่าทาน ก็เป็นการค้า

เราค้าเพื่อหวังสิ่งสุดท้ายแห่งการแลกเปลี่ยน นั่นคือนิพพาน ค้าเพื่อหวังผลให้พ้นไปเสียจากทุกข์ นี่..เป็นการค้าที่ไร้รูปไร้นาม ก็อาศัยการแลกเปลี่ยน จากการสูญเสีย กาย เวทนา จิต ธรรม เพื่อให้ได้มา

แม่ค้าที่ค้าขาย มันเป็นเรื่องของโลก ธรรมชาติของโลก ต้องมีปัญญาเพื่อเสาะแสวงหา ผลกำไร

ใครทำเงินได้มาก ย่อมเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จในการค้า โลกเขานับถือคนมีเงิน ที่ทำการค้าได้สมความมุ่งหมาย เต็มเป้าหมาย โลกเรียกว่า คนเก่ง คนมีปัญญา

หากเราคิดว่า จะขายข้าวซักจาน ให้ได้จานละพัน ทั้งๆ ที่ราคาแค่ยี่สิบ หากทำได้ และทุกคนยอมรับราคาพันได้ นี่…ถือว่าเป็นคนมีวาทะ พูดจนคนเชื่อได้ ทั้งๆ ที่ใครๆ ก็รู้ ว่าหาซื้อได้ ในราคาแค่ยี่สิบ แต่ก็ยังเต็มใจจ่าย 1 พัน อย่างนี้ โกหกไหม

การค้า มันขึ้นอยู่กับความพอใจ และเจตนา มันมีเหตุปัจจัยแห่งการลงทุน ผู้ค้า ผู้ซื้อ

หากเราโกหก และผิดไปจากที่เขาทำๆ กัน ผล..ย่อมทำให้เราค้าขายไม่ออก

สินค้า มันแสดงตัวตนแห่งราคาสมมุติอยู่แล้ว ทำยังไงก็ได้ ให้มันได้กำไรที่สุด โดยที่เขาเต็มใจจ่าย หากประสบผลสำเร็จ ถือว่าเป็นคนเก่ง โลกยอมรับ นี่คือการค้า

สินค้าหากมีน้อย แต่คนต้องการเยอะ ราคาก็ย่อมสูงตามความต้องการ แม้ต้นทุนจะต่ำแสนต่ำ การโปรโมท เพื่อให้ได้ราคามากๆ ยิ่งขึ้น ถ้าไม่ถือสา ก็เป็นเรื่องของคนขายเก่ง

พวกพระตามวัด สอนคนอย่าโกหก อย่าเอาเปรียบคน แต่ลองไปซื้อตุ๊กตาพระพุทธ ที่วางขายในวัดดูซิ ต้นทุนตุ๊กตาไม่กี่ตังค์ แต่ขายเมกกัน สูงกว่าต้นทุน ไม่รู้จะกี่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แล้วอ้างว่า ทำบุญ นี่…ก็เป็นการค้า

อ้างบุญ อ้างสวรรค์ อ้างนรกมาขู่ แล้วทำบุญขายบุญกันเยอะๆ นี่ก็เป็นการค้า ผู้ค้าเป็นคนดี ชี้คนทำบุญไปนิพพาน แต่เอากำไรกับสินค้าที่วาง กำไรโคตรๆ ต้นทุนต่ำติดพื้นแต่โม้สรรพคุณเพื่อขายราคาสูงลิ่ว

นี่..พวกค้ากำไรเกินควร แต่เราก็ยังสาธุคุณ ทั้งๆ ที่มันหลอกลวงและค้ากำไรเกินควรกันเห็นๆ

อย่างนี้ ทำไมเรารับกันได้ ไม่ถือว่าเป็นการโกหกเล่า

เออ..ว่ะ วันนี้มันวันอาทิตย์ มีคนว่ายน้ำฝ่าเขื่อนมาเยี่ยมแล้ว ต้องขอตัวก่อน ไว้ว่างๆ จะมานั่งโม้ใหม่ หวัดดีครับ พอดีมีคณะเขามากันแล้ว

>> ลูกศิษย์ : เมื่อช่วงกลางวันยังคุยกับพี่ชายเรื่องการโกหกอยู่เหมือนกันครับ เพียงแต่พูดว่า “ก็แค่ไม่ทำสิ่งที่จะต้องโกหกในภายหลัง เราก็น่าจะระงับการทำไม่ดีได้มากมายแล้ว” อย่างนี้ครับ อาจารย์สั่งสอนด้วยครับ

<< พระอาจารย์ : โกหกที่เป็นโทษ คือเจตนาที่มุ่งร้ายนะครับ โกหกที่ปรารถนาดี เพื่อความร่มเย็นก็มี

มันอยู่ที่เจตนา แต่ยังไงก็มีผลอันเป็นวิบาก เพียงแต่วิบากนี้ มันมาทาง กุศลหรืออกุศล

ทั้งหลาย มีเจตนาเป็นเหตุ ไม่ใช่อยู่ที่คำพูด โกหก..

ส่วนเรื่องการดื่มสุรา ไว้วันหน้านะครับ จะอธิบายออกมาให้เห็นว่า การดื่มที่เป็นการผิดศีล และดื่มอย่างผู้มีศีล

ปัญหาธรรมนี้ต้องชี้กันเป็นจุดๆ จนกว่าจะเข้าใจได้รอบและกว้าง มันจึงจะไปรวมลงที่ปัญญาเกิด

เช้านี้ ขอความสุขความเจริญพึงบังเกิดกับทุกๆคน ขอสาธุคุณ….