*** "ซวย" ***
เคยไหม...อยู่ดีๆก็โดนคนมากล่าวหา ว่าอย่างนั้นว่าอย่างนี้ กลายเป็นไอ้คนเฮงซวย
เคยไหม..ทำอะไรก็ไม่ดีในสายตาของใครๆ โดยเฉพาะเจ้านาย คนรัก เพื่อน ครอบครัว ผิดยันลมหายใจ
เคยไหม..ใจดีให้เขายืมเงิน แต่เวลาขอคืนมันยิ่งกว่าปีนเขาเอเวอร์เรสด้วยการเอาหูซ้ายแถขึ้นไป
เคยไหม..คุยอยู่ดีๆแสนเบิกบาน นกขี้ใส่หัวแล้วมาเกลียดมาโกรธเรา เพราะเหตุแห่งนกขี้ใส่
ความซวยนี่..ไม่มีใครชอบมันหรอก คนนี่แหละสร้างมันขึ้นมาให้อีกฝ่ายหนึ่งเฮงซวยด้วยตรรกะตน
ความซวยนี่..เกิดจากตัณหาคือความไม่ชอบใจของอีกฝ่าย ที่ยัดเยียดอารมณ์ให้
ความซวยนี่..แม้นั่งโง่ๆเฉยๆมันก็ซวย ถ้ามันจะซวย กลุ้มกะมันคิดมาก
กระโหลกยุบยับไปด้วยงานก่อวินาศกรรมทางจัญไร แล้วบอกว่าโลกมันเฮงซวย
สิ่งที่จะทำให้ใจสบายเมื่อความซวยมาเยือนก็คือ..ยอมรับมัน ช่างแม่งมันบ้าง
ฝืนก็ซวย ไม่ฝืนก็ซวย ให้มันซวยให้พอ ดีไม่ดีซวยหนักกว่าเดิมก็ช่างแม่มัน
ยอมรับก็ซวย แต่อย่างน้อยก็ซวยคนเดียว คนอื่นไม่ต้องมาซวยต่อเรียงคิวข่มขืนความซวยนั้น
มองอีกมุมซิเพื่อนหากความซวยมาตีตั๋วแปะหน้าผากเรา
มันอาจจะดีเหมือนกันจะได้จบๆกันไป...