*** "คนเราทุกข์เพราะ อดีตและอนาคตที่วิ่งไข่วคว้า" ***
ขอสาธุคุณยามเช้า
วันที่เราต้องเดินทางอันโดดเดี่ยว
มันก็แค่กลับไปสู่วันเดิมๆที่เราเคยจากมาก็แค่นั้น..
ชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน
อย่าจมอยู่กับอดีตที่ไม่หวนคืนและผ่านพ้นไปแล้ว
บางคนอ่อนแอเกินจะรับปัญหาที่ตนก่อขึ้นมาไหว
จงอยู่กับมันไป หาหนทางแก้ไข หรือไม่ก็ตัดมัน
ปัญหานั้นยิ่งตัดยิ่งยุ่ง มันยุ่งอยู่ภายใน มันไม่ได้ไปไหน
การตัดปัญหามันต้องใช้กำลังใจ แต่ตัดได้
อย่างน้อย มันก็ไม่รุมเร้าให้ใจเราเศร้าหมองในขณะนั้น
หลายคนหนีปัญหา มันติดเป็นโซ่ตรวนใจเรา เราหนีไม่พ้น
พึงสู้กับปัญหาให้ถึงที่สุด เมื่อสุดแก้ไขก็ยังเป็นปัญหา
เรา..พึงรับมัน อย่าไปต้านไปแก้มัน มันจะเสียเวลา
ชีวิตของคนเรานั้น เกิดมาก็เริ่มเรียนรู้ใหม่ทั้งสิ้น
อย่าเลย..อย่าไปจมกับอดีตชาติที่เราไม่รู้จริง ปล่อยผ่านมันไป
เอาความจริงของอัตภาพนี้ และเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันไป
อดีต ปัจจุบัน และอนาคตในชาตินี้เท่านั้น ที่เป็นเรา
เรา..อย่าไปเป็นอดีตหรืออนาคตที่มันเป็นแค่อากาศกันเลย..
คนโง่นั้นไข่วคว้าอดีตมาเป็นสรณะ ท่านย่อมตกเป็นเหยื่อ
เหยื่อแห่งความงมงาย
เหยื่อแห่งความยึดมั่น
เหยื่อแห่งสัญญา
เหยื่อแห่งสังขาร
เหยื่อแห่งกาลเวลา
ที่สุดของสิ่งเหล่านี้ มันก็จะมีพ่อค้าคนกลางเข้ามาแสวงหา
สุดท้าย มนุษย์เหล่านี้...