*** "น้ำล้นขวดที่ไร้ค่า" ***
คนที่มีปัญญานั้น ธรรมชาติจะไม่จมแช่อยู่กับสิ่งเดิมๆที่คิดที่เห็นว่ามันดี
ในความดีนั้น มันมีดีกว่านั้นหากเกิดการพิจารณา มันจะเกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่อิสระกว่า
ความดีที่เป็นสิ่งดีที่เข้าไปยึดนั้น อาจเป็นกรงขังและโซ่ตรวน ขวางกั้นให้คนมีปัญญา ไม่สามารถเดินออกไปได้อย่างอิสระเสรี
คนมีปัญญาจริง ไม่จมแช่กับทุกสิ่ง และเอาทุกสิ่งที่ตนเห็นว่าดีว่าถูก รัดคอตัวเองและตายไปกับมันหรอก
อินทรีย์ที่บินสูง ย่อมมองลงมาต่ำ มันมองเห็นเหล่าสรรพสิ่ง
นกกระจอก มองไม่เห็นความเป็นอินทรีย์ เพราะมองขึ้นไปไม่เห็น
คนมีกำลังทางปัญญา ย่อมไม่แช่และบินไปอย่างนกกระจอก
เขาย่อมค้นหาจากสิ่งที่เห็นที่กว้างกว่า ในการเหินบิน และบินทะยานออกไปได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
บางครั้งความมั่นใจที่เราคิดว่าดีที่สุด ถูกที่สุด ตอกย้ำตะปูความคิดว่าใช่ ทุบโป้งเข้าไป
เรายังอาจต้องถอดถอน เพราะมันยังไม่ใช่สำหรับเราอีกแล้ว เมื่อกาลเวลามันมาถึง
มนุษย์นั้นมีศักยภาพที่จะเปิดโลกใบใหม่ด้วยวิสัยทัศน์ของตัวเขาเองเสมอ
เพื่อนเอย..อย่าเลยอย่าไปจมแช่กับสิ่งที่คิดว่าใช่และคิดว่าดี...