**** "ทำสมาธิ เริ่มต้นให้ถูก" ****
ขอสาธุคุณสวัสดีให้มีแต่ความสุขความเจริญ
เรื่องสมาธินี่ จริงๆแล้วก็มีผู้คนถามมาเป็นการส่วนตัวกันเยอะ
การทำสมาธินี่ ถ้าไม่มีผู้ชี้ เราก็จะหลงไปกับกระแสที่เราเป็นตลอดชีวิต
ผู้ชี้ ถ้ามั่วนี่ คนตามหลงทั้งชีวิตและหลงยาวไปยันศิษย์ยันแหลนหลานนู่แหละ
ในสมัยโบราณ
พระพุทธองค์ได้ไปฝึกสมาธิกับอาจารย์ทั้งสองคือ ท่านอุทกดาบส กับท่าน อาฬารดาบส
แม้แต่การฝึกทางด้านอรูปฌาน ก็ต้องมีผู้ชี้
สมัยก่อนนี่ เขาทำสมาธิมาทางด้านอรูปฌาน
การทำสมาธิทางด้าน รูปฌานนี่ ไม่รู้จัก ยังไม่มีใครชี้สอน
พระองค์ท่าน เข้าถึงความว่าง และดับสัญญาในสมาธิ
แต่นั่นก็ไม่ใช่หนทาง และเข้าถึงมรรคผลที่ตั้งใจ
เมื่อมาเกิดปัญญารู้หนทางแห่งพุทธะ
พระองค์จึงระลึกได้ถึงการตั้งสติในวัยเด็ก
ที่นั่งสมาธิอยู่ใต้ต้นหว้า
นั่น..เป็นที่มาของสมาธิในแนวพุทธะ
ซึ่งแตกต่างไปจากการทำสมาธิของศาสนาอื่นที่เขาทำๆกัน
จุดหลักของวิถีพุทธคือ ทำอย่างมีสติ
ทีนี้ อะไรคือการทำอย่างมีสติ
นั่นก็หมายความว่า
การทำสมาธินั้น จะเอาอากาศมาเป็นอารมณ์ อย่างที่เคยทำๆมานั้นไม่ได้
มันไม่มีที่ตั้งแห่งใจ
การตั้งอารมณ์ไม่รู้ไม่ชี้ต่อสิ่งใด
มันจะทำให้จิตไหลไปในอารมณ์กระแสแห่งปิติ
นั่นก็คือการปรุงแต่งจิต...