**** "เดินในร่องทางแห่งสมาธิวิถีพุทธ" ****
ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ
การทำสมาธินั้น เราจะทำได้แค่ไหน ขอให้พอใจแค่นั้นเถิด
มันเป็นเรื่องความเพียรประกอบ
ความเพียรน้อยไป ก็จะขี้เกียจ
ความเพียรมากไป ก็จะฟุ้งซ่าน
ความพอดีๆ ก็คือ ทำแต่พอมีกำลัง
กำลังที่จะเกิดขึ้นได้ในสมาธิก็คือ
ศรัทธาประกอบด้วยปัญญา
แต่ศรัทธามากไป เชื่อมากไป มันก็งมงายน่ะ โง่อีก
ปัญญามากไป สงสัยมากไป มันก็งมงายน่ะ โง่เหมือนกัน
ขอให้มีสติพิจารณาอยู่เนืองๆ
ศึกษาและหาผู้ชี้ที่ถูกต้องเข้าท่า
สมาธิที่จะดำเนินไปในทางมรรคผลแห่งพุทธะก็จะเกิด
เมื่อเกิดแล้ว มันจะยืนยันได้ด้วยใจเราเอง
ว่าที่ถูกและตรงตามความเป็นจริงนั้น เป็นเช่นไร
สมาธินั้น ใครก็ทำได้
โจรก็ทำได้
คนดีก็ทำได้
ต่างลัทธิต่างศาสนาก็ทำได้
แต่เรื่องรูปฌานนี่ เป็นเรื่องของพุทธศาสนาเท่านั้น
เป็นเพียงแต่ว่า
ชาวพุทธ ไม่ค่อยจะเข้าถึงวิถีการดำเนินเรียนรู้การทำสมาธิในแนวพุทธะเท่านั้น
เราไม่เข้าใจเรื่องอารมณ์จิต
เมื่อไม่เข้าใจ
เราก็จะเอาตัวตนเข้าไปเป็นเจ้าของและทึกทักเอาเอง ว่าเราเป็น
ที่สำคัญ..
เราชอบเอาตำราและการจดจำที่ถูกใจ เข้าไปเป็นอาการแห่งสมาธิ
สมาธิวิถีพุทธะนั้นไม่ยากอะไรเลย
เป็นเพียงแต่ว่า
เจ้าของต้องเตรียมพร้อมด้านพละให้ดี
นั่นก็คือ กำลังแห่ง ศรัทธา...