นี่เป็นคำถามค้างไว้เมื่อปีก่อน.. เป็นเรื่องของพระกราบฤษี
การกราบนี่ มันก็เป็นทิฏฐิอย่างหนึ่ง ไม่กราบก็เป็นทิฏฐิอย่างหนึ่ง มันเป็นตัณหาด้วยกันทั้งคู่
พุทธศาสนาชี้ให้เห็นทั้งสองฟาก ให้เจ้าของนั้นวางใจไปตามเหตุปัจจัยที่มีปัญญา มันเป็นเรื่องของแต่ละคน ที่มีความเชื่อความศรัทธา
แต่หากอยู่ในเพศบรรพชิต โลกย่อมติเตียน นี่เป็นธรรมดา
สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องของบุคคลเฉพาะตัว ที่จะตัดสินใจกระทำด้วยความศรัทธา
แต่ศรัทธามากนี่ มันก็งมงาย ขาดปัญญาว่าอะไรควรหรือไม่ควรอีก
แต่ปัญญามากไป มันก็มีแต่ความสงสัย พาลไปถึงเพ่งโทษผู้อื่น นี่ก็งมงายความสงสัยอีก โง่เหมือนกัน
การกราบด้วยอำนาจของงมงาย กับกราบด้วยอำนาจของปัญญานี่ มันแตกต่างกัน
คำถาม : พระอาจารย์ครับ แล้วฤษีตนในภาพนี้ล่ะครับ เห็นพระนิยมกราบกันจังเหมือนกัน อยากให้อาจารย์วินิจฉัยด้วยครับ
พระอาจารย์...