เดี๋ยวนี้พุทธศาสนาแตกแยกความเห็นออกไปหลายฝ่าย หนึ่งในนั้นคือกลุ่มศึกษาธรรมแห่งพุทธวจน
จริงๆแล้วปัญหาของความขัดแย้งธรรมกัน ไม่ได้อยู่ที่คำ พุทธวจน
ชาวพุทธนั้นน้อมและเชื่อฟังธรรมแห่งคำพุทธวจนเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว
แต่เดี๋ยวนี้ บางคนพอเป็นหนังสือพุทธวจน ก็ร้องยี้ มองดูรังเกียจและเป็นสิ่งอัปรีย์ไป
ตรงนี้ข้าเห็นกับตา และถามว่า หนังสือพุทธวจนะมันเลวตรงไหน ถึงได้โยนทิ้งอย่างไม่แยแส
เขาตอบว่า หนูเกลียดไอ้พวกพุทธวจน นี่เป็นคำตอบ
เพราะความที่ไม่ชอบคน ที่มายัดเยียดและแสดงทิฏฐิ ว่าของกูถูกของมึงผิด และฟาดฟันผู้อื่นด้วยทิฏฐิแห่งตน ที่อาศัยคำแปลแห่งพระสูตรนี่แหละ มันเป็นเหตุ
เมื่อไม่ชอบคน ก็เลยพาลไม่ชอบหนังสือไปด้วย ทั้งๆ ที่หนังสือนี้เป็นของดี มันไม่รู้ไม่ชี้กับอารมณ์ของใคร
เหตุของการขัดแย้ง ไม่ได้อยู่ที่คำแห่งพุทธวจน
แต่มันอยู่ที่คน เอาทิฏฐิตนที่ยึดคำแห่งพุทธวจน มาฟาดฟันและกล่าวโจมตี...