**** "หูทิพย์ตาทิพย์ที่หลงเข้าไปปรุง" ****
เมื่อวานนี้ข้าได้อธิบายถึงสภาวะแห่งปฐมฌาน
ปฐมฌานนี่ มันปลอดไปจากอาการของนิวรณ์
นิวรณ์นี่ มันเป็นอุปาทานจิต ที่หลงเอาอาการปรุงแต่งต่างๆ มาเป็นเจ้าของ
เพราะความไม่รู้ มันจึงเป็นนิวรณ์
ที่เรียกว่านิวรณ์ อันเป็นเครื่องร้อยรัดจิตนี่ ก็เพราะความหลงเข้าไปยึด
ที่จริงมันก็มีของมันอย่างนั้นแหละ หากเข้าใจด้วยปัญญา ว่ามันมีของมันเป็นธรรมดา
นิวรณ์มันก็อ่อนกำลัง เจ้าของเข้าสู่ปฐมฌานได้ ด้วยความเพียร
หากไม่มีปัญญา เจ้าของก็เข้าสู่ปฐมฌานได้ ด้วยความเพียรเช่นกัน
ในขั้นปฐมฌานนี้ เราเข้าได้ด้วยกำลังแห่งความเพียร
แต่การเข้าสู่ปฐมฌานด้วยความเพียรอย่างเดียวไร้ปัญญา ไม่รู้จักธรรมดาของนิวรณ์
สมาธิก็จะไปตันอยู่ตรงปิติ เราจะไปเป็นเจ้าของอาการแห่งปิติอีก
ปฐมฌานนี่ เป็นสมาธิในวิถีจิต ที่แสดงอาการ วิตก วิจารณ์ ปิติ...