พราหมณ์ชาวฮินดูชื่อ "อรชุน" ได้ถามพระอาจารย์ว่านิพพาน ....เป็นอัตตาหรืออนัตตา.. เพราะทางพราหมณ์ ถือว่าการรู้แจ้งแห่งอาตมัน คือการหลุดพ้น การสิ้นไปแห่งฐิทิจากตัวตน จากเหตุปัจจัยทั้ง 5 มีพุทธิจิตที่บริสุทธิ์การกระทำอันใดแห่งอาตมัน ย่อมไม่แปดเปื้อนด้วยบาป ทั้งฝ่ายกุศลและอกุศล พุทธิย่อมอยู่เหนือกรรม การบรรลุซึ่งการหลุดพ้นนั้น มีสภาวะที่อยู่เหนือไตรคุณต้นกำเนิดจักรวาลคือพระพรหม การก้าวเข้าไปถึงต้นกำเนิดแห่งจักรวาล ทั้งด้านเสื่อมและไม่เสื่อม รู้แจ้งเห็นชัดในอาตมัน ย่อมเป็นพุทธิที่ไม่ต้องกลับมาเกิดกำเนิดอีกผู้ที่บำเพ็ญตบะก้าวล่วง กามสุขันนุโยค และอัตถนุโยค เป็นผู้เข้าถึง ความเป็นพุทธิแห่งอาตมัน..อาตมันนั้นเป็นนิรันดร์ ฉะนั้นอาตมันเป็นที่สิ้นสุดแห่งนิพพาน. แต่อาตมัน ไม่ได้เป็นสิ่งที่เริ่มต้นหรือสูญสิ้นอาตมันยังคงมีอยู่เช่นนั้น พราหมณ์เมื่อบำเพ็ญประกอบโยคะไปตามพุทธิวิถี ย่อมเข้าถึงความเป็นอาตมัน...