*** "เข้าใจว่าจิตมันเสื่อมเลยปาดคอตนเองซะ" ***
มีคำถามเรื่องจิตเสื่อมขอให้พระอาจารย์อธิบายให้ฟังหน่อย
ท่านพระโคธิกะ ท่านทำสมาธิแล้วจิตเสื่อม ท่านตั้งมั่นไม่ได้
เมื่อเกิดการเสื่อมหลายครั้งเข้า ท่านกลัวจะเสื่อมมากไปกว่านี้
ท่านจึงเอามีดปาดคอตนเอง และบรรลุอรหันต์ในที่สุด
ข้าอธิบายเรื่องจิตเสื่อมให้ฟังก่อนดีกว่า คำถามน่ะมันมีมาเยอะ
จิตเสื่อมนี่ มันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นน่ะ
ไอ้คนแปล มันก็แปลไปตามภูมิวิสัยของเขาไป
ความตั้งมั่นในสมาธินี่ จะมาบอกว่าเป็นจิตก็ไม่ได้
สมาธินี่มันเป็นอาการ การกระทำทางจิตอาการหนึ่ง
จะเดิน ยืน นอนก็ได้
จริงๆอาการของท่าน โคธิกะคือไม่ตั้งมั่นทางจิต
ความแยบคายทางปัญญายังมีไม่พอ แต่นั่นแหละ
เขาแปลมาว่าเสื่อม
ที่ท่านรู้ว่ามันเสื่อมนั่นแหละ มันคือตัวสติในสมาธิ
ถ้าไม่มีสมาธิ จะรู้ว่ามันเสื่อมได้ไง
ท่านยึดอาการสงบในเอกคตารมณ์มาเป็นอุปกิเลสน่ะ
ความตั้งมั่นในสมาธิที่เป็นเอกคตารมณ์ มันก็มีเหตุปัจจัยไปตามเส้นทางของมัน
เพราะความที่เสวยเอกคตารมณ์ และไปยึดอาการเข้า
มันก็เลยกลายเป็นอุปกิเลส โดยไม่รู้ตัว
มันเป็นวิภวตัณหาน่ะ
คือไม่อยากให้สิ่งทั้งหลายที่ตนได้จากการกระทำจากการแสวงหานั้น เปลี่ยนแปลงไป
นี่เป็นอาการของการหลงในตัณหาที่เกิด
มันเป็นอุปกิเลส
ยังไม่มีปัญญาพอที่จะเข้าใจว่า
การทำสมาธินี่ เราไปบังคับจิตให้มันหดตัวมาเป็นเอกคตารมณ์ไม่ได้หรอก
มันเป็นอารมณ์จิต ไม่ใช่อารมณ์เรา...