**** "ธรรมะสลากยารักษาโรคอะไรไม่ได้" ****
การยึดติดเป็นธรรมชาติแห่งจิต
แต่เราสามารถฟอกและย้อมด้วยปัญญา เหลาให้มันคลายความหนาให้เรียวเล็กลงได้
ขณะที่ยังมีกำลังและมีชีวิตอยู่ เราควรมั่นโยนิโส และเจริญสติให้เกิดปัญญาเห็นธรรมชาติให้ตรงตามความเป็นจริง
ความผ่อนคลายที่มันเป็นตัณหาผุดขึ้นมาจากใจไม่รู้จบดวงนี้
มันจะ ทุเลา เบาบาง จางคลายความยึดมั่นหมายลงมา ด้วยภูมิปัญญาที่เห็นตรง
พุทธศาสนา ชี้ให้เห็นธรรมชาติแห่งจิต ที่มันแสดงออกในความเป็นอัตตา
แต่การค้นคว้าทางตำราโดยไม่ได้เอาตนเองเข้าไปทดสอบ
มันก็เหมือนอ่านแค่สลากยา แต่ไม่สะกิดรักษาโรคอะไรให้หายได้
พวกบ้าสรรพคุณที่เขียนมาทางสลากยา
มันก็คือพวกบ้าที่หลงคิดว่า การยึดการอ่านสลากยา
มันทำให้โรคบ้าที่จิตมันยึดครอง คงจางคลายหายไป เพราะมันเป็นเจ้าของผู้ที่ได้อ่านสลากยาแล้ว
นี่..พวกอาการหลงจิต
ธรรมน่ะ ใครๆต่างก็รู้ได้
รู้จากฟัง รู้จากอ่าน รู้จากเหตุปัจจัยรอบข้าง รู้จากพิจารณา
แต่ไม่ว่ารู้จากอะไร หากไม่ใช้สติตรึกตรองนำมาโยนิโสอยู่เนืองๆ
ธรรมทั้งหลายมันก็เป็นแค่สัญญาอากาศ ที่ไม่ได้นำมาเป็นประโยชน์อาบรดใจตนเองเลย
รู้ธรรมมาก แต่ชอบเพ่งโทษผู้อื่น เพราะความไม่ชอบใจแห่งตนเป็นเหตุ
นี่..ผู้รู้ธรรมอย่างใจเลวๆ
มันเลวเพราะไม่เห็นใจแห่งตนที่เพ่งโทษคน...