เมื่อคืนได้คุยกันหนุกๆ ถึงเรื่องความเป็นเรา จึงนำลงให้อ่านเล่นกันหนุกๆลอยกระทงกันหนุกไหม เมื่อคืนนี้ มีผีมาหา ประมาณซักตีสองกว่าๆ ข้าแผ่กุศลจิตให้ก็หายไป แต่สัญญาว่านี่ผี ข้าก็ยังกลัวอยู่ และไม่กลัวก็อยู่ในกลัวนั้น ข้ารู้สึกเยือกขึ้นมาเล็กน้อย
ลืมตาขึ้นมา รอบข้างข้าสว่างมาก เพราะพระจันทร์เต็มดวง เมื่อมองไปรอบๆ ก็รู้สึกถึงความโดดเดี่ยวที่ลืมเลือนมันไปแล้ว
ในที่นี้ไม่มีใคร วันหนึ่ง เราก็ต้องจากไกลไปคนเดียวเหมือนๆกัน ต่างคนก็ต้องต่างแยกกันไป ต่างคนก็ต่างแยกกันไป อยู่กันอย่างโดดเดี่ยวไร้ผู้คนเหมือนๆกัน ต้องจากเพื่อน จากคนที่เรารัก จากคนที่รู้จัก อยู่โดดเดี่ยวไม่มีใคร
หากเกิดอีก ก็ต้องไปสร้างเพื่อน...