***** "วัตถุมงคลมีผลต่อจิตใจของผู้ศรัทธา" *****
เรามาว่าเรื่องวัตถุมงคลกัน
เรื่องวัตถุมงคลนี่ หลายคนฟังว่าเป็นเรื่องไสยยะ ที่จริงมันก็ไสยยะนั่นแหละ มีไว้เพื่อยึด
การจะทำวัตถุมงคลนี่ จะให้วัตถุมงคลเข้มขลังตามที่สำนักต่างๆเขาเชื่อกัน
อย่างสำนักเขาอ้อ หรือวัดประดู่เป็นต้น
เขาจะต้องฝึกตะบะ ฝึกฌานให้เกิด
การเกิดฌานทางจิตนี่ ต้องฝึกอารมณ์อย่างแก่กล้า
วัตถุมงคลนั้นจึงจะเข้มขลัง
จริงๆแล้วมันเป็นเรื่องจิต มันก็มีความเข้มขลังอยู่นะ
จิตที่ถ่ายลงไปมันมีอำนาจแห่งพลังเจตนาอยู่ เป็นเพียงแต่ว่า
มันเป็นจิตของเจ้าของที่ฝึกฝนกันมา มันเป็นโลกิยะ
ตรงนี้ การปลุกเสกวัตถุมงคลจึงดูเป็นเรื่องของไสยะ
ดูเป็นความงมงาย ของพวกที่อ่านตำราแล้วเข้าใจเอา
ดูว่าเป็นการปลุกเสกสิ่งของ เป็นเดรัจฉานวิชา
นี่มองมุมเดียว
ข้านี่เรื่องจิต หายห่วง คนอยู่ใกล้ข้า รู้เห็นได้
เพราะข้าเองก็ชอบแกล้งคน
จิตนะมันบังคับยาก มันเป็นไปตามเหตุปัจจัยของมัน
แต่กำลังแห่งจิตน่ะ มันก็มีกำลังของมัน
การฝึกจิตให้เกิดตะบะแข็งแรงแก่กล้า มันต้องประกอบด้วยข้อห้ามอันมากมาย
แต่รวมๆหลักใหญ่ๆก็คือ การเป็นคนดี
ทางวิถีพุทธเอง ท่านก็ใช้พลังอำนาจแห่งจิตเหมือนกัน
เป็นแต่ใช้มาทางด้านปัญญาไม่ได้ใช้มาทางด้านความงมงาย
ต้องอย่างนั้นต้องอย่างนี้
การจะปลุกเสกอะไรต่อให้เป็นพระเป็นเณรก็ตามเถอะ
เมื่อฝึกกำลังแห่งฌานจนตั้งมั่นดีแล้วให้น้อมถึงพระพุทธเจ้า...