****** แทะเสาปูนมันโง่ แต่ก็ยังเสือกแทะ ******
วันนี้เรามาฟังทัศนะของน้องๆชาวบุญญพลังทที่ถามตอบและให้ความเห็นกันในเรื่องแห่งความเชื่อ
ซึ่งเป็นเรื่องของปัญญาญานที่มองเห็นความเป็นจริง จากที่ได้สดับฟังธรรมแห่งมุตโตทัยจนซึมซาบเข้าไปในหัวใจ
พวกนักบวชที่พาคนงมงาย อย่าได้อายนัองๆแห่งบุญญพลังที่ไม่ได้บวชกันก็แล้วกัน
เจ้าหนูมันถามขึ้นมาลอยๆว่า...
>> การที่เราเคารพ การที่เรานอบน้อม นำสิ่งของถวายแด่ พระอินทร์ พระพรม หรือ รูปปั้นต่างๆ มันสอนอะไรเราได้บ้างครับ
>> ไม่ว่าจะเป็น พวงมาลัย อาหาร ไรพวกนี้
>> หรือแต่สิ่งที่ทำมันรู้สึกว่ามีความสุขก็พอแล้ว ...
*** เจ้าวินจึงสวนขึ้นมาว่า....
>> ผมว่าการเอาไหว้มันเป็นอุบายจิตอีกรูปแบบหนึ่ง สมัยก่อนเราจะไปรบเราก้ต้องการสิ่งที่พึ่งทางใจ
การกราบการไหว้การหาขออาหารนำมาถวายให้เหล่าองค์เทพเพื่อต้องการความเจริญก้าวหน้าทางหน้าที่การงานและชีวิตที่ดีกว่า หากได้ทำแล้วมันสบายใจมันก้จะมีความมั่นใจกล้าที่จะเข้าไปสู้
สรุปง่ายๆ...